20 Μαΐου 1983. Δύο ένοπλοι νεαροί ληστές άδειασαν το χρηματοκιβώτιο της Ιονικής – Λαϊκής Τράπεζας στο Παλαιό Φάληρο και έφυγαν με το κλεμμένο αυτοκίνητο που είχαν σταθμεύσει έξω από το υποκατάστημα.
Ο Τύπος σχολίασε το συμβάν ως την πιο “εύκολη” ληστεία τράπεζας, καθώς όσοι περαστικοί βρίσκονταν στο σημείο, παρακολουθούσαν αδιάφορα.
Η πιο εύκολη ληστεία
Το πρωί της 20ης Μαΐου 1983, στις 8:57 ακριβώς δύο ληστές όρμησαν μέσα στο υποκατάστημα της Ιονικής – Λαϊκής Τράπεζας στο Παλαιό Φάληρο. Με τα όπλα στο χέρι και χωρίς να προφέρουν ούτε μία λέξη, ακινητοποίησαν τους τέσσερις υπαλλήλους και τους τέσσερις πελάτες, που βρίσκονταν μέσα. Μία από τις υπαλλήλους, η εγκυμονούσα Σταυρούλα Ν., έπεσε κατευθείαν λιπόθυμη.
Ο ένας από τους δύο ληστές, κρατούσε κυνηγετική καραμπίνα με κομμένη κάννη. Στάθηκε στην είσοδο, σημαδεύοντας τον διευθυντή ενώ ο άλλος, επίσης οπλισμένος, κατευθύνθηκε προς το ταμείο. Στήριξε την κάννη του πιστολιού στο κεφάλι του ταμία και τον ακινητοποίησε στον τοίχο με τα χέρια ψηλά.
Εκείνη τη στιγμή, στο ταμείο υπήρχαν έξι δεσμίδες των εκατό χιλιάδων, ενώ άλλες διακόσιες χιλιάδες ήταν “χύμα” στο συρτάρι. Ο ληστής άρπαξε τις δεσμίδες και οδήγησε τον ταμία στο χρηματοκιβώτιο, που τύγχανε να είναι ανοιχτό. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, άρπαξε 2.500.000 δραχμές, τα έριξε σε μια ταξιδιωτική τσάντα που κρατούσε και έτρεξε προς την είσοδο. Ο δεύτερος δράστης είχε προλάβει να αρπάξει από τον γκισέ του ταμία περίπου 790.000 δραχμές.
Το ρεπορτάζ των εφημερίδων ανέφερε:
“Βγαίνοντας οι δύο ληστές από την Τράπεζα, με τα λεφτά και τα όπλα στα χέρια, έτρεξαν στο αυτοκίνητό τους κι εξαφανίστηκαν. Το “φιλοθεάμον” κοινό παρακολουθούσε από την άλλη πλευρά του δρόμου αμέτοχο, σαν να παρακολουθούσε το γύρισμα αστυνομικής ταινίας”.
Η μαρτυρία του διευθυντή
Ο διευθυντής της Τράπεζας έδωσε σαφή αναφορά για το περιστατικό στον Τύπο. Δήλωσε για τους ληστές:
“Πρόλαβα να δω τη σκιά τους καθώς ορμούσαν μέσα και πάτησα το κουδούνι συναγερμού. Αυτός που στάθηκε δίπλα μου, με τη κοντόκαννη καραμπίνα, δεν έδειχνε ψύχραιμος κι έτρεμε. Κι οι δύο, όμως, έδειχναν αποφασισμένοι να πυροβολήσουν αν κάποιος τολμούσε να κάνει κάτι”.
Δηλώσεις από το “φιλοθεάμον κοινό” :
“Προσωπικά με σόκαρε η αδιαφορία του κόσμου, που παρακολουθούσε την εξέλιξη της ληστείας. Οι δύο δράστες σίγουρα θα είχαν συλληφθεί αν βοηθούσαν απ’ έξω οι οδηγοί (σ.σ τρόλεϊ) κι αν ένας απ’ αυτούς σκεφτόταν να κλείσει το δρόμο”.
Ο ίδιος τόνιζε συνεχώς πόσο “άτυχοι” στάθηκαν. Και δεν είχε άδικο, καθώς μόλις δύο λεπτά νωρίτερα της ληστείας, προστέθηκαν στο χρηματοκιβώτιο 800.000 δραχμές.
“Ο πελάτης που έκανε την κατάθεση καθόταν στο γραφείο μου και λίγο πριν του είχα προτείνει καφέ, αλλά βιαζόταν να πάει τα λεφτά στο ταμείο. Μου είχε πει: ‘Άσε να καταθέσω τα λεφτά, να μην τα’ χω πάνω μου, μπας και γίνει καμιά ληστεία..’”
Δύο λεπτά μετά τη στιχομυθία, οι ληστές όρμησαν στην τράπεζα και ο πελάτης λιποθύμησε.
Οι ληστές και το κλεμμένο αυτοκίνητο
Το αυτοκίνητο με το οποίο διέφυγαν οι δράστες, είχε κλαπεί το προηγούμενο βράδυ από την οδό Νικ. Πλαστήρα στη Νέα Σμύρνη. Ανήκε σε υπάλληλο της Πολιτικής Αεροπορίας.
Ο ιδιοκτήτης του ΙΧ το είχε δώσει στον κουνιάδο του, ο οποίος ήταν μόνιμος κάτοικος του Ζαΐρ και είχε έρθει για διακοπές στην Αθήνα. Το προηγούμενο βράδυ της ληστείας, σταμάτησε στην οδό Πλαστήρα, βγήκε από το όχημα, για να αγοράσει τσιγάρα και να τηλεφωνήσει από το περίπτερο.
Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο ξέχασε τα κλειδιά στο διακόπτη της μηχανής και τη στιγμή που μιλούσε στο τηλέφωνο, συνειδητοποίησε ότι ένα νεαρό ζευγάρι έχει ήδη μπει στο αυτοκίνητο και απομακρύνεται. Έτρεξε να τους προλάβει, αλλά μάταια.
Δώδεκα ώρες αργότερα, το αυτοκίνητο βρισκόταν σταθμευμένο έξω από το υποκατάστημα της Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας στο Παλαιό Φάληρο. Μία ώρα μετά τη ληστεία, βρέθηκε ένα χιλιόμετρο μακριά. Οι αστυνομικές δυνάμεις πραγματοποίησαν την ανάλογη έρευνα και αφού εντόπισαν έναν αριθμό τηλεφώνου, γραμμένο σε ένα κουτί σπίρτα, έφτασαν στα ίχνη του.
Σε αντίθεση με τους ληστές, που δεν βρέθηκαν ποτέ. Από τις περιγραφές των περαστικών, το μόνο που έγινε γνωστό ήταν πως “επρόκειτο για νεαρής ηλικίας δράστες. Φορούσαν κάσκα μοτοσικλετιστή, μπλε φόρμες, σπορτέξ παπούτσια και είχαν καλύψει τα χέρια τους με μαύρα πέτσινα γάντια. Το ανάστημά τους ήταν περίπου 1,75 μέτρα”.
