USAID: 1 δισ. δολάρια μοίρασε στην Ελλάδα…Σε ποιες τσέπες;;

USAID: 1 δισ. δολάρια μοίρασε στην Ελλάδα...Σε ποιες τσέπες;;
85 / 100

USAID: 1 δισ. δολάρια μοίρασε στην Ελλάδα…Σε ποιες τσέπες;;

estia 2

……………………………………………..

USAID: “Λαδώματα” 1 δισ. στην Ελλάδα στην τετραετία Μπάιντεν

Το ένα δισεκατομμύριο δολάρια άγγιξαν τα κονδύλια που διοχετεύτηκαν στην Ελλάδα την τετραετία της κυβέρνησης Μπάιντεν, από την USAID και τα παρακλάδια της, έμμεσα ή άμεσα. Είναι από τα υψηλότερα ποσά που διατέθηκαν παγκοσμίως.

usaid

Το ποσό είναι ιλιγγιώδες, διότι συμπεριλαμβάνει και την περίοδο της πανδημίας, για την οποία η κυβέρνηση Μπάιντεν έδειξε ένα περίεργο ενδιαφέρον για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης, όπως προκύπτει και από τις εσωτερικές δαπάνες του οργανισμού διεθνούς βοήθειας των ΗΠΑ.

Το ύψος της δαπάνης πάντως έκανε μεγάλη εντύπωση στην νέα αμερικανική διοίκηση, γι’ αυτό και επιστρατεύτηκε γνωστός από το παρελθόν Ελληνοαμερικανός, της απόλυτου εμπιστοσύνης του Προέδρου για να προσφέρει τα «φώτα» του, ειδικά όσον αφορά δημοσιογράφους και ΜΜΕ…

ΠΗΓΗ

……………………………………….

Ατάκες «φωτιά» του Πάνου Καμμένου για την USAID και την ΑΑΔΕ!

Στη σκιά των καταιγιστικών εξελίξεων και αποκαλύψεων στις ΗΠΑ για τον βρόμικο ρόλο της USAID και των επερχόμενων… απόνερων που θα φτάσουν μέχρι και την Ελλάδα, ο Πάνος Καμμένος έκανε μια ανάρτηση-φωτιά με αιχμηρή αναφορά και στην ΑΑΔΕ.

kammenos1

Έγραψε συγκεκριμένα:
Οι πληρωμές από την USAID στην Ελλάδα που θα αποκαλύψει η διοίκηση Τραμπ και ο Ίλον Μασκ θα ανατρέψει το κατεστημένο και θα καταλάβει ο Ελληνικός Λαός τι πραγματικά συνέβη πως έγιναν οι δολοφονίες χαρακτήρα… Τώρα να δω η ΑΑΔΕ πόσο «ανεξάρτητη» είναι…

ΠΗΓΗ 

………………………………………..

Το αποτύπωμα της USAID και του υπόλοιπου δικτύου «ήπιας διπλωματίας» των Αμερικανών στην Ελλάδα και τι «ξεχνούν» οι …πεφτοσυννεφάκηδες

Σειρά «αποκαλύψεων» σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας προκάλεσαν τα σχέδια του Λευκού Οίκου να κλείσει τη USAID (United States Agency for International Development – Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ).

Ο φάκελος USAID περιλαμβάνει βέβαια πλούσιο υλικό, καθώς η οργάνωση, ως βραχίονας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, οργάνωσε και στήριξε «πολύχρωμες επαναστάσεις» και «ανοίξεις» (βλέπε ανατροπές κυβερνήσεων), χρηματοδότησε κυβερνητικές αλλά και μη κυβερνητικές οργανώσεις σε βρώμικες αποστολές, έστησε, εκπαίδευσε και χρηματοδότησε δίκτυα «ανεξάρτητων» ΜΜΕ (βλ. προπαγανδιστές των συμφερόντων των ΗΠΑ και του ευρωατλαντισμού) σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

Ολοι αυτοί, που τώρα παριστάνουν τους …πεφτοσυννεφάκηδες για τη δράση της USAID, στο παρελθόν υπερασπίστηκαν ένα προς ένα τα σκοτεινά σενάρια όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες της, με τελευταίο παράδειγμα την επικράτηση των τζιχαντιστών στη Συρία. Πόσοι από αυτούς που χαιρέτισαν την κυβέρνηση των κατσαπλιάδων δεν ξέρουν άραγε ότι γι’ αυτήν εργάστηκαν πυρετωδώς δεκάδες ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενες από τη USAID; Ρητορικό το ερώτημα…

Θυμίζουμε ότι και ο ίδιος ο Τραμπ, ο οποίος τώρα κλείνει τη δυσώδη οργάνωση, την αξιοποίησε στην πρώτη θητεία του και με το παραπάνω. Τώρα, στο πλαίσιο προσαρμογών που κάνει συνολικά στον κρατικό μηχανισμό, η USAID οδεύει προς λουκέτο. Ακόμα κι αν κλείσει, όμως, οι «υπηρεσίες» της στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό δεν πρόκειται να σταματήσουν. Για την ώρα, φαίνεται πως μεθοδεύεται ο έλεγχος του ίδιου ή κάποιου παρόμοιου οργανισμού από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, καθώς μέχρι σήμερα η USAID χρηματοδοτούνταν και εποπτευόταν από το αμερικανικό Κογκρέσο, ως …«ανεξάρτητη υπηρεσία».

Στις 3 Φλεβάρη ο υπουργός Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο, ανακοίνωσε ότι θα εκτελεί χρέη υπηρεσιακού διοικητή της USAID. Σημείωσε πως η USAID «έχει απομακρυνθεί εδώ και καιρό από την αρχική της αποστολή, της υπεύθυνης προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων στο εξωτερικό, και είναι πλέον απολύτως σαφές ότι σημαντικά τμήματα της χρηματοδότησης της USAID δεν ευθυγραμμίζονται με τα βασικά εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ».1Παράλληλα, ενημέρωσε το Κογκρέσο ότι εξετάζεται μια πιθανή αναδιοργάνωσή της.

Το 2023 η USAID δαπάνησε 43,7 δισ. δολάρια σε όλο τον κόσμο με τον μανδύα «εξωτερικής βοήθειας» από τις ΗΠΑ. Την ίδια χρονιά διαχειρίστηκε υπερδιπλάσια κονδύλια ακόμα κι από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η χώρα που δέχτηκε το περισσότερο χρήμα ήταν η Ουκρανία (16 δισ.), ενώ από 1 δισ. περίπου δαπανήθηκε σε Αιθιοπία, Ιορδανία, Αφγανιστάν, Σομαλία, Κονγκό, Συρία, Νιγηρία και Υεμένη.

