«Μας πήραν τις επιδοτήσεις και τις έκαναν περιουσίες» – Η φωνή ενός απελπισμένου αγρότη
«Μας πήραν τις επιδοτήσεις και τις έκαναν περιουσίες» – Η φωνή ενός απελπισμένου αγρότη
Γράφει-καταγγέλλει ο ανώνυμος αγρότης των μπλόκων
Σας γράφω όχι σαν πολιτικός, ούτε σαν συνδικαλιστής. Σας γράφω σαν απλός αγρότης. Σαν άνθρωπος που ξυπνάει κάθε μέρα πριν χαράξει για να ποτίσει τη γη, να ταΐσει τα ζώα, να κρατήσει ζωντανή την παραγωγή. Και σας μιλώ με οργή, γιατί τα λεφτά που έστελνε η Ευρώπη για να στηρίξει εμάς, τους πραγματικούς παραγωγούς, δεν έφτασαν ποτέ εκεί που έπρεπε.
Δισεκατομμύρια ευρώ πέρασαν από τα ταμεία της χώρας μας. Λεφτά που προορίζονταν για να στηρίξουν τον κόπο μας, να κρατήσουν ζωντανά τα χωράφια και τα μαντριά. Όμως:
- Δηλώθηκαν εκτάσεις που δεν υπήρχαν.
- Καταγράφηκαν ζώα που δεν υπήρχαν.
- Μοιράστηκαν χρήματα σε «ημέτερους» με κομματικές πλάτες.
Κι εμείς; Εμείς πήραμε ψίχουλα. Εμείς μείναμε με τα χρέη.
Δεν ήταν όλοι οι αγρότες ίδιοι. Υπήρξαν εκείνοι που έμαθαν να παίζουν με το σύστημα. Με πλασματικές δηλώσεις και με την προστασία των κομμάτων, έπαιρναν τα μεγάλα ποσά. Έτσι χτίστηκαν περιουσίες, έτσι στήθηκαν δίκτυα συμφερόντων. Όχι για να στηρίξουν την παραγωγή, αλλά για να εξασφαλίσουν ψήφους και εξουσία.
Ενώ εμείς μετράμε τα ευρώ για να αγοράσουμε ζωοτροφές, άλλοι ζουν σαν μεγαλοαστοί. Με πολυτελή αυτοκίνητα, με σπίτια στις πόλεις, με ταξίδια και γλέντια. Όλα αυτά από τα λεφτά που προορίζονταν για να στηρίξουν την αγροτική παραγωγή.
Δεν είναι μόνο οι αγρότες που πληρώνουν το τίμημα. Είναι όλη η κοινωνία. Γιατί όταν η παραγωγή καταρρέει, η χώρα χάνει την αυτάρκειά της. Οι νέοι φεύγουν από την ύπαιθρο γιατί δεν βλέπουν μέλλον. Και οι πολίτες πληρώνουν ακριβότερα τρόφιμα, εισαγόμενα προϊόντα, και μια οικονομία που δεν στηρίζεται πια στη γη της.
Δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Ζητάμε δικαιοσύνη. Να πάνε οι επιδοτήσεις εκεί που πρέπει: στους αγρότες και κτηνοτρόφους που παράγουν. Να σταματήσει το φαγοπότι των κομματικών και των «ημετέρων». Να υπάρξει διαφάνεια, έλεγχος και τιμωρία για όσους έκαναν τις ευρωπαϊκές ενισχύσεις προσωπικό τους πλούτο.
Αυτή η επιστολή είναι φωνή αγανάκτησης, αλλά και φωνή ελπίδας. Γιατί αν η κοινωνία απαιτήσει καθαρότητα και δικαιοσύνη, τότε τα λεφτά της Ευρώπης θα γίνουν ξανά σπόρος που θα φυτρώσει στη γη μας, κι όχι χρυσάφι στις τσέπες των λίγων.
Σας παρακαλώ να την δημοσιεύσεται.
