Τα 10+1 Φάουλ του Φορολογικού Νομοσχεδίου – Τι Καταγγέλλει η ΟΚΕ
Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) της Ελλάδας ασκεί δριμεία κριτική στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο, επισημαίνοντας ότι διατηρεί αναλλοίωτα μνημονιακά μέτρα και αδυνατεί να δώσει ουσιαστικές λύσεις σε χρόνιες παθογένειες του φορολογικού συστήματος.
Παρά τις θετικές δημοσιονομικές επιδόσεις, η ΟΚΕ τονίζει ότι η υπερφορολόγηση συνεχίζει να αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, περιορίζοντας την ανάπτυξη και την κατανάλωση.
Η έκθεση της ΟΚΕ συνοδεύει το νομοσχέδιο και αναδεικνύει την ανάγκη για βαθύτερες μεταρρυθμίσεις, με στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάγκη κατάργησης του τέλους επιτηδεύματος και του τεκμαρτού προσδιορισμού εισοδήματος, καθώς και στην τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.
Η ΟΚΕ εντοπίζει τα εξής βασικά προβλήματα:
- Διατήρηση του τέλους επιτηδεύματος για όλες τις επιχειρήσεις, χωρίς εναλλακτική
- Φορολόγηση επί υποθετικών εισοδημάτων για ελεύθερους επαγγελματίες
- Έλλειψη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας
- Απουσία αφορολόγητου για επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους
- Ασάφεια στα φορολογικά πρόστιμα και υπερβολική ευχέρεια στους ελεγκτικούς μηχανισμούς
- Ανεπαρκής έλεγχος ώστε οι μειώσεις ΦΠΑ να φτάνουν στον καταναλωτή
- Μη διάκριση των ποσών επί των οποίων υπολογίζεται η προμήθεια POS/IRIS
- Περιορισμένη εφαρμογή μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά
- Ασυμμετρία στη φορολογική μεταχείριση ίδιων κατηγοριών φορολογουμένων
- Υψηλό μη μισθολογικό κόστος που επιβαρύνει τη μισθωτή εργασία
- Ανεπαρκή μέτρα για το δημογραφικό, ειδικά για οικογένειες με 4+ παιδιά
Η ΟΚΕ προτείνει την άμεση υιοθέτηση πολιτικών ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπως η μείωση του μη μισθολογικού κόστους, η επαναφορά του αφορολόγητου και η ενίσχυση των επενδύσεων με κοινωνικά ανταποδοτικά κριτήρια. Παράλληλα, ζητά ουσιαστική διαβούλευση για τον εξορθολογισμό των προστίμων και την ενίσχυση της ισονομίας.
Το φορολογικό νομοσχέδιο, όπως διαμορφώνεται, φαίνεται να διατηρεί τις στρεβλώσεις του παρελθόντος, χωρίς να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης οικονομίας και κοινωνίας. Αν δεν υπάρξουν διορθώσεις, η φορολογική πολιτική κινδυνεύει να παραμείνει εργαλείο εισπρακτικής πίεσης αντί για μοχλός ανάπτυξης και κοινωνικής ισορροπίας.
