Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΠΙΚΟΥΡΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΟΥΡΗ, ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ... ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΟΥ ΣΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ
Επίσης πολλοί διέθεταν σοβαρή οικονομική επιφάνεια και διασυνδέσεις με τον κρατικό μηχανισμό. Έτσι κατάφερε τελικά το 85% να διαφύγει της τιμωρίας...
Επίσης πολλοί διέθεταν σοβαρή οικονομική επιφάνεια και διασυνδέσεις με τον κρατικό μηχανισμό. Έτσι κατάφερε τελικά το 85% να διαφύγει της τιμωρίας...
Δήμητρης Κουσουρής: «Το 85% των υποθέσεων δωσιλογισμού αρχειοθετήθηκαν»
Συνέντευξη του Δημήτρη Κουσουρή, επίκουρου Καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συγγραφέα του βιβλίου «Δίκες των δοσιλόγων 1944 - 1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη» στη Μαρία Ρηγούτσου και τη Deutsche Welle, στο πλαίσιο αφιερώματος για τους δωσίλογους στη ναζιστική κατοχή. Ο κ. Κουσουρής μιλάει για την αντιμετώπιση που είχαν μετά την Κατοχή όσοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί.
Η λέξη δωσίλογος διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες χρησιμοποιούν τον όρο «συνεργάτης». Στα ελληνικά ο όρος προϋπήρχε και σημαίνει αυτόν που οφείλει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Και υπήρξαν χιλιάδες Έλληνες που συνεργάστηκαν με τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής την περίοδο του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μορφές συνεργασίας, σύμφωνα με τον ιστορικό, διακρίνονταν σε πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό επίπεδο και ο δωσιλογισμός ήταν «πρακτικά κάθε μορφή συνδιαλλαγής κατά την οποία οι εμπλεκόμενοι αποκόμιζαν όφελος οι ίδιοι με τον α ή β τρόπο και ζημίωναν την Ελλάδα ή τον εθνικό αγώνα με βάση τους τότε νόμους».
Για τον Δημήτρη Κουσουρή το φαινόμενο του δωσιλογισμού «ήταν μεν μειοψηφικό, είχε ωστόσο μαζικά χαρακτηριστικά...Οι μηχανισμοί του παλαιού καθεστώτος, του προκατοχικού κράτους συγκροτήθηκαν ούτως ώστε να αποφύγουν την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας κοινωνικής επανάστασης και την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές, όταν θα έφευγαν οι δυνάμεις κατοχής».
Αρκετές εκατοντάδες δίκες δωσιλόγων στην Ελλάδα
Συνέντευξη του Δημήτρη Κουσουρή, επίκουρου Καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συγγραφέα του βιβλίου «Δίκες των δοσιλόγων 1944 - 1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη» στη Μαρία Ρηγούτσου και τη Deutsche Welle, στο πλαίσιο αφιερώματος για τους δωσίλογους στη ναζιστική κατοχή. Ο κ. Κουσουρής μιλάει για την αντιμετώπιση που είχαν μετά την Κατοχή όσοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί.
Η λέξη δωσίλογος διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες χρησιμοποιούν τον όρο «συνεργάτης». Στα ελληνικά ο όρος προϋπήρχε και σημαίνει αυτόν που οφείλει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Και υπήρξαν χιλιάδες Έλληνες που συνεργάστηκαν με τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής την περίοδο του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μορφές συνεργασίας, σύμφωνα με τον ιστορικό, διακρίνονταν σε πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό επίπεδο και ο δωσιλογισμός ήταν «πρακτικά κάθε μορφή συνδιαλλαγής κατά την οποία οι εμπλεκόμενοι αποκόμιζαν όφελος οι ίδιοι με τον α ή β τρόπο και ζημίωναν την Ελλάδα ή τον εθνικό αγώνα με βάση τους τότε νόμους».
Για τον Δημήτρη Κουσουρή το φαινόμενο του δωσιλογισμού «ήταν μεν μειοψηφικό, είχε ωστόσο μαζικά χαρακτηριστικά...Οι μηχανισμοί του παλαιού καθεστώτος, του προκατοχικού κράτους συγκροτήθηκαν ούτως ώστε να αποφύγουν την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας κοινωνικής επανάστασης και την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές, όταν θα έφευγαν οι δυνάμεις κατοχής».
Αρκετές εκατοντάδες δίκες δωσιλόγων στην Ελλάδα
Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα ξεκίνησαν αμέσως μετά την Απελευθέρωση και διεξάγονταν «από τις κρατικές αρχές απονομής της δικαιοσύνης, με ένα είδος ειδικής νομοθεσίας που περιγράφει το έγκλημα και τιμωρεί τις πράξεις που έχουν τελεστεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής». Οι νόμοι αυτοί θεσπίστηκαν αμέσως μετά την Απελευθέρωση, ενώ ειδικά σχετικά διατάγματα είχαν προβλεφθεί και εκδοθεί είτε από την εξόριστη κυβέρνηση του Καϊρου είτε από την «κυβέρνηση του Βουνού».
