Οι σύγχρονοι σκλάβοι δεν είναι δεμένοι με αλυσίδες. Είναι δεμένοι με το χρέος !!!
Μόνο του, το Κόκκινο Δάνειο του καθενός μας, παραμένει ένα ανυπέρβλητο, προσωπικό μας πρόβλημα. Όλα όμως μαζί, τα Κόκκινα Δάνεια όλων μας, γίνονται ένα τεράστιο συστημικό πρόβλημα του τραπεζικού και του πολιτικού μας συστήματος. Μόνον έτσι, με τον συστημικό κίνδυνο των χιλιάδων μαζικών μας δικαιώσεων στα Δικαστήρια, μπορούμε να τους αναγκάσουμε να νομοθετήσουν την δίκαιη, βιώσιμη και κοινωνικά αποδεκτή λύση που δικαιούμαστε όλοι οι Δανειολήπτες, που εξαναγκαστήκαμε, ένας προς έναν, ως Φορολογούμενοι, να διασώσουμε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εις βάρος της ζωής και της περιουσίας μας, με περισσότερα από 100 Δις ευρώ.
Κάποτε, οι σκλάβοι ήταν δεμένοι με σιδερένιες αλυσίδες. Σήμερα είναι δεμένοι με το χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό. Έτσι, δεν χρειάζεται πια να σε φυλακίσουν, αλλά τους αρκεί να σε χρεώσουν. Κάπως έτσι, στην Ελλάδα του 2025, το ιδιωτικό χρέους έχει μετατραπεί στον αόρατο φράχτη μιας κοινωνίας σε μόνιμη και διαρκή ομηρία.
Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία, το ιδιωτικό χρέος των Πολιτών σε Τράπεζες, Servicers, Funds, Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία έχει ξεπεράσει τα 400 Δις. Δηλαδή, είναι πλέον ισόποσο με το δημόσιο χρέος της χώρας. Ένα παράλληλο χρέος-τέρας, που βαραίνει τον Πολίτη και τον κρατά εγκλωβισμένο σε μια νέα καθημερινότητα συστημικής ανελευθερίας.
Ο σύγχρονος Σκλάβος-Δανειολήπτης δεν είναι δεμένος με αλυσίδες, αλλά με εκτελεστούς τίτλους. Με διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Δεν τον μαστιγώνει ο επιστάτης του κάτεργου, αλλά ο υπάλληλος του Servicer και της Εισπρακτικής. Δεν τον πουλάνε σε δουλοπάζαρα, αλλά τον ξεπουλάνε στα Funds, στο 3-5% της αξίας του χρέους του. Και μετά το ξεπούλημα του ζητούν να ξεπληρώσει την ελευθερία του στο 100%, με τόκους, προσαυξήσεις και δικαστικά έξοδα.
Η σύγχρονη σκλαβιά του χρέους είναι συνταγματικά θεσμοθετημένη και ενδεδυμένη με τον ψευδεπίγραφο μανδύα της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Και είναι η σιωπηλή αποδοχή της ενοχής του Πολίτη, που τιμωρείται επειδή τόλμησε να ονειρευτεί, να βελτιώσει την ζωή του, να επιχειρήσει και που, έτσι, σήμερα αδυνατεί να πληρώσει λόγω της μονιμοποιημένης πλέον, εργαστηριακής οικονομικής κρίσης, της planδημίας και των συστημικών πολιτικών της δημιουργικής λιτότητας, των λουκέτων και της ανεργίας, που στόχευαν εξαρχής να καταστρέψουν την Ελλάδα των Νοικοκυραίων και της Μεσαίας Τάξης και να την μεταλλάξουν, από κοινωνία της ευημερίας των 2/3, στην σημερινή κοινωνία της φτωχοποίησης των 3/5 των Πολιτών της. ΄
Οι σύγχρονοι σκλάβοι του χρέους δεν ζητούν χάρη. Ζητούν Δικαιοσύνη. Με την Πολιτεία, όμως, να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να καταφέρει να τους την στερήσει, προκειμένου να μην διαταραχθεί το νέο δόγμα της συστημικής σταθερότητας, που έχει αναβαθμίσει το τραπεζικό σύστημα και τους κάθε λογής δορυφόρους του, από εκδότες του νομίσματος, διεκπεραιωτές των συναλλαγών και χρηματοδότες της οικονομίας, σε σύγχρονους δουλέμπορους.