Βραχίονας της CIA

Κάτω από την ομπρέλα της USAID λειτουργεί το διαβόητο «National Endowment for Democracy» (NED), ένα «ταμείο» χρηματοδότησης «πολύχρωμων» πραξικοπημάτων, που ιδρύθηκε το 1983.

Ο Allen Weinstein, ένας εκ των ιδρυτών της οργάνωσης, μιλώντας στην «Washington Post» το 1991 για τη δράση της ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «πολλά από αυτά που κάνουμε εμείς σήμερα γίνονταν μυστικά από τη CIA 25 χρόνια πριν». Ο πρόεδρος του οργανισμού από το 1984 έως το 2021, Carl Gershman, είχε αναφέρει στους «New York Times» το 1986 πως «δεν έπρεπε να κάνουμε αυτήν τη δουλειά μέσω των μυστικών υπηρεσιών. Θα ήταν απαίσιο για τις δημοκρατικές ομάδες στον κόσμο να φανεί ότι επιδοτούνται από τη CIA. Το είδαμε αυτό να συμβαίνει τη δεκαετία του ’60, και αυτός είναι ο λόγος που το σταματήσαμε».

cia

Σε έκθεση το 2003, παρουσιάζοντας την εικοσαετή πορεία του οργανισμού, δίνονταν στοιχεία για τη χρηματοδότηση 6.000 πολιτικών οργανώσεων ανά τον κόσμο. Μεταξύ άλλων, το NED αποτέλεσε τον κύριο χρηματοδότη της «Charta 77» (αντεπαναστατικής οργάνωσης στην Τσεχοσλοβακία η οποία έπαιξε ρόλο στη λεγόμενη «βελούδινη επανάσταση» και στελέχη της αναδείχθηκαν σε θέσεις – κλειδιά του κράτους μετά τις ανατροπές του 1989), της «Αλληλεγγύης» του Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία και του «κινήματος» «Otpor» στη Γιουγκοσλαβία, που συνέβαλε στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς.

Εμπλοκή στη Συμφωνία των Πρεσπών

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη δράση της USAID βρίσκουμε στα Σκόπια και στην προώθηση της ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνίας των Πρεσπών. Υπό την αιγίδα και τη χρηματοδότηση της USAID στήθηκε η «North Macedonia Support Initiative» (NMSI), με σκοπό να «βοηθήσει» στην προσπάθεια ενσωμάτωσης της γείτονος στο ΝΑΤΟ μέσω της περίφημης Συμφωνίας.

Σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων που δημοσίευσε η NMSI, από το 2016 «ξεκίνησε στα χνάρια του εθνικού σκανδάλου και τελείωσε στο χείλος της εθνικής μεταρρύθμισης, αρχίζοντας τις δραστηριότητες του προγράμματος υπό μια κυβέρνηση που όλο και περισσότερο απομακρυνόταν από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και ολοκληρώνοντας σε συνεργασία με μια νέα κυβέρνηση, που έχει στραφεί προς μια μεγαλύτερη ενσωμάτωση με αυτές τις δύο οντότητες. Η NMSI (…) εργάστηκε ακούραστα για να διαμορφώσει δραστηριότητες που ανταποκρίνονταν σε ένα εκτεταμένο τόξο διακυβέρνησης: Καθυστερημένες εκλογές, εγχώριες διαμαρτυρίες, αδιέξοδα εκλογικά αποτελέσματα, δύσκολη μεταβίβαση της εξουσίας και μεταρρυθμίσεις με μεγάλη προβολή».

prespes

Εν κατακλείδι, το πρόγραμμα της NMSI «συνέβαλε στον στόχο της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την ενίσχυση των δημοκρατικών μεταρρυθμιστικών διαδικασιών της ΠΓΔΜ, που οδηγούν σε μεγαλύτερη ευρωατλαντική ολοκλήρωση».

«Ευαισθητοποίηση» των λαών για το ΝΑΤΟ

 

usaid zelensky

Η τελευταία επικεφαλής της USAID, Samantha Power, στην Ουκρανία

Μακράν το μεγαλύτερο πεδίο δραστηριότητας της USAID είναι εδώ και χρόνια η Ουκρανία. Η οργάνωση χρηματοδότησε και εκπαίδευσε μεταξύ άλλων τεράστιο τμήμα των «ανεξάρτητων» Μέσων Ενημέρωσης που προπαγάνδιζαν υπέρ της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, πριν ακόμα από την πραξικοπηματική ανατροπή της κυβέρνησης το 2014.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του «Ukraine Crisis Media Center» (UCMC), που ιδρύθηκε το 2014 και το οποίο «παρέχει την ευκαιρία σε ακτιβιστές, εμπειρογνώμονες, εθνικούς πολιτικούς και εκπροσώπους της κυβέρνησης, καθώς και σε εκπροσώπους διπλωματικών αποστολών, να ενημερώνουν την κοινωνία για τα γεγονότα και τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία και γύρω από αυτήν».

Ως πρώτο όνομα στους δωρητές του ουκρανικού «πρακτορείου» φιγουράρει αυτό της USAID, ενώ συμπληρώνεται από τα λογότυπα του ΝΑΤΟ, του NED και της πρεσβείας των ΗΠΑ.

Αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα του UCMC είναι τα όσα έχει καταγράψει το «Κέντρο Πληροφοριών και Τεκμηρίωσης» του ΝΑΤΟ, που λειτουργεί στο Κίεβο από το 1997. Σε άρθρο της η Barbora Maronkova, πρώην επικεφαλής του εν λόγω Κέντρου, από το 2017 έως το 2020, και πλέον σύμβουλος επικοινωνίας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, αναφερόμενη στα ουκρανικά Μέσα Ενημέρωσης που «μεγαλούργησαν» στην ευρωατλαντική προπαγάνδα στην Ουκρανία, το 2014 και μετά, ξεχωρίζει ιδιαίτερα το UCMC, που μαζί με άλλους «βοήθησε πολλά διεθνή Μέσα Ενημέρωσης να πλαισιώσουν τις ιστορίες τους».

Πλήρης έλεγχος των ΜΜΕ στην Ουκρανία

Το πρακτορείο αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά παραδείγματα, ιδιαίτερα στην Ουκρανία. Σύμφωνα με έρευνα του ουκρανικού «Ινστιτούτου Μαζικής Πληροφόρησης» (Institute of Mass Information), από την αναστολή της αμερικανικής χρηματοδότησης σχεδόν το 60% των Μέσων Ενημέρωσης στην Ουκρανία ενδέχεται να σταματήσουν ή να συρρικνώσουν τη λειτουργία τους.

