Ο Χατζηδάκης προστατεύει τα «κοράκια» των funds

Επιχείρηση υφαρπαγής της ακίνητης περιουσίας: Πώς αποκρύπτεται το ποσό εξαγοράς των δανείων των πολιτών, ώστε το δικαστήριο να μην μπορεί να ελέγξει αν υπάρχει αισχροκέρδεια

Ξεκάθαρα σαν φύλακας άγγελος των συμφερόντων του κυκλώματος τραπεζών, funds και servicers λειτουργεί ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών της Ελλάδας Κωστής Χατζηδάκης. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελούν όσα φροντίζει να περνάει στα ψιλά γράμματα, μολονότι δηλώνει στη Βουλή πως δήθεν κόπτεται για την τακτοποίηση των «κόκκινων» δανείων και για το συμφέρον των δανειοληπτών.

Από τους Μαρία Παναγιώτου και Νίκο Τσακανίκα

Στην έρευνα που αρχίζει σήμερα η «δημοκρατία» και θα δημοσιεύεται κάθε εβδομάδα φέρνουμε στο φως μία κίνηση του υπουργού πριν από λίγους μήνες, η οποία δεν βρήκε ποτέ τον δρόμο της δημοσιότητας. Μία κίνηση που τελικά στρέφεται σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων δανειοληπτών ακινήτων που προσπαθούν με κάθε τρόπο να σώσουν τα σπίτια τους από την «αρπακτική» δράση των «κορακιών».

Η υπόθεση εξαγοράς των «κόκκινων» δανείων από funds αγνώστων συμφερόντων αποτελεί στην πραγματικότητα τη μεγαλύτερη επιχείρηση υφαρπαγής της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ετσι θα καταγράψει την Ιστορία ο ιστορικός του μέλλοντος, αφού τα funds, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν στοχεύουν σε κάποιο -έστω- και υπέρογκο κέρδος μέσα από τις ρυθμίσεις που δήθεν μπορεί να επιτύχει κάθε δανειολήπτης. Στοχεύουν στο να αλλάξουν ιδιοκτησιακό καθεστώς τα ακίνητα.

…………………………………………………………..>

Στην ΥΠΕΡΒΑΣΗ, όμως, καταγγέλλουμε από τις πρώτες μόλις ημέρες του 2024, ότι τα ΤΙΜΗΜΑΤΑ δεν δημοσιεύονται, επειδή, απλά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, αφού οι μεταβιβάσεις είναι ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΤΙΚΕΣ και οι πωλήσεις ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ και, έτσι, ΑΚΥΡΕΣ, με αποτέλεσμα, οι ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ των απαιτήσεων από τα δάνειά μας και οι αντίστοιχες ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ των SERVICERS, να είναι σήμερα όλες στον αέρα.

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Οικονομολόγος, Διδάκτορας Οικονομικού Πανεπιστημίου Salerno,
Πρόεδρος Υπέρβασης

Κατά το άρθ. 2 της ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ, υπ’ αριθ. 19169 ΕΞ 2024 (ΦΕΚ Β’ 946/09-02-2024), περί καθορισμού των εντύπων δημοσίευσης των άρθρων 14 και 21 του ν. 5072/2023 (ΦΕΚ Α’ 198), ως προς το έντυπο δημοσίευσης της παρ. 7, άρθ. 21, Ν. 5072/2023, ορίζεται ότι «1. Οι συμβάσεις που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 5072/2023 καταχωρίζονται σε περίληψη με την υποβολή εντύπου, το οποίο εκτυπώνεται σε λευκό χαρτί γραφής 100 γραμμαρίων και αποτελείται από ένα φύλλο. Το φύλλο έχει διαστάσεις 42 εκατοστά (πλάτος) επί 29,7 εκατοστά (μήκος) και διαιρείται σε δύο ημίφυλλα. 2. Στην πρώτη σελίδα του εντύπου αναγράφονται: α) Τα στοιχεία των συμβαλλομένων, β) οι όροι της σύμβασης (το νόμισμα και ο τρόπος υπολογισμού του τιμήματος αγοράς, ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης πώλησης, εφαρμοστέο δίκαιο και δικαιοδοσία και λοιποί ουσιώδεις όροι), γ) ο τύπος των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων (γενική περιγραφή των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων και νόμισμα). Στη δεύτερη σελίδα του εντύπου αναγράφονται τα στοιχεία που εξατομικεύουν, κατά την κρίση των συμβαλλομένων, τις μεταβιβαζόμενες απαιτήσεις (ενδεικτικά: ονοματεπώνυμο ή επωνυμία οφειλετών και εγγυητών, τυχόν μοναδικοί αριθμοί δανειακών συμβάσεων) και τις παρεπόμενες εμπράγματες και ενοχικές εξασφαλίσεις αυτών (για τις οποίες αρκεί και απλή αναφορά ότι υφίστανται). Στην ίδια σελίδα τίθενται επίσης η ημερομηνία και οι υπογραφές των συμβαλλομένων και η θεώρηση αυτών, καθώς και ημερομηνία δημοσίευσης καταχώρισης στο ενεχυροφυλακείο…….», ενώ στο «ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ» αυτής και στο «ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡ. 7 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 21 ΤΟΥ Ν. 5072/2023», αναφέρεται, ότι, ως προς τον τρόπο υπολογισμού του τιμήματος, αρκεί η παραπομπή στους σχετικούς συμβατικούς όρους της σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης.