Η σύγχρονη δουλεία είναι εθελούσια όσο παραμένει σιωπηλή. Η σιωπή μας είναι το όπλο τους. Και ο οργανωμένος αγώνας μας είναι ο τρόμος τους και το δικό μας όπλο.

Οι Κόκκινοι Δανειολήπτες σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με το δυσμενές τοπίο των τιτλοποιήσεων, των μεταβιβάσεων των δανείων τους στα Funds και της ανάθεσης της διαχείρισής τους στους Servicers. Οι πρακτικές είσπραξης έχουν γίνει πλέον, από καταχρηστικές, περίπου εγκληματικές, απειλώντας την ζωή, την περιουσία και την αξιοπρέπεια των Δανειοληπτών, αφού οι Servicers δρουν με ανεξέλεγκτες, αυτοματοποιημένες και εκβιαστικές διαδικασίες και πρακτικές, προκαλώντας την άμεση οικονομική και ψυχολογική εξουθένωση και εξόντωση κάθε μεμονωμένου και, έτσι, αδύναμου Δανειολήπτη. Καθίσταται, λοιπόν, αυτονόητο, ότι, για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, απαιτείται ένα στρατηγικό και αποτελεσματικό συλλογικό μοντέλο εξωδικαστικής και δικαστικής άμυνας του Δανειολήπτη, με έμφαση στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της οικογένειας, της ζωής και της περιουσίας του, διασφαλίζοντας την ουσιαστική πρόσβαση του στην συνταγματικά κατοχυρωμένη έννομη προστασία του.
Οι τράπεζες και οι διαχειριστές δανείων αξιοποιούν ένα ισχυρό οπλοστάσιο νομικών εργαλείων εις βάρος των Δανειοληπτών. Μόλις μια δανειακή σύμβαση καταγγελθεί, ακολουθεί η έκδοση της Διαταγής Πληρωμής, που είναι μια δικαστική απόφαση που εκδίδεται χωρίς την παρουσία του Δανειολήπτη, βάσει των εγγράφων που υποβάλλουν μονομερώς και χωρίς αντίκρουση οι Τράπεζες και οι Servicers. Πρόκειται για την απαραίτητη αφετηρία της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, δηλαδή των Κατασχέσεων και των Πλειστηριασμών. Έτσι, είναι πλέον σύνηθες να εκδίδονται Διαταγές Πληρωμής ακόμη και για σχετικά μικρά χρέη, ως καταδιωκτικό μέτρο, γεγονός που προκαλεί πανικό στους Δανειολήπτες. Αντί όμως πανικού, οι Δανειολήπτες πρέπει να γνωρίζουν ότι η αδυναμία πληρωμής δεν σημαίνει αυτόματη απώλεια της περιουσίας τους. Χρειάζονται μήνες ή και χρόνια μέχρι να φτάσει ένα ακίνητο στον Πλειστηριασμό και, έτσι, υπάρχει χρόνος για ψύχραιμες και συντονισμένες νομικές ενέργειες. Και ο χρόνος, όπως επισημαίνουμε εδώ και 11 ολόκληρα χρόνια, λειτουργεί πάντα υπέρ του Δανειολήπτη της ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ.
Το κρίσιμο, λοιπόν, είναι ο Δανειολήπτης να επιδείξει ψυχραιμία και να έρθει το συντομότερο δυνατόν κοντά μας, ώστε να προετοιμάσει την αποτελεσματική στρατηγική της προληπτικής εξωδικαστικής και δικαστικής του άμυνας.
Τα πρώτα χτυπήματα συνήθως προέρχονται από τους Servicers, των οποίων η συμπεριφορά καταγγέλλεται από πλήθος Δανειοληπτών ως αυθαίρετη και καταχρηστική, αφού συνήθως τους προσεγγίζουν με εκβιαστικές και μη βιώσιμες προτάσεις ρύθμισης, απαιτώντας υπέρογκες προκαταβολές ή/και μη βιώσιμα ποσά μηνιαίων δόσεων εξυπηρέτησης, υπό την απειλή του Πλειστηριασμού. Όμως οι Δανειολήπτες δεν είναι ανυπεράσπιστοι, αφού έχουν στη διάθεσή τους όλα τα απαραίτητα νομικά όπλα για να φρενάρουν αυτές τις πρακτικές και, έτσι, να αποκτήσουν αυτοί το πάνω χέρι σε αυτή την διαμάχη.