Ενα άλλο 30% μπορεί να μην κλείσει, αλλά θα αντιμετωπίσει επίσης δυσκολίες. Μόλις το 5% των Μέσων Ενημέρωσης δήλωσαν στην έρευνα ότι ο αντίκτυπος θα είναι μέτριος και ότι θα μπορέσουν να επιβιώσουν χάρη σε άλλους πόρους. Περισσότερο από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων στην έρευνα (35%) παραδέχτηκαν ότι λαμβάνουν χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ, η οποία αντιστοιχεί στο 75% της συνολικής τους χρηματοδότησης, ενώ ένα 28,3% δήλωσαν ότι τα αμερικανικά χρήματα αποτελούν σχεδόν το ήμισυ του προϋπολογισμού τους. Μόνο το 15,8% των εργαζομένων σε Μέσα Ενημέρωσης στην Ουκρανία ανέφεραν ότι δεν έλαβαν καμία επιχορήγηση από αμερικανικούς οργανισμούς.

μμε 1

Σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο της USAID, το 2023 η οργάνωση χρηματοδότησε την κατάρτιση και την υποστήριξη 6.200 δημοσιογράφων, στήριξε 707 μη κρατικά ειδησεογραφικά πρακτορεία και 279 οργανώσεις της «κοινωνίας των πολιτών» – του τομέα των Μέσων Ενημέρωσης – που είναι αφιερωμένες στην ενίσχυση των «ανεξάρτητων ΜΜΕ» σε 30 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Μία από τις πιο ηχηρές περιπτώσεις χρηματοδότησης «ανεξάρτητων» ΜΜΕ από τη USAID ήταν αυτή του OCCRP (Organised Crime and Corruption Reporting Project / «Πρότζεκτ Ενημέρωσης για το Οργανωμένο Εγκλημα και τη Διαφθορά»). Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα «ερευνητικής» δημοσιογραφίας, με 71 ΜΜΕ σε 52 χώρες στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, στην Κεντρική Ασία, αλλά και στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στον Ειρηνικό. Το συγκεκριμένο δίκτυο είναι τόσο «ανεξάρτητο» που μεταξύ 2014 και 2023 έχει λάβει το 52% της χρηματοδότησής του από την αμερικανική κυβέρνηση και τη USAID, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διατηρεί ρήτρες και δικαίωμα βέτο στις κατευθύνσεις της έρευνας.

Η USAID στην Ελλάδα

Οπως έχουμε ήδη αναφέρει, πολλά από τα όσα γράφονται και λέγονται τις τελευταίες μέρες ήταν σε μεγάλο βαθμό γνωστά. Πολλοί από αυτούς που «μαθαίνουν» σήμερα για τα έργα και τις ημέρες της οργάνωσης στήριζαν αναφανδόν το «έργο» της στην Ουκρανία, στην Αίγυπτο και τη Συρία, στη Γιουγκοσλαβία την αιματηρή δεκαετία του 1990, αλλά και νωρίτερα, όταν στήριζε την αντεπανάσταση στα σοσιαλιστικά κράτη της Ευρώπης.

Χαρακτηριστικό του αλά καρτ μνημονικού ή και του επιλεκτικού ενδιαφέροντος των αστικών ΜΜΕ για το ζήτημα είναι το αποτύπωμα της USAID στην Ελλάδα, αλλά και η συνολικότερη δραστηριότητα της αμερικανικής «ήπιας ισχύος» ή αλλιώς «δημόσιας διπλωματίας» στη χώρα μας.

Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία, η USAID αρχίζει να ρίχνει χρήμα στην Ελλάδα από το 2012, με κονδύλια 250.000 δολαρίων προς το Αμερικανικό Κολέγιο «Ανατόλια» στη Θεσσαλονίκη. Για όλα τα επόμενα χρόνια έχει καταγεγραμμένες πληρωμές σχεδόν αποκλειστικά προς το Αμερικανικό Κολέγιο και την Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Το 2024 καταγράφηκαν οι υψηλότερες δαπάνες της USAID στην Ελλάδα, ύψους 1,2 εκατ. δολαρίων.3

Το ζήτημα όμως είναι ότι η «δημόσια διπλωματία» των ΗΠΑ δεν περιορίζεται στη δράση της USAID στην Ελλάδα. Η προσπάθεια του αμερικανικού παράγοντα να παρέμβει στη συνείδηση του λαού, να «αμβλύνει τον αντιαμερικανισμό», να εμφυσήσει τη στρατηγική του ιδιαίτερα σε τμήματα όπως η νεολαία, έχει πολλά «ποδάρια» στη χώρα μας.

Αυτού του είδους η δραστηριότητα έχει ως σημείο αναφοράς την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η οποία εγκαινίασε τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ, που συνεχίστηκε και επεκτάθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ. Ενας από τους βασικούς στόχους του «Στρατηγικού Διαλόγου» είναι η «άμβλυνση του αντιαμερικανισμού», που εδράζει στο βαθιά ριζωμένο αίσθημα καταδίκης των εγκλημάτων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού από τον λαό και τη νεολαία της χώρας μας.

Πολυεργαλείο για μπίζνες και στην Ενέργεια

Στο πλαίσιο του «Στρατηγικού Διαλόγου», μάλιστα, η USAID είχε απλώσει τα πλοκάμια της και στο ελληνικό ΥΠΕΞ, όχι για να δώσει αλλά για να πάρει χρηματοδότηση. Συγκεκριμένα, το 2010 το ΥΠΕΞ έδωσε 2 εκατ. ευρώ στη USAID για «αναπτυξιακά προγράμματα στο Αφγανιστάν». Λίγα χρόνια αργότερα όμως, το 2017, ανακάλυψαν ότι «η υλοποίηση του προγράμματος είχε αναβληθεί για αρκετά χρόνια, χωρίς ενημέρωση της ελληνικής πλευράς».

Το 2013, USAID και ελληνική κυβέρνηση υπέγραψαν Μνημόνιο Συνεργασίας «για τη βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας στα Δυτικά Βαλκάνια». Στόχος του μνημονίου ήταν η προώθηση συνέργειας «μεταξύ ενεργειακών φορέων και αρχών στην Ελλάδα, στην Αλβανία, στα Σκόπια και στο Κοσσυφοπέδιο για την ενσωμάτωση των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας, για τη δημιουργία μιας πιο συνδεδεμένης και ασφαλούς περιοχής», όπως σημείωνε τότε η αμερικάνικη πρεσβεία.