Από το σύνολο, όμως, των εγγράφων που οι SERVICERS προσκομίζουν και επικαλούνται στα Δικαστήρια, καθώς επίσης και από τα στοιχεία των συμβάσεων πώλησης και μεταβίβασης των απαιτήσεων που καταχωρίζουν σε περίληψη στα ΕΝΕΧΥΡΟΦΥΛΑΚΕΙΑ, κατά τις ανωτέρω νομοθετικές απαιτήσεις, τα οποία, σε κάθε περίπτωση, υπολείπονται κάθε νομοθετικής υποχρέωσης περί δημοσίευσης των ουσιωδών στοιχείων και των όρων των σχετικών συμβάσεων, του αντικειμένου των πωλήσεων και του τρόπου υπολογισμού των αντιστοίχων τιμημάτων, καθώς επίσης και περί διαφάνειας, ΟΥΔΟΛΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΟΥΣΙΩΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΩΝ ΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ, αφού δεν αναφέρονται και, έτσι, δεν μπορούν να προκύψουν τα ουσιώδη στοιχεία και οι όροι που προσδιορίζουν τον ΤΡΟΠΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ, καθόσον ουδόλως προκύπτει, ούτε ακόμη κατά ελάχιστη προσέγγιση, όχι μόνο το τίμημα της αγοράς από τα FUNDS, των τιτλοποιημένων απαιτήσεων από τις πιστωτικές μας συμβάσεις, αλλά ούτε ακόμη η ελάχιστη απαίτηση της ανωτέρω απόφασης υπ’ αριθ. 19169 ΕΞ 2024 (ΦΕΚ Β’ 946/09-02-2024), του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, περί δημοσίευσης του τρόπου υπολογισμού του.

ΥΠΕΡΒΑΣΗ NEWS 24-03-2024 | ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΙΚ ΒΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

Πράγματι, δεν παρέχεται ουδεμία απολύτως ενημέρωση, πληροφόρηση, περιγραφή, παραπομπή, διευκρίνιση ή οποιουδήποτε άλλου τύπου έγγραφη αποτύπωση των προβλεπομένων από το Ν 4649/2019 ουσιωδών στοιχείων για τον προσδιορισμό του τρόπου υπολογισμού του συμφωνηθέντος συνολικού τιμήματος επί της μικτής λογιστικής αξίας (Gross Book Value) των φερομένων ως μεταβιβασθεισών απαιτήσεων από τις πιστωτικές μας συμβάσεις, ούτε ως προς την καθαρή λογιστική αξία (Net Book Value), ούτε ως προς το μέρος των κεφαλαίων σας που αναλώθηκαν για την κάλυψη και αντιμετώπιση των λειτουργικών και διαχειριστικών εξόδων της διαδικασίας τιτλοποίησης, όπως, ενδεικτικά, του εκπροσώπου των ομολογιούχων και του διαχειριστή πληρωμών, ούτε οι αμοιβές και τα έξοδα των τρίτων για τις υπηρεσίες που παρείχαν και τις δαπάνες στις οποίες προέβησαν κατά την διαδικασία της τιτλοποίησής τους, ούτε, ακόμη, ως προς το κόστος της αντιστάθμισης των κινδύνων που ενυπάρχουν a priori σε κάθε διαδικασία τιτλοποίησης, ούτε, περαιτέρω, ως προς το επιτόκιο των ομολογιών που εκδόθηκαν, ιδιαίτερα δε αν αυτό είναι κυμαινόμενο ή σταθερό και αν ο εκτοκισμός θα διενεργείται τριμηνιαία, εξαμηνιαία ή ετήσια, ούτε, ακόμη, ως προς την εξόφληση των υποχρεώσεων που αφορούν φόρους, συμπεριλαμβανομένων τυχόν προσαυξήσεων ή/και προστίμων, απαιτήσεις από αμοιβές του διαχειριστή από τη σύμβαση διαχείρισης των απαιτήσεων, εφόσον η εξόφληση αυτών δεν έχει αναβληθεί, απαιτήσεις για την καταβολή τόκου από τις τυχόν συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων, απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου για την καταβολή προμήθειας για την παρασχεθείσα εγγύηση επί των ομολογιών υψηλής εξοφλητικής προτεραιότητας, απαιτήσεις αντισυμβαλλομένων σας από τις τυχόν συμβάσεις αντιστάθμισης επιτοκιακού κινδύνου, απαιτήσεις των ομολογιούχων υψηλής εξοφλητικής προτεραιότητας για την καταβολή τόκου, απαιτήσεις των τυχόν ομολογιούχων μεσαίας εξοφλητικής προτεραιότητας για την καταβολή τόκου, εφόσον η εξόφληση αυτών δεν έχει αναβληθεί, απαιτήσεις ομολογιούχων υψηλής εξοφλητικής προτεραιότητας για την εξόφληση κεφαλαίου, απαιτήσεις των ομολογιούχων μεσαίας εξοφλητικής προτεραιότητας για την εξόφληση κεφαλαίου, κατόπιν της ολοσχερούς εξόφλησης του κεφαλαίου ομολογιών υψηλής εξοφλητικής προτεραιότητας και τις απαιτήσεις των ομολογιούχων χαμηλής εξοφλητικής προτεραιότητας για την εξόφληση κεφαλαίου, και τυχόν τόκων, κατόπιν ολοσχερούς εξόφλησης του κεφαλαίου ομολογιών μεσαίας εξοφλητικής προτεραιότητας, ούτε, τέλος, ως προς τους συμβατικούς όρους περί τυχόν αναπροσαρμογής ή/και πίστωσης του τιμήματος, περί υπαναχώρησης στο πλαίσιο της ευθύνης της μεταβιβάζουσας τράπεζας και περί της δυνατότητας μεταγενέστερης συμφωνίας επαναμεταβίβασης του πλεονάσματος των απαιτήσεων.