Το κλειδί της επιτυχίας σε όλη αυτή την διαδικασία είναι, αφενός, η προληπτική εξωδικαστική άμυνα του Δανειολήπτη, που στοχεύει στην προσβολή του ύψους και του τρόπου υπολογισμού της φερόμενης οφειλής του, την προσβολή της νομιμότητας και της εγκυρότητας της πώλησης και μεταβίβασης της εναντίον του απαίτησης στον σημερινό φερόμενο δικαιούχο της, είτε στην πρωτογενή, είτε στην δευτερογενή αγορά και, έτσι, την συνεπακόλουθη προσβολή της νομιμοποίησης του Fund και του Servicer και, αφετέρου, ή έγκαιρη δικαστική άμυνα του Δανειολήπτη, για να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος στην αρχή και, έτσι, χαθούν οι προθεσμίες.
Το πρώτο και καθοριστικό βήμα για κάθε Δανειολήπτη που λαμβάνει Διαταγή Πληρωμής είναι η άμεση νομική αντίδραση. Σύμφωνα με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ο χρόνος για να ασκηθεί ανακοπή κατά της Διαταγής Πληρωμής είναι εξαιρετικά σύντομος: 15 εργάσιμες ημέρες από την επίδοσή της. Μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα πρέπει να κινητοποιηθεί ο Δανειολήπτης, σε συνεργασία με τον Δικηγόρο του, ώστε να συνταχθεί και να κατατεθεί η Ανακοπή, καθώς και Αίτηση Αναστολής Εκτέλεσης, όταν επίκειται εκτέλεση. Η τήρηση των προθεσμιών αυτών είναι απολύτως κρίσιμη για να εξασφαλιστεί η προστασία της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δανειολήπτη. Εάν αυτός κινηθεί εγκαίρως με την άσκηση Ανακοπής και Ασφαλιστικών Μέτρων, μπορεί να απομακρύνει τον άμεσο κίνδυνο του Πλειστηριασμού και να μπλοκάρει τις επιθετικές ενέργειες της Τράπεζας ή του Servicer. Με την Aνακοπή ελέγχεται δικαστικά το κατά πόσον το απαιτούμενο ποσό είναι όντως σωστό, αφού συχνά οι τράπεζες ενσωματώνουν παράνομα στις απαιτήσεις τους αυθαίρετα έξοδα, υπέρογκους τόκους και καταχρηστικούς όρους. Τυχόν παράνομες χρεώσεις και άκυροι όροι μπορούν να αναδειχθούν μόνο με την χρήση Λογιστικής Πραγματογνωμοσύνης, δημιουργώντας σοβαρά νομικά προβλήματα στην απαίτηση της τράπεζας. Σε πολλές περιπτώσεις, η ίδια η Ανακοπή οδηγεί σε δικαστική απόφαση δικαίωσης του Δανειολήπτη, είτε με την ακύρωση της Διαταγής Πληρωμής είτε με τη χορήγηση Αναστολής της Εκτέλεσης μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης.
Έτσι, εφόσον την υπόθεση του κάθε Δανειολήπτη την αναλάβει μια έμπειρη και εξειδικευμένη Επιστημονική Ομάδα Νομικών, Δικηγόρων, Οικονομολόγων, Λογιστών, Πραγματογνωμόνων, Δικαστικών Επιμελητών, Μαθηματικών, Αναλογιστών, Τραπεζικών Διαμεσολαβητών και Τραπεζικών Στελεχών, αυξάνονται γεωμετρικά οι πιθανότητες να αναχαιτιστεί η επίθεση της άλλης πλευράς και να σωθεί η περιουσία του από τους Πλειστηριασμούς.