Τόνιζε επίσης ότι «αυτή η συνεργασία αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας της USAID, της Ενεργειακής Γέφυρας ΗΠΑ – Ευρώπης» («US – Europe Energy Bridge»). Το διαβόητο «Atlantic Council» (από τις ισχυρότερες «δεξαμενές σκέψης» στις ΗΠΑ) έλεγε σχετικά ότι η «Γέφυρα» – μια πρωτοβουλία άνω των 90 εκατ. δολαρίων – «θα τοποθετήσει την τεχνολογία και τις υπηρεσίες των ΗΠΑ ως αντίβαρο στις προσπάθειες κακοήθων παραγόντων στην περιοχή» στον τομέα της Ενέργειας, και ότι «βασίζεται σε δεκαετίες προσπαθειών της USAID για τη βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας της περιοχής της Ευρώπης και της Ευρασίας, προάγοντας παράλληλα την εθνική ασφάλεια και τα εμπορικά συμφέροντα των ΗΠΑ».

Περίπλοκες διαδρομές αμερικανικού χρήματος

usaid 03

Οι χρηματοδοτήσεις της USAID στην Ελλάδα

Τα τελευταία χρόνια η «δουλειά» των Αμερικανών στην Ελλάδα – σύμφωνα πάντα με τα δημόσια διαθέσιμα στοιχεία – γίνεται περισσότερο μέσω των καναλιών της πρεσβείας και με τη χρηματοδότηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Βέβαια, οι διαδρομές της χρηματοδότησης δεν εξαντλούνται στα επίσημα αναρτημένα στοιχεία. Για παράδειγμα, στη βάση δεδομένων της «εξωτερικής βοήθειας» των ΗΠΑ αναφέρεται η δαπάνη 345.000 δολαρίων από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ελλάδα για το 2023.

Ωστόσο, σε άλλο έγγραφο για το 2023, με τίτλο «Ετήσια Εκθεση για τη δημόσια διπλωματία και τις διεθνείς ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές», αναφέρεται ότι στην Ελλάδα δαπανήθηκαν από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την πρεσβεία στην Αθήνα 1,62 εκατ. δολάρια.

Επίσης, στην καρτέλα των δαπανών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ελλάδα το 2024 αναφέρεται η εκταμίευση 300.000 δολαρίων για τη χρηματοδότηση του Προγράμματος Μελετών Κίνας του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστημίου. Στις λεπτομέρειες σημειώνεται πως τα χρήματα προήλθαν από τη USAID, αλλά στη δική της καρτέλα στη βάση δεδομένων δεν εμφανίζονται.

Το κινεζικό πρόγραμμα του ΙΔΙΣ προωθεί τη «συστηματική μελέτη της σύγχρονης Κίνας στην Ελλάδα (…) προσφέρει σε βάθος κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης, των αντιθέσεων, των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών διεργασιών, καθώς και του παγκόσμιου ρόλου της σύγχρονης Κίνας».

Αλλο παράδειγμα για τον λαβύρινθο του αμερικανικού χρήματος είναι οι δαπάνες για το προσωπικό των «αμερικανικών γωνιών» στην Ελλάδα. Στο 1/24-1-2025 πρακτικό τακτικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης, σχετικά με την αναμόρφωση του προϋπολογισμού, αναφέρεται ότι ο δήμος έλαβε 19.135,88 ευρώ ως δωρεά από την αμερικάνικη πρεσβεία, τα οποία στη συνέχεια διέθεσε για τις αμοιβές του συντονιστή της «αμερικανικής γωνιάς» στην Ξάνθη.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι είτε για λόγους γραφειοκρατίας είτε για άλλους, η διαδρομή των χρημάτων περνά μέσα από διάφορα κανάλια, που κάνουν τον εντοπισμό τους περίπλοκη υπόθεση.

Οι «γωνιές» αμερικανικής προπαγάνδας

Οι προαναφερθείσες «αμερικανικές γωνιές» αποτελούν άλλο ένα παράδειγμα της άσκησης «δημόσιας διπλωματίας» των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα δίκτυο της αμερικάνικης πρεσβείας το οποίο περιλαμβάνει το «Athens American Center», το «TechLabs» στο Πολιτιστικό Κέντρο Ξάνθης, τις Κεντρικές Δημοτικές Βιβλιοθήκες σε Πειραιά, Βέροια, Σπάρτη, Κέρκυρα, όπως και στη ΧΑΝΘ στη Θεσσαλονίκη, αλλά και την τελευταία προσθήκη, το «American Space @Karaiskaki», σε συνεργασία με την ΠΑΕ Ολυμπιακός.

Οι «αμερικανικές γωνιές» αποτελούν «ισχυρά στρατηγικά εργαλεία δημόσιας διπλωματίας που υποστηρίζουν τους στόχους εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, παρέχοντας τεχνολογικά σύγχρονους και φιλόξενους χώρους για άμεση συμμετοχή του ξένου κοινού», αναφέρει η πρεσβεία και συνεχίζει: «Η άμεση συμμετοχή του κοινού στον πυρήνα των “αμερικανικών γωνιών” παρέχει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ σημαντικές ευκαιρίες για την προώθηση των στόχων πολιτικής και την άσκηση ισχυρού, θετικού αντίκτυπου στον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζονται και γίνονται κατανοητές σε όλο τον κόσμο».

«Γαλβανισμένοι και εμπνευσμένοι»

Το δίκτυο προπαγάνδας της πρεσβείας επικεντρώνει ιδιαίτερα στη νεολαία και «αγκαλιάζει» όλες τις βαθμίδες Εκπαίδευσης, πάντα στο πλαίσιο της υλοποίησης του «Στρατηγικού Διαλόγου». Το 2019 αναχώρησαν για τις ΗΠΑ οι πρώτοι Ελληνες μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου προκειμένου να φοιτήσουν για έναν χρόνο σε αμερικανικά σχολεία, μέσω του προγράμματος FLEX («Future Leaders Exchange Program» – «Πρόγραμμα Ανταλλαγών Μελλοντικών Ηγετών»).

Τότε ο «Ριζοσπάστης» ανέδειξε τους σκοπούς του FLEX: «Οι συμμετέχοντες επιστρέφουν στο σπίτι γαλβανισμένοι και εμπνευσμένοι (“galvanized and inspired”), για να μοιραστούν τις νέες εμπειρίες τους και να επηρεάσουν θετικά τις πατρίδες τους και τις κοινότητές τους (…) Αυτοί οι απόφοιτοι εντάσσονται σε ένα ισχυρό διεθνές δίκτυο, το οποίο υποστηρίζεται από το πρόγραμμα Alumni FLEX και προσφέρει υποστήριξη μέσω επιχορηγήσεων και επαγγελματικής ανάπτυξης. Σήμερα, οι απόφοιτοι FLEX εργάζονται σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων, των ΜΚΟ, της Εκπαίδευσης και της δημοσιογραφίας» – με δυο λόγια, σε όλα τα κρίσιμα πόστα.

