Fiber Alert: Γιατί η Ελλάδα μένει πίσω στην οπτική ίνα

Fiber Alert: Γιατί η Ελλάδα μένει πίσω στην οπτική ίνα
55 / 100 SEO Score

Παρά τις επενδύσεις εκατομμυρίων, η χώρα παραμένει ουραγός στην ευρυζωνική σύγκλιση

Η Ελλάδα συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στην ανάπτυξη υποδομών οπτικής ίνας, παρά τις σημαντικές επενδύσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Το έργο Ultra Fast Broadband, που χρηματοδοτείται με σχεδόν 240 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, έχει στόχο να καλύψει πάνω από 830.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις, καθώς και 10.000 δημόσια κτίρια. Ωστόσο, η υλοποίηση του έργου προχωρά με αργούς ρυθμούς και η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στον πάτο της ευρωπαϊκής κατάταξης όσον αφορά τη γεωγραφική διείσδυση της οπτικής ίνας.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα προβληματική στις περιφερειακές και νησιωτικές περιοχές, όπου οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οι τρεις μεγάλοι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι – Cosmote, Nova και Vodafone – εμφανίζουν νωχελικότητα στην ανάπτυξη δικτύων FTTH (Fiber to the Home), με την Cosmote να έχει τη μεγαλύτερη κάλυψη αλλά και σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Η Vodafone, μάλιστα, δεν έχει δημοσιεύσει νέα στοιχεία για την πρόοδο των έργων της από το 2023.

Η απουσία ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε δύσβατες περιοχές οδήγησε στην είσοδο νέων παικτών, όπως η ΔΕΗ και η Inalan, ενώ η Terna Fiber αποχώρησε από το έργο, το οποίο τελικά ανέλαβε εξ ολοκλήρου η Cosmote. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Cosmote θα υλοποιήσει το έργο σε τιμή χαμηλότερη από την αρχική της προσφορά, γεγονός που εγείρει ερωτήματα για τη διαπραγμάτευση και τη διαφάνεια της διαδικασίας.

Παρά την αύξηση της διαθεσιμότητας, οι πραγματικές συνδέσεις παραμένουν χαμηλές. Το 2024, το FTTH κάλυπτε μόλις το 46,1% των νοικοκυριών, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν 82,5%. Επιπλέον, η Ελλάδα καταγράφει τις υψηλότερες τιμές για γρήγορο ίντερνετ στην Ε.Ε., με τους πολίτες να πληρώνουν έως και 67 ευρώ μηνιαίως για ταχύτητες 100–200 Mbps.

Συνοπτικά, τα βασικά προβλήματα της ελληνικής αγοράς οπτικής ίνας είναι:

  • Χαμηλή γεωγραφική διείσδυση σε σχέση με την Ε.Ε.
  • Ακριβές τιμές για τις διαθέσιμες συνδέσεις
  • Απροθυμία των παρόχων να επενδύσουν εκτός αστικών κέντρων
  • Αργή υλοποίηση δημόσιων έργων και περιορισμένη αξιοποίηση των υποδομών

Η χώρα χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, με συνδυασμό δημόσιας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας, διαφάνεια στις συμβάσεις και ουσιαστικά κίνητρα για τους καταναλωτές. Η ψηφιακή σύγκλιση δεν είναι απλώς τεχνολογικός στόχος, αλλά κοινωνική και οικονομική ανάγκη.

ΠΗΓΗ