Πράγματι, χάρη στην «ΥΠΕΡΒΑΣΗ», εδώ και 11 ολόκληρα χρόνια, πληθαίνουν καθημερινά οι περιπτώσεις όπου τα Δικαστήρια δικαιώνουν τους Δανειολήπτες μας, ανατρέποντας τα σχέδια των τραπεζών και των εισπρακτικών τους μηχανισμών. Αδιάψευστος μάρτυρας αυτής της νέας πραγματικότητας που διαμόρφωσε η «ΥΠΕΡΒΑΣΗ» είναι οι εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις δικαίωσης πάνω από 1.500 Δανειοληπτών και Εγγυητών, μελών του σωματείου μας, οι οποίοι, αντί να υποκύψουν στις εκβιαστικές προτάσεις των Servicers και να αποδεχθούν μοιρολατρικά το δόγμα των Πλειστηριασμών και του Πτωχευτικού Νόμου, προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, δικαιώθηκαν και διέσωσαν όχι μόνο τις πρώτες κατοικίες τους, αλλά το σύνολο των περιουσιών τους και των τραπεζικών τους τους λογαριασμών. Πρόκειται για αποφάσεις-σταθμό, οριζόντιας μάλιστα δικαίωσης, που έτσι δημιουργούν ένα ισχυρό δεδικασμένο για όλους τους Δανειολήπτες με αντίστοιχα προβλήματα, δηλαδή για τον καθένα σας, αφού σχεδόν όλα τα νομικά ζητήματα του συνόλου των Δανειοληπτών είναι περίπου κοινά.
ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ
https://kinima-ypervasi.blogspot.com/p/blog-page_3.html
Οι επιτυχίες αυτές των Δανειοληπτών της «ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ» δεν ήρθαν τυχαία, αλλά ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένης στρατηγικής, αφού οι Δικηγόροι των Δανειοληπτών μας προέβαλαν ουσιαστικές ενστάσεις ενώπιον των Δικαστηρίων όπως η καταχρηστικότητα των όρων της σύμβασης, η αοριστία των απαιτήσεων της τράπεζας, η ακυρότητα στις κοινοποιήσεις εγγράφων, η έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης, η καταπιστευτικότητα των μεταβιβάσεων και η εικονικότητα των πωλήσεων των τιτλοποιημένων απαιτήσεων στα Funds, κλπ. ΟΙ ενστάσεις αυτές γίνονται ολοένα και πιο συχνά δεκτές από τα Δικαστήρια, οδηγώντας σε ακυρώσεις διαταγών πληρωμής και σε αναστολές εκτέλεσης.
Όταν ο Δανειολήπτης καταφέρει να εξασφαλίσει μία θετική δικαστική απόφαση για την ακύρωση της διαταγής πληρωμής ή την διαταγή αναστολής του πλειστηριασμού του, τότε αποκτά μια τεκμηριωμένη, πραγματική νομική βάση, που ενισχύει ουσιαστικά και, έτσι, αποτελεσματικά, την διαπραγματευτική του θέση απέναντι σε Τράπεζες, Servicers και Funds, αφού, έτσι, παύει να είναι ο αδύναμος κρίκος και μετατρέπεται σε ισότιμο τους αντίδικο, με ερείσματα στο νόμο.
Η εμπειρία δείχνει ότι η πρώτη δικαστική νίκη μπορεί να αποτελέσει σημείο καμπής. Από τη στιγμή που μια απόφαση Δικαστηρίου δικαιώνει τον δανειολήπτη, έστω και προσωρινά, διαμορφώνεται μια νέα δυναμική. Σε αυτό το πλαίσιο, η Διμερής Διαπραγμάτευση και η Διαμεσολάβηση, αναδεικνύονται σε κομβικό μηχανισμό συνέχισης του αγώνα με άλλους, καλύτερους όρους για τον Δανειολήπτη.
Σημειωτέο, ότι, η Διμερής Διαπραγμάτευση δεν σημαίνει παραίτηση από τη δικαστική οδό, ούτε αποτελεί ένδειξη υποχώρησης. Αντιθέτως, αποτελεί μια στρατηγική κίνηση που μπορεί να μεγιστοποιήσει το όφελος του Δανειολήπτη, αξιοποιώντας το ευνοϊκό δικαστικό προηγούμενο, αφού, έτσι, δεν εισέρχεται στην διαδικασία ως πρόβατο επί σφαγή.