Δίκτυο προπαγανδιστών στα πανεπιστήμια

Τέλος, το δίκτυο της πρεσβείας έχει επεκταθεί τα τελευταία χρόνια και στα ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των ΗΠΑ εδώ και αρκετά χρόνια.

Στο πλαίσιο της παρέμβασης των Αμερικανών στα πανεπιστήμια, ιδρύθηκε το «Κέντρο Ερευνας και Καινοτομίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης για την Ψηφιακή Επικοινωνία» («Digital Communication Network Southeast Europe Hub» – DCN-SEE) στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Το «εργαστήρι» αυτό αποτελεί τμήμα του «Δικτύου Ψηφιακής Επικοινωνίας» (DCN), που ίδρυσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2016 «για να στηρίξει την ψηφιακή διπλωματία και για να παρέχει εργαλεία καταπολέμησης της ψηφιακής παραπληροφόρησης» με σκοπό τη δραστηριότητα «στον τομέα της ψηφιακής επικοινωνίας, των εκστρατειών κοινωνικής επιρροής, στην τεχνολογία και την καινοτομία».

Στη συνέχεια το δίκτυο προπαγανδιστών της αμερικάνικης πρεσβείας επεκτάθηκε και στο Πάντειο, στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, με το πρόγραμμα «Disinfohacks», που εγκαινίασε ο τότε πρέσβης, Τζ. Πάιατ, και το οποίο χρηματοδοτείται από το Global Engagement Center του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την αμερικάνικη πρεσβεία, ενώ δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το δίκτυο DCN, τη ΜΚΟ «YET» και το «ADPR Lab».

ΠΗΓΗ

……………………………..

Σκάνδαλο «made in USaid»: Νέες αποκαλύψεις για πληρωμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο

Το WikiLeaks αποκάλυψε ότι η Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών (USAID) έχει χρηματοδοτήσει εκατοντάδες οργανώσεις ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας ανησυχίες για τα ελεύθερα και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης.

Σε ανάρτηση στο «X», στις 6 Φεβρουαρίου, το WikiLeaks ανέφερε ότι η USAID είχε χρηματοδοτήσει πάνω από 6.200 δημοσιογράφους σε 707 μέσα ενημέρωσης, καθώς και 279 ΜΚΟ «μέσων ενημέρωσης».

H «εκρηκτική» αποκάλυψη πυροδότησε συζητήσεις σχετικά με το κατά πόσον τέτοιοι οικονομικοί δεσμοί θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα της δημοσιογραφίας και την αξιοπιστία των ειδησεογραφικών πρακτορείων που λαμβάνουν τα κονδύλια.

Η αποκάλυψη ήρθε λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στα τέλη Ιανουαρίου σχετικά με το «πάγωμα» της εξωτερικής βοήθειας μέσω εκτελεστικού διατάγματος με τίτλο «Επαναξιολόγηση και αναπροσαρμογή της εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ».

μμε

Το διάταγμα, το οποίο επέβαλε παύση 90 ημερών σε όλα τα προγράμματα εξωτερικής αναπτυξιακής βοήθειας των ΗΠΑ, σχεδιάστηκε για να επιτρέψει στην κυβέρνηση Τραμπ να επανεκτιμήσει την αποτελεσματικότητα και την ευθυγράμμιση των πρωτοβουλιών με την ατζέντα «Πρώτα η Αμερική» για την οποία γίνεται ευρέως λόγος.

Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Λας Βέγκας στις 25/1, ο Τραμπ υπερασπίστηκε την απόφαση, περιγράφοντάς την ως απαραίτητο βήμα για την ανακατεύθυνση των πόρων προς τις εγχώριες προτεραιότητες.

Το εκτελεστικό διάταγμα, το οποίο ισχυριζόταν ότι κάποια προγράμματα εξωτερικής βοήθειας «δεν ήταν ευθυγραμμισμένα με τα αμερικανικά συμφέροντα» και, σε ορισμένες περιπτώσεις, «ήταν αντίθετα προς τις αμερικανικές αξίες», έχει αποκτήσει νέο περιεχόμενο μετά τις αποκαλύψεις του WikiLeaks στις αρχές Φεβρουαρίου.

Αναλυτές των μέσων ενημέρωσης υποστήριξαν ότι η χρηματοδότηση από την USAID θα μπορούσε εύκολα να χρησιμεύσει ως εργαλείο χειραγώγησης των μέσων ενημέρωσης σε ειδησεογραφικούς οργανισμούς που ήταν αποδέκτες αμερικανικών κονδυλίων επί σειρά ετών ή δεκαετιών.

Σύμφωνα με το WikiLeaks, η USAID έχει παράσχει υποστήριξη σε μέσα ενημέρωσης σε περισσότερες από 30 χώρες.

Η «ιστορία» της USAID

Ένα ενημερωτικό δελτίο του οργανισμού που έχει διαγραφεί αποκάλυψε ότι, από το 2003, η USAID χρηματοδότησε την κατάρτιση και τους πόρους για περίπου 6.200 δημοσιογράφους, υποστήριξε 707 μη κρατικούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς και υποστήριξε 279 ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, αποκαλύπτοντας την έκταση της επιρροής των ΗΠΑ στα παγκόσμια συστήματα ΜΜΕ κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Η κλίμακα της εμπλοκής αντικατοπτρίζεται στον προϋπολογισμό της εξωτερικής βοήθειας του 2025, ο οποίος περιελάμβανε κονδύλι ύψους 268,4 εκατομμυρίων δολαρίων από το αμερικανικό Κογκρέσο που προοριζόταν ειδικά για πρωτοβουλίες που αποσκοπούσαν στην προώθηση των «ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης και της ελεύθερης ροής πληροφοριών».

Μία από τις πιο αξιοσημείωτες αποκαλύψεις από την έκθεση της πλατφόρμας αφορά τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Internews Network (IN) που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και ο οποίος φέρεται να έχει κατευθύνει σχεδόν 500 εκατομμύρια δολάρια στα «έργα μέσων ενημέρωσης» σε όλο τον κόσμο.

Αυτό έχει προκαλέσει σημαντικά ερωτήματα: Σε ποιο βαθμό είναι δυνατή η ανεξαρτησία των ΜΜΕ όταν οι οικονομικές ζωές είναι συνδεδεμένες με ξένες κυβερνήσεις με τις δικές τους κακόβουλες ατζέντες;

Τα έγγραφα που διέρρευσαν ανέφεραν ότι η Internews συνεργάστηκε με 4.291 μέσα ενημέρωσης, παράγοντας 4.799 ώρες προγράμματος σε ένα έτος και φτάνοντας σε περίπου 778 εκατομμύρια ανθρώπους.