Κατάλαβες τώρα γιατί δεν δημοσιεύονται τα τιμήματα πώλησης των δανείων μας στα funds;;

Έτσι, δεν μπορεί να προσδιοριστεί, ούτε κατά προσέγγιση, το καθαρό, τελικό συμφωνηθέν τίμημα ή έστω ο τρόπος υπολογισμού του, που, σε κάθε περίπτωση, υπολείπεται του ονομαστικώς συμφωνηθέντος επί της μικτής λογιστικής αξίας των φερομένων ως μεταβιβασθεισών απαιτήσεων από τις πιστωτικές μας συμβάσεις, το οποίο τελικώς αποκόμισαν ή θα αποκομίσουν στο μέλλον, ως πραγματικό τίμημα, οι πιστώτριές μας τράπεζες, ΑΝ ΤΕΛΙΚΩΣ ΤΟ ΑΠΟΚΟΜΙΣΑΝ και ΑΝ ΤΕΛΙΚΩΣ ΤΟ ΑΠΟΚΟΜΙΣΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, αφού αυτό ουδόλως προκύπτει από τις μέχρι σήμερα δημοσιευθείσες οικονομικές καταστάσεις και τους ισολογισμούς τους, καθόσον δεν φέρεται να έλαβαν ευθέως, ούτε εν συνόλω ή, έστω, εν μέρει, τα κεφάλαια των ομολογιούχων επενδυτών των FUNDS, ούτε εμφανίζουν αντίστοιχες απαιτήσεις έναντι αυτών στους σχετικούς λογαριασμούς του ενεργητικού τους, με αποτέλεσμα, έτσι, να παραμένουν μέχρι και σήμερα παντελώς άγνωστες όλες οι επιστημονικά αποδεκτές παράμετροι ως προς τον, έστω και κατά προσέγγιση, προσδιορισμό του εκ των Ν 4649/2019, Ν 3156/2003 και 4354/2015 τιμήματος των φερόμενων πωλήσεων των τιτλοποιημένων απαιτήσεων από τις πιστωτικές μας συμβάσεις ή, έστω, του τρόπου υπολογισμού τους.

>………………………………………………..

Αδιαφάνεια

Οι ανακεφαλαιοποιημένες -από τα λεφτά των φορολογουμένων- τράπεζες και τα funds δεν δημοσίευσαν ποτέ το ποσό εξαγοράς των «κόκκινων» δανείων, παρότι ο νόμος (3156/2003) το απαιτούσε. Δηλαδή, σε μια εποχή διευρυμένης διακυβερνητικής υποχρέωσης δημοσιοποίησης των πάντων, για λόγους διαφάνειας, εμείς δεν μάθαμε ποτέ πόσο αγόρασαν τα funds τα «κόκκινα» δάνεια. Η δημοσιοποίηση του τιμήματος της εξαγοράς του δανείου θα έδινε τη δυνατότητα στους οφειλέτες να προστατευτούν από προσπάθειες αισχροκέρδειας και έμμεσου εκβιασμού των funds και των εταιριών διαχείρισης που τα εκπροσωπούν (servicers), κάτι που είναι αδύνατο όταν δεν είναι γνωστό το ποσό εξαγοράς.