Ο Servicer και το Fund, βλέποντας πλέον ορατό το ενδεχόμενο της ήττας τους και στις επόμενες δίκες, έχουν ισχυρό κίνητρο να συμβιβαστούν σε μια αμοιβαία αποδεκτή, δίκαιη και βιώσιμη ρύθμιση. Έτσι, ο Δανειολήπτης, αποφεύγει πολυετείς και δαπανηρούς δικαστικούς αγώνες, ελαχιστοποιεί την ψυχολογική και οικονομική του φθορά και επιβάρυνση και διασώζει την περιουσία του από τους Πλειστηριασμούς και τον Πτωχευτικό Νόμο.
ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ
Κανείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζει αυτή τη μάχη μόνος του. Η εμπειρία έχει δείξει ότι η οργανωμένη, συλλογική προσφυγή στη Δικαιοσύνη, με την υποστήριξη μιας εξειδικευμένης Επιστημονικής Ομάδας, αποτελεί σήμερα το μοναδικό αποτελεσματικό όπλο αποτελεσματικής άμυνας των δανειοληπτών απέναντι στην τραπεζική αυθαιρεσία. Αυτό ακριβώς πρεσβεύει και υλοποιεί η «ΥΠΕΡΒΑΣΗ, που μέσα από την δύναμη της συλλογικότητας έχει καταφέρει να εξασφαλίσει στον μη προνομιούχο Δανειολήπτη της διπλανής πόρτας, τα προνόμια της ισότιμης πρόσβασης σε μια υψηλού επιπέδου εξωδικαστική και δικαστική άμυνα, που άλλοτε αποτελούσαν πολυτέλεια μόνο για τις τράπεζες και τους λίγους ισχυρούς.Και ανεξάρτητα από την έκβαση κάθε μεμονωμένης δικαστικής διαμάχης, η μαζική συμμετοχή στις δράσεις της «ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ» λειτουργεί πρωτίστως αποτρεπτικά, αφού στέλνει μήνυμα στο αντίπαλο στρατόπεδο ότι δεν έχει απέναντί του μεμονωμένα, εύκολα θύματα, αλλά μια κοινότητα συνειδητοποιημένων Πολιτών, αποφασισμένων να εξαντλήσουν κάθε ένδικο μέσο μέχρι την τελική τους δικαίωση. Παράλληλα, ο ρόλος της έμπειρης και εξειδικευμένης Επιστημονικής Ομάδας είναι καθοριστικός για την δικαίωση κάθε Δανειολήπτη, αφού Τράπεζες, Servicers και Funds διαθέτουν τεράστια επιστημονικά επιτελεία με επικεφαλής διακεκριμένους καθηγητές πανεπιστημίων. Έτσι, μέσω της συλλογικής δράσης, οι Δανειολήπτες της «ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ» αποκτούν και αυτοί το δικό τους, ισότιμο επιστημονικό επιτελείο, με τις εκατοντάδες δικαστικές νίκες της «ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ» να αποτελούν τον αδιάψευστο μάρτυρα αυτής της νέας τάξης πραγμάτων στο φλέγον ζήτημα του ιδιωτικού χρέους.

Όπως, λοιπόν, επισημαίνει ο Πρόεδρος της «ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ», Δρ. Κυριάκος Τόμπρας, μόνο του, το Κόκκινο Δάνειο του καθενός μας, παραμένει ένα ανυπέρβλητο, προσωπικό μας πρόβλημα. Όλα όμως μαζί, τα Κόκκινα Δάνεια όλων μας, γίνονται ένα τεράστιο συστημικό πρόβλημα του τραπεζικού και του πολιτικού μας συστήματος. Μόνον έτσι, με τον συστημικό κίνδυνο των χιλιάδων μαζικών μας δικαιώσεων στα Δικαστήρια, μπορούμε να τους αναγκάσουμε να νομοθετήσουν την δίκαιη, βιώσιμη και κοινωνικά αποδεκτή λύση που δικαιούμαστε όλοι οι Δανειολήπτες, που εξαναγκαστήκαμε, ένας προς έναν, ως Φορολογούμενοι, να διασώσουμε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εις βάρος της ζωής και της περιουσίας μας, με περισσότερα από 100 Δις ευρώ.