Ενώ η Internews ισχυρίζεται ότι η αποστολή της είναι να ενισχύσει την «ανεξάρτητη δημοσιογραφία» και να διευρύνει την «πρόσβαση στην πληροφόρηση», το εύρος των δραστηριοτήτων της έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με το ενδεχόμενο αθέμιτης ή ακόμη και χειραγωγικής επιρροής στις αφηγήσεις των μέσων ενημέρωσης.

Η USAID έχει διαθέσει 472,6 εκατομμύρια δολάρια στην Internews όλα αυτά τα χρόνια, αν και η οργάνωση λαμβάνει οικονομική υποστήριξη από ιδιώτες δωρητές, όπως το Ίδρυμα AOL-Time Warner, το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates και άλλους.

usaid1

Το μέγεθος των «πρωτοβουλιών»

Συγκεκριμένες επιχορηγήσεις αναδεικνύουν το εύρος των πρωτοβουλιών. Για παράδειγμα, η USAID χορήγησε 10,7 εκατομμύρια δολάρια στην Internews για την υποστήριξη της «υψηλής ποιότητας, υπεύθυνης δημοσιογραφίας» στη Λιβερία και 11 εκατομμύρια δολάρια για το πρόγραμμα «ΜΜΕ που επιτρέπουν τη δημοκρατία» στη Μολδαβία.

Το State Department συνεισέφερε 1,48 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία «ασφαλών, προσβάσιμων και σωτήριων υπηρεσιών πληροφόρησης» στο Νότιο Σουδάν, σύμφωνα με έγγραφα.

Στην Ιορδανία, η USAID χορήγησε επιχορήγηση ύψους 19,5 εκατομμυρίων δολαρίων στην Internews για να βοηθήσει «να τοποθετηθεί η ιορδανική κοινωνία ώστε να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τα συμφέροντα των πολιτών».

Η Internews ιδρύθηκε το 1982 με έδρα την Καλιφόρνια και δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 30 χώρες. Διατηρεί μεγάλα γραφεία στις ΗΠΑ, το Λονδίνο και το Παρίσι και περιφερειακά κέντρα στο Κίεβο, την Μπανγκόκ και το Ναϊρόμπι.

Με την πάροδο των ετών, η Internews έχει επεκτείνει σημαντικά την εμβέλειά της σε όλο τον κόσμο, τοποθετώντας τον εαυτό της ως βασικό παράγοντα στην παγκόσμια ανάπτυξη των μέσων ενημέρωσης. Παρ’ όλα αυτά, ο οργανισμός έχει δεχθεί έντονη κριτική για τον ρόλο του στις προσπάθειες λογοκρισίας των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης.

Επικεφαλής της Internews είναι η Jeanne Bourgault, η οποία φέρεται να κερδίζει ετήσιο μισθό 451.000 δολαρίων. Στο παρελθόν εργάστηκε στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όπου διαχειρίστηκε προϋπολογισμό 250 εκατομμυρίων δολαρίων, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είχε σχεδιαστεί για σκοπούς «αλλαγής καθεστώτος».

Η καριέρα της περιελάμβανε συμμετοχή σε διάφορες ζώνες συγκρούσεων και κομβικές γεωπολιτικές στιγμές, καθώς και εξαετή θητεία στην USAID πριν αναλάβει την ηγεσία της Internews.

diafthora mizes

Μόνο το 2023, η Internews έλαβε σχεδόν 500 εκατομμύρια δολάρια από την USAID, υπογραμμίζοντας τον σημαντικό ρόλο της στις παγκόσμιες «πρωτοβουλίες των μέσων ενημέρωσης» και αποκαλύπτοντας την προσωπική επιρροή του πρώην αξιωματούχου της USAID Bourgault.

Ο οργανισμός συνεργάζεται με 4.291 ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και έντυπες εκδόσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ εκπαιδεύει περισσότερους από 9.000 επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης ετησίως.

Πέρσι, το Internews παρήγαγε ή διευκόλυνε τη δημιουργία 4.799 ωρών τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού προγράμματος, που εκτιμάται ότι έφτασε σε 396.000.000 ακροατές ραδιοφώνου και 382.000.000 τηλεθεατές.

Στην Ουκρανία, η χρηματοδότηση της USAID ήταν εκτεταμένη, υποστηρίζοντας «εννέα στα δέκα» μέσα ενημέρωσης στη χώρα, και η δουλειά τους ήταν να ενισχύουν τις φιλοΝΑΤΟϊκές και φιλοπολεμικές αφηγήσεις.

Επιπλέον, 25 οργανισμοί μέσων ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων μέσα όπως τα Stuff, NZME, Business Desk, Newshub και 1News, έχουν λάβει οικονομική υποστήριξη μέσω της USAID και της Internews.

Ωστόσο, το πρόσφατο «πάγωμα» της ξένης βοήθειας είχε άμεσες συνέπειες, με αρκετά ουκρανικά μέσα ενημέρωσης να ανακοινώνουν την «αναστολή» της λειτουργίας τους λόγω της απώλειας της χρηματοδότησης.

Η Anna Babinets, διευθύνουσα σύμβουλος και συνιδρύτρια του Slidstvo.Info, μέσου ενημέρωσης που εδρεύει στο Κίεβο, υπογράμμισε τις σοβαρές επιπτώσεις των περικοπών στον οργανισμό της. «Στο Slidstvo.Info επηρεάζεται το 80% του προϋπολογισμού μας», δήλωσε η ίδια.

Η Oksana Romaniuk, διευθύντρια του Ινστιτούτου Μαζικής Πληροφόρησης (IMI), επανέλαβε τις ανησυχίες σχετικά με το πάγωμα της χρηματοδότησης, επισημαίνοντας τη μεγάλη εξάρτηση των ουκρανικών ΜΜΕ από την ξένη οικονομική στήριξη.

Η Romaniuk υπογράμμισε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διαφημιστική αγορά, ιδίως για τα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης. «Η διαφημιστική αγορά δεν έχει ανακάμψει. Ειδικά στα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης. Ενώ τα εθνικά μέσα ενημέρωσης απέκτησαν διαφημιστές και άρχισαν να κερδίζουν χρήματα – και δεν μπορούν να καλύψουν το 100% των αναγκών τους με αυτό. Μάθαμε ότι στα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης τα διαφημιστικά έσοδα κυμαίνονται πλέον από 3 έως 10%. Είναι απλά αδύνατο να επιβιώσουν με τέτοια ποσά», δήλωσε.

Παράλληλα, προειδοποίησε για τις ευρύτερες συνέπειες της μειωμένης χρηματοδότησης των οργανισμών μέσων ενημέρωσης.

