Φοροδιαφυγή και ρευματοκλοπή θα ζουν και θα βασιλεύουν…
Ακολούθησαν τιμολογιακή πολιτική σοβιετικής “λογικής” στην ενέργεια και τώρα αναγκάζονται να επιδοτούν το ρεύμα και στους μικρούς και σε κλέφτες…
Νομίζουν ότι και τα επόμενα χρόνια (ειδικά ως το 2027 των εκλογών) το κυνηγητό φόρων θα φέρνει στον κορβανά 2 δισ. τον χρόνο να μοιράζονται από το κράτος-πατερούλη στους μικρούς και πονεμένους επιχειρηματίες. Και ότι με τον τρόπο αυτό θα δείχνουν τη σημασία που έχει η πολιτική να παρεμβαίνει στην κλειστή μας οικονομία. Ας το νομίζουν…
Νομίζουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να διατηρούν το αισχρό χαράτσι του ΕΝΦΙΑ και για τα κεραμίδια και για τις αποθήκες και για τις μάντρες (στο 98,5% της ελληνικής μεταποίησης) που παραμένει (για 40 χρόνια) σε βιοτεχνικό επίπεδο και ότι ταυτόχρονα θα εξασφαλίζουν κέρδη από τη φοροδιαφυγή. Ας το νομίζουν…
Νομίζουν (από χθες) ότι θα βρουν αυτούς που κάνουν τις ρευματοκλοπές (ακόμη και ως επιχειρήσεις) και επειδή είναι τα κακά παιδιά της παρέας… θα τα αποκλείσουν από επιδοτήσεις ρεύματος του κράτους-πατερούλη, για να δείξουν με τον τρόπο αυτό ότι η σοβιετία μας δεν αστειεύεται και η πολιτική των επιδοτήσεων βάζει στην άκρη τους ρευματοκλέφτες. Επίσης ότι αυτή η “αυστηρότητα” του κράτους-πατερούλη θα συμμορφώσει τη ρευματοκλοπή. Ας το νομίζουν…
Νομίζουν ότι “διαφημίζοντας” από την προπαγάνδα τους κυνήγι δικαίων και αδίκων στη φοροκλοπή δεν χαλάνε την καλή “βιτρίνα” της μεσαίας και μικρής επιχειρηματικής τάξης και των νέων στο επιχειρείν και δεν συντηρούν το μέγα (10ετες) κύμα μετανάστευσης εκτός Ελλάδισταν όλων εκείνων των αναζητητών μια καλύτερης χώρας που επιβραβεύει πολίτες με αποδεδειγμένη παραγωγικότητα. Η δε μηδενική επιστροφή των ήδη 750.000 αξιόλογων 30ρηδων-40ρηδων (στη μεγάλη πλειοψηφία τους) δεν είναι στοιχείο απόδειξης του πόσο αναποτελεσματική είναι τελικά η επιδοματική πολιτική ως μέσον εξισορρόπησης της απουσίας πραγματικής ανάπτυξης με επενδύσεις και ανθρώπινες θέσεις εργασίας. Ας το νομίζουν.
Νομίζουν, τέλος, ότι το εργασιακό θα το λύσουν με τον κατώτατο. Και τον τουρισμό θα τον διαφυλάξουν με τους κρατικούς χειρισμούς μέσα από την κάρτα εργασίας και άλλου είδους ξεπερασμένες τακτικές γνωστές και σε εμάς από το πρώην ανατολικό μπλοκ. Τους γείτονές μας της σημερινής Ανατολικής Ευρώπης που, μετά την απελευθέρωση της οικονομίας τους και το άνοιγμα της αναπτυξιακής οικονομικής τους πολιτικής με φορολογικά κίνητρα σταθερών συντελεστών (στην απόσβεση κεφαλαίων και στις εξαγωγές), έχουν σαρώσει τις επενδύσεις και τους επενδυτές από Ευρώπη κυρίως, αλλά και από Ασία και ΗΠΑ.
Ας το καταλάβουν τελικά. Η επιδοματική πολιτική (που κλείνει μια 6ετία ως όπλο διασφάλισης των εντυπώσεων για δήθεν ανοίγματα και προς τα σοσιαλιστικά χωρικά ύδατα της πολιτικής μας σκηνής) δεν θεμελιώνει (όπως λένε μεταξύ τους…) συνέχιση στην εξουσία. Δεν διασφαλίζει σε τίποτε και με κανένα τρόπο τα 30-40 δισ. επενδύσεις που έχει ανάγκη η οικονομία μας και υπάρχουν σε ταμεία μεγάλων πολυεθνικών. Η τακτική δε του κράτους-πατερούλη αφενός θα τρομάζει την επιχειρηματικότητα. Και αφετέρου θα διώχνει τους νέους και τις νέες μας χειροτερεύοντας έτσι και το δημογραφικό μας. Μακάρι να είμαστε εμείς (η στήλη) που θα πέσουμε έξω.
