Γυρίστε στα κουπόνια. Απλά και εύκολα πράγματα…
Είμαστε με τα καλά μας; Είναι το Ελλαδιστάν ικανό να αναβαθμίσει 400.000 σπίτια, ως το 2027 των εκλογών; Γιατί μετά τις εκλογές… καλά ξεμπερδέματα.
Τι φαντάζεστε; Ότι η νέα κυβέρνηση (όποια και αν είναι) με το καλημέρα σας θα αναζητήσει τι έγινε με τα κρατικά δανεικά που πήραν όσοι πήραν για να αναβαθμίσουν το σπίτι τους ή να κερδίσουν από το “Εξοικονομώ”;
Φαντάζεστε μήπως ότι το κράτος που θα έχει παγώσει τα πάντα έναν χρόνο πριν τις εκλογές (από το καλοκαίρι του 2026, αν οι εκλογές γίνουν όντως… το καλοκαίρι του 2027) θα βάλει εμπρός τα “παγωμένα” και δεν θα περιμένει το καθιερωμένο 12μηνο ώστε να ενημερωθεί πλήρως το οικονομικό επιτελείο;
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Το γνωστό από όλη την ιστορία όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης.
Δεν κάνουμε προβλέψεις. Απλά καταθέτουμε τη δημοσιογραφική μας μαρτυρία από τα όσα βλέπουμε δεκαετίες πριν και μετά της εκλογές . Τα ίδια κάθε φορά. Ούτε συνέχεια .Ούτε πολιτική συναίνεση. Ούτε κοινή πολιτική. Εθνική θα έλεγαν κάποιοι…
Έχουμε λοιπόν 400.000 σπίτια που φιλοδοξεί να αναβαθμίσει η σημερινή κυβέρνηση ως το 2030 (λέει) πράγμα που σημαίνει κάπου 70.000 τον χρόνο. Αν και εφόσον ο ρυθμός κρατηθεί. (capital.gr 16/11/24 “Έρχονται προγράμματα μαμούθ για αναβαθμίσεις κατοικιών”)
Τι γνωρίζουμε στο θέμα αυτό; Ότι τα σπίτια που έχουν αυτή την ανάγκη στο Ελλαδιστάν είναι κάπου 600.000.
Τόσα λογαριάζονται αν δεν βγήκαν άλλα, τώρα που σκεφτήκαμε τη λύση των κρατικών δανεικών χωρίς τόκο, μιας και ο κορβανάς έχει μαζέψει λεφτά από φοροκυνηγητό και το τεκμαρτό για τους επαγγελματίες.
Πριν 5 χρόνια όμως που την ίδια αναδιάρθρωση τη φρόντισε άλλη μια φορά η ίδια κυβέρνηση, δεν είχε τα αποτελέσματα εκείνα που σε κάνουν να συνεχίσεις το πρόγραμμα.
Τα κάπου 150.000 σπίτια πέρασαν μεν στα χαρτιά, αλλά οι μισοί περίπου δικαιούχοι ακόμη ψάχνονται για να δουν αν μπήκαν και πότε θα περάσουν στην τσέπη τους…
Και γιατί αυτό;
Γιατί στην ελληνική σοβιετία είναι άλλο πράγμα η όποια πολιτική βούληση και άλλο η εφαρμογή της στην πράξη από τον κρατισμό μας.
Το τέρας της γραφειοκρατίας στέκεται ορθό ακόμη και μετά την ψηφιακή του ενδυμασία…
Η χαρτούρα και το πήγαινε έλα για να αποδείξεις ότι το σπίτι σου δικαιούται αναβάθμισης είναι αυτή που ξέραμε. Ακριβώς αυτή που ξέραμε.
Για να φθάσεις στο ταμείο να πάρεις ό,τι δικαιούσαι θα περιμένεις 2-3 χρόνια. Ρωτήστε αυτούς που παρασύρθηκαν και πίστεψαν το κράτος. Θα τα καταλάβετε όλα.
Και τι πρέπει να γίνει δηλαδή, θα αναρωτηθείτε δικαιολογημένα. Να ξεχάσουμε την Πολιτεία (μέσω των κυβερνήσεων) στις ανάγκες των πολιτών να αναβαθμίσουν και τα σπίτια τους;
Σε καμία περίπτωση. Και η άποψή μας είναι ότι τα προγράμματα που αφορούν από την μια την αναβάθμιση και από την άλλη το εξοικονομώ ενεργειακά είναι αυτά που πράγματι έχει ανάγκη σήμερα ο φορολογούμενος.
Για να είναι όμως όσο αποτελεσματικά επιβάλλουν οι περιστάσεις τόσο σήμερα όσο και μέχρι το 2030, πρέπει το κράτος να αφαιρέσει τη μόνιμη γραφειοκρατική επικάλυψη που κάνει την υπόθεση και χρονοβόρα (άρα το πρόγραμμα χάνει την αξία του) και δαπανηρή λόγω εμπλοκής πολλών τρίτων (που κάνουν ασύμφορο τελικά το πρόγραμμα).
Συνεπώς άν η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιεί αυτού του είδους κίνητρα (αναδιάρθρωση κατοικίας και εξοικονομώ) με δανεικά άνευ τόκων (για τα 400.000 σπίτια που τα έχουν ανάγκη) καλά θα κάνει να ξεκινήσει από τον κρατικό μηχανισμό. Να τον διορθώσει αν μπορεί και αν θέλει ώστε να συντονίσει εφαρμογή της πολιτικής της βούλησης.
Αν δεν το μπορεί, ας γυρίσει στις τακτικές με τα κουπόνια που είναι και εύκολα και αμέσου παραλαβής και χρήσεως. Μια ιδέα λέμε για να κάνουμε τα πράγματα ευκολότερα…