Το WikiLeaks αποκάλυψε και οικονομικούς δεσμούς μεταξύ μεγάλων ομίλων μέσων ενημέρωσης της Νέας Ζηλανδίας και της Internews, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την έκταση της επιρροής της αμερικανικής κυβέρνησης στο τοπίο των μέσων ενημέρωσης της χώρας.

Τα έγγραφα που διέρρευσαν υποδηλώνουν ότι η χρηματοδότηση της USAID έχει θέσει τα μέσα σε μια επισφαλή θέση εξάρτησης, υπονοώντας ότι χωρίς ξένη οικονομική στήριξη και μια εξωτερικά διαχειριζόμενη διαφημιστική δομή, η επιβίωσή τους θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο.

Μέσω της Internews, η USAID φέρεται να έχει χρηματοδοτήσει 25 εξέχοντες οργανισμούς μέσων ενημέρωσης της Νέας Ζηλανδίας, συμπεριλαμβανομένων των Stuff, NZME, BusinessDesk, Newshub και 1News.

Στη Νέα Ζηλανδία, η χρηματοδότηση έχει διοχετευθεί μέσω πρωτοβουλιών όπως η εκστρατεία «Back to News» της GroupM New Zealand, η οποία στοχεύει στην ανακατεύθυνση των διαφημιστικών εσόδων προς τους «αξιόπιστους», όπως τους χαρακτηρίζει, εκδότες ειδήσεων.

Οι αποκαλύψεις είναι ευαίσθητες, δεδομένου του ρόλου της Νέας Ζηλανδίας στη συμμαχία πληροφοριών Five Eyes, μια συνεργασία που περιλαμβάνει τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και την Αυστραλία.

Η Internews, η οποία έχει λάβει 470 εκατομμύρια δολάρια από την USAID όλα αυτά τα χρόνια, έχει περάσει δεκαετίες δημιουργώντας δίκτυα μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως, εκπαιδεύοντας δημοσιογράφους και προωθώντας την «ελευθερία του λόγου» σε πρώην σοβιετικά κράτη και άλλες περιοχές.

Ωστόσο, αναλυτές των μέσων ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι η αποστολή του οργανισμού δεν ήταν ποτέ ουδέτερη. Σύμφωνα με αυτούς, η Internews έχει υποστηρίξει αφηγήσεις που είναι προσκείμενες στο ΝΑΤΟ, ιδίως στις προσπάθειές της να αντιμετωπίσει μέσα ενημέρωσης που είναι προσκείμενα στο Κρεμλίνο σε χώρες όπως η Ρωσία, η Ουκρανία, η Γεωργία και η Σερβία.

Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα, οι πρωτοβουλίες του οργανισμού δεν αφορούσαν την προώθηση ενός «ελεύθερου Τύπου», αλλά τη χρήση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων ως εργαλείο για την «επίτευξη κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού».

Το «έργο» της USAID

Η επιρροή της Internews χρονολογείται από τα τέλη του 20ού αιώνα, όταν συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Σόρος για τη χρηματοδότηση μέσων ενημέρωσης σε μετασοβιετικά έθνη.

Το έργο της έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των αφηγήσεων των ΜΜΕ κατά τη διάρκεια των «έγχρωμων επαναστάσεων» της δεκαετίας του 2000 στη Σερβία, τη Γεωργία και την Ουκρανία.

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης των Ρόδων στη Γεωργία το 2003, το Internews παρείχε χρηματοδότηση και εκπαίδευση στους δημοσιογράφους του Rustavi-2, κορυφαίου τηλεοπτικού καναλιού που αποτέλεσε βασικό μοχλό του γεγονότος.

Ο Marc Behrendt, πρώην διευθυντής του Internews για τη Γεωργία, σημείωσε: «Τα μέσα ενημέρωσης ήταν πολύ καλά στο να ενημερώνουν το κοινό για το τι συνέβαινε και είχαν τεράστιο ρόλο στο να καλέσουν τον κόσμο στους δρόμους».

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Internews για το 2004, το Rustavi-2 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη «μη βίαιη εξέγερση» που οδήγησε στην παραίτηση του προέδρου της Γεωργίας.

Η έκθεση περιγράφει τον σταθμό ως «τολμηρό» και ανεξάρτητο, τονίζοντας την προθυμία του να αμφισβητήσει την κυβέρνηση. Η κάλυψη των συνεντεύξεων βοήθησε στην κινητοποίηση της δημόσιας υποστήριξης και στην κινητοποίηση των μαζικών διαδηλώσεων.

Στην Ουκρανία, το Internews είχε παρόμοια σημαντική επίδραση. Μέχρι το 2003, ο οργανισμός είχε πραγματοποιήσει 220 προγράμματα κατάρτισης για τα μέσα ενημέρωσης, είχε εκπαιδεύσει πάνω από 2.800 δημοσιογράφους και είχε παράγει περισσότερα από 220 τηλεοπτικά προγράμματα και 1.000 ραδιοφωνικά προγράμματα.

Χρηματοδότησε επίσης την Telekritika, ένα διαδικτυακό μέσο που διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην «Πορτοκαλί Επανάσταση» του 2004.

Μέχρι το 2005, η Internews παρήγαγε το Proyav Chasu, ένα από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προγράμματα της Ουκρανίας, το οποίο κάλυπτε τις μαζικές διαδηλώσεις κατά της «εκλογικής νοθείας» κατά τη διάρκεια της επανάστασης.

diafthora mizes

Μέχρι το 2007, η Internews είχε επεκτείνει την παγκόσμια εμβέλειά της, εκπαιδεύοντας 60.000 δημοσιογράφους, δημιουργώντας πάνω από 2.500 ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και υποστηρίζοντας τη νομοθεσία για τα μέσα ενημέρωσης σε 21 χώρες.

Λειτουργώντας σε 70 χώρες με γραφεία σε 42 πόλεις, ο οργανισμός ισχυριζόταν ότι έφτανε σε ένα ακροατήριο σχεδόν 1 δισεκατομμυρίου ανθρώπων.

Ακτιβιστές περιέγραψαν τον ρόλο της Internews στη διαμόρφωση του τοπίου των μέσων ενημέρωσης ως λειτουργία σε «πρωτοφανή κλίμακα».

Η Washington Post αναφέρθηκε κάποτε στην οργάνωση πριν από δύο δεκαετίες ως «έναν από τους πιο επιτυχημένους παράγοντες αλλαγής στην πρώην Σοβιετική Ένωση».

Η Internews έχει αναγνωρίσει τον ρόλο της στη διαμόρφωση της γεωπολιτικής δυναμικής, συμπεριλαμβανομένων των συζητήσεων γύρω από την επέκταση του ΝΑΤΟ.