Συγκεκριμένα, ο νόμος απαιτούσε οι όροι της σύμβασης (σ.σ.: μεταξύ τραπεζών και funds) να αναφέρονται σε σχετικό, ειδικό έντυπο, το οποίο θα μπορούσε να δει και ο δανειολήπτης. Στους όρους θα έπρεπε να περιλαμβάνονται «το νόμισμα και το ποσό ή ο τρόπος υπολογισμού του τιμήματος αγοράς». Με λίγα λόγια, ο νόμος όριζε ότι έπρεπε να γίνεται γνωστό είτε έτσι είτε αλλιώς πόσο πλήρωσε το fund για κάθε δάνειο. Πριν από περίπου έναν χρόνο ο ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρος Κωνσταντίνος είχε ρωτήσει τον κ. Χατζηδάκη για ποιον λόγο δεν γίνεται υποχρεωτική η αναγγελία του τιμήματος με το οποίο τα funds αγόρασαν τα δάνεια. Σε εκείνη την ερώτηση ο υπουργός Οικονομικών είχε απαντήσει πως βεβαίως και είναι θεσμοθετημένη η αναφορά αυτή με βάση τον νόμο που προαναφέραμε.

Τον Δεκέμβριο του 2023 ακολουθεί η ψήφιση νέου νόμου, ο οποίος προσδιορίζει τα σχετικά με τα «κόκκινα» δάνεια και το πρόγραμμα «Ηρακλής», με το οποίο θα ασχοληθούμε στη συνέχεια της έρευνάς μας. Κι έτσι τον Φεβρουάριο του 2024 ο Κωστής Χατζηδάκης εκδίδει υπουργική απόφαση (ΦΕΚ: 19169 ΕΞ 2024) κανονιστικής σημασίας για τον νέο νόμο. Στην υπουργική απόφαση εκ πρώτης όψεως όλα μοιάζουν να πηγαίνουν… ρολόι, καθώς συνεχίζει να αναφέρεται, όπως και στον προηγούμενο νόμο, πως στο σχετικό έντυπο δημοσίευσης της αγοράς των δανείων πρέπει να αναφέρεται ο τρόπος υπολογισμού της αγοράς κάθε δανείου, δηλαδή το ποσό με το οποίο αγοράστηκε.

Μάλιστα, οι ενώσεις δανειοληπτών ένιωσαν ανακούφιση με την παραμονή της υποχρέωσης αναγγελίας του ποσού, γιατί έτσι θα μπορούσαν να συνεχίσουν να τη διεκδικούν. Οταν όμως πήραν στα χέρια τους το Παράρτημα, που δημοσιεύτηκε μαζί με την υπουργική απόφαση, διαπίστωσαν τον… δράκο που κρυβόταν σε ψιλά γράμματα. Στο Παράρτημα αυτό (Παράρτημα 2, όρος 2α, σελίδα 7841), σε μια μικρή υποσημείωση διευκρινιζόταν πως το τίμημα κάθε δανείου αρκεί να αναφέρεται στη σύμβαση πώλησης και μεταβίβασης, δηλαδή στο ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφει η τράπεζα με το fund. Και ως γνωστόν, τα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν έχουν υποχρέωση δημοσιοποίησης.

Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στον Σύλλογο Ελλήνων Δανειοληπτών & Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδας, «το υπουργείο, αντί να εφαρμόσει τον νόμο που επιβεβαίωσε το 2023, επέβαλλε -έμμεσα και με τακτική πονηρού μικροαπατεώνα- την απόκρυψη του ποσού αγοράς. Ετσι το δικαστήριο δεν μπορεί πλέον να ελέγξει αν υπάρχει αισχροκέρδεια και επιτρέπει στα funds να απαιτούν οτιδήποτε από κάθε άτυχο που πέφτει στα νύχια τους». Και φυσικά τα funds, μέσω των servicers, με τους οποίους επίσης θα ασχοληθούμε στη συνέχεια, προτείνουν λύσεις που δεν ανταποκρίνονται καν στο οφειλόμενο κεφάλαιο. Ειδικά όταν εκτιμούν ότι ο δανειολήπτης έχει δυνατότητες απομύζησης ή όταν επιθυμούν να αγοράσουν τα ίδια ένα ακίνητο, μέσω εταιριών real estate που σκανδαλωδώς ελέγχουν και αποκαλούνται ReoCO (Real Estate Owned Companies).