Τον Μάιο του 1990, η οργάνωση συνδιοργάνωσε μια συνάντηση στο Κάστρο Crottorf, που διοργανώθηκε με το χρηματοδοτούμενο από τον Σόρος Ινστιτούτο Μελετών Ανατολής-Δύσης, για να συζητήσουν «τη μελλοντική αρχιτεκτονική της Ευρώπης», συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας ενσωμάτωσης μιας ενωμένης Γερμανίας στο ΝΑΤΟ.

Μέχρι το 2016, μετά από σημαντικές πολιτικές αλλαγές, όπως το Brexit και η εκλογή του Τραμπ’, η Internews άρχισε να στρέφει την εστίασή της.

Ο ίδιος οργανισμός που κάποτε υποστήριζε την «ελευθερία του λόγου» ως εργαλείο αμφισβήτησης ξένων κυβερνήσεων άρχισε να διαμορφώνει την διαδικτυακή «ελευθερία του λόγου» ως πιθανό κίνδυνο, υποστηρίζοντας τη μεγαλύτερη μετριοπάθεια και λογοκρισία του περιεχομένου στις δυτικές δημοκρατίες.

Συνεργαζόμενη με το χρηματοδοτούμενο από την USAID Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η Internews άλλαξε τη στρατηγική της προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης του διαφημιστικού μποϊκοτάζ για την επιρροή και τον έλεγχο του διαδικτυακού λόγου.

Οι επικριτές έχουν επισημάνει την αλλαγή πολιτικής της Internews, επισημαίνοντας ότι τα ίδια μέσα ενημέρωσης που κάποτε χρησιμοποιούνταν για να επηρεάσουν ξένες κυβερνήσεις έχουν πλέον στραφεί προς τα μέσα – στοχεύοντας Αμερικανούς πολίτες, πολιτικούς αντιφρονούντες και εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που αμφισβητούν τις αφηγήσεις του κατεστημένου.

Οι αναλυτές σημείωσαν ότι αυτό που ξεκίνησε ως στρατηγική για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης στο εξωτερικό εφαρμόζεται όλο και περισσότερο στο εσωτερικό, εγείροντας ανησυχίες για λογοκρισία και καταστολή της ελευθερίας του λόγου.

Το Internews ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με δηλωμένο στόχο την προώθηση του ανοιχτού διαλόγου μεταξύ των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, με στόχο τη μείωση των εντάσεων μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι υπό την επιρροή της USAID και των δυτικών ελίτ, ο οργανισμός μετατράπηκε σε εργαλείο για την προώθηση της επέκτασης του ΝΑΤΟ, συμβάλλοντας στην αναζωπύρωση των αντιπαλοτήτων της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.

Σε συνέντευξή του στον Τάκερ Κάρλσον, ο Αμερικανός πολιτικός Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ επέκρινε την USAID για τη μακροχρόνια επιρροή της στις αφηγήσεις των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης. Η συνέντευξη έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά την αποκάλυψη του WikiLeaks για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων των μέσων ενημέρωσης από την USAID.

«Οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει προπαγανδιστές της κυβέρνησης… Ένα σημαντικό μέρος αυτής της δυναμικής είναι η επιρροή των μυστικών υπηρεσιών στον Τύπο. Σήμερα, είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της δημοσιογραφίας παγκοσμίως, κυρίως μέσω της USAID».

Ο Κένεντι επισήμανε το μέγεθος αυτής της χρηματοδότησης, σημειώνοντας: «Ξοδεύουν περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη χρηματοδότηση της δημοσιογραφίας σε όλο τον κόσμο».

Αναφέρθηκε επίσης σε εκτελεστικό διάταγμα του 2012 του τότε προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

«Ο πρόεδρος Ομπάμα εξέδωσε ένα εκτελεστικό διάταγμα που επέτρεψε στη CIA να αρχίσει, να προπαγανδίζει ξανά τους Αμερικανούς… Αρχίσαμε να βλέπουμε τότε τον Τύπο να γίνεται ένα ανοιχτό είδος προπαγανδιστικού δοχείου για τη CIA».

Πριν από τον Κένεντι, ο πληροφοριοδότης της CIA Τζον Στόκγουελ υπογράμμισε τη χρήση των μέσων ενημέρωσης από τη CIA ως εργαλείο. Στις αναφορές του, ο Στόκγουελ περιγράφει λεπτομερώς πώς η υπηρεσία αξιοποιεί τις «συλλεγμένες πληροφορίες» για διάφορους σκοπούς, μερικοί πιο αμφιλεγόμενοι από άλλους.

«Υπάρχουν και άλλες λειτουργίες… Η μία είναι η διεξαγωγή μυστικών πολέμων… Μια άλλη είναι η διάδοση της προπαγάνδας για να επηρεαστεί το μυαλό των ανθρώπων, και αυτή είναι μια σημαντική λειτουργία της CIA. Και, δυστυχώς, φυσικά, επικαλύπτει τη συλλογή πληροφοριών», δήλωσε ο Στόκγουελ.

Αποκάλυψε περαιτέρω τις τακτικές της υπηρεσίας για τη χειραγώγηση των δημοσιογράφων, περιγράφοντας μια υπολογισμένη διαδικασία όπου οι δημοσιογράφοι αρχικά τροφοδοτούνται με ιστορίες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους και αργότερα εφοδιάζονται με ψευδείς πληροφορίες.

Προσέφερε επίσης ένα συγκεκριμένο παράδειγμα για το πώς η CIA αξιοποιεί τον Τύπο, αντλώντας από την εμπειρία του στη διαχείριση της σύγκρουσης στην Αγκόλα.

«Λοιπόν, για παράδειγμα, στον πόλεμό μου, τον πόλεμο της Αγκόλας που βοήθησα να διαχειριστεί, το ένα τρίτο του προσωπικού μου ήταν προπαγανδιστικό. Κατά ειρωνεία της τύχης, αυτό ονομάζεται μυστική δράση μέσα στη CIA… δηλαδή το βίαιο μέρος. Είχα προπαγανδιστές σε όλο τον κόσμο, κυρίως στο Λονδίνο, στην Κινσάσα και στη Ζάμπια», εξήγησε.

Αυτές οι αποκαλύψεις, σε συνδυασμό με τα στοιχεία για την εκτεταμένη χρηματοδότηση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο για την προώθηση «ιστοριών με πολιτικά κίνητρα», έχουν προκαλέσει ευρεία συζήτηση μεταξύ των αναλυτών.

Υποστηρίζουν ότι οι οργανισμοί μέσων ενημέρωσης που λαμβάνουν τέτοια κονδύλια προωθούν αφηγήσεις ευνοϊκές για τις ΗΠΑ.

ΠΗΓΗ