35 δισ. ευρώ ή κατάρρευση: Τα ελληνικά νησιά στο όριο τους λόγω τουρισμού!
Η Εθνική Τράπεζα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: Χωρίς επενδύσεις σε υποδομές, ο τουρισμός στα νησιά απειλείται με υπερφόρτωση και παρακμή
Η Ελλάδα παραμένει στην κορυφή του παγκόσμιου τουριστικού χάρτη, με τα νησιά της να υποδέχονται σχεδόν το 50% των ξένων επισκεπτών. Όμως αυτή η επιτυχία κρύβει έναν επικίνδυνο αντίλογο: οι υποδομές των νησιών δεν αντέχουν άλλο. Σύμφωνα με νέα μελέτη της Εθνικής Τράπεζας, απαιτούνται επενδύσεις ύψους 35 δισ. ευρώ έως το 2035 για να διατηρηθεί η ελκυστικότητα και η βιωσιμότητα του ελληνικού νησιωτικού τουρισμού.
Η τουριστική πυκνότητα φτάνει τους 33 επισκέπτες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο ημερησίως κατά τους μήνες αιχμής — έναντι μόλις 2–3 στην υπόλοιπη Ελλάδα. Παρά την εκρηκτική εποχική αύξηση των αναγκών, οι επενδύσεις υποδομών ανά κάτοικο παραμένουν αντίστοιχες με εκείνες της ενδοχώρας. Το αποτέλεσμα είναι ένα δίκτυο μεταφορών, ενέργειας, ύδρευσης και αποβλήτων που ασφυκτιά.
«Χωρίς στοχευμένη αναβάθμιση υποδομών, η τουριστική ανάπτυξη των νησιών κινδυνεύει να παγιδευτεί στα όριά της», προειδοποιεί η μελέτη της ΕΤΕ.
Η πρόκληση δεν είναι μόνο χρηματοδοτική. Ο κατακερματισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων, περιφερειών και δήμων καθυστερεί έργα και εμποδίζει την προτεραιοποίησή τους. Τα ¾ των νησιωτικών δήμων δεν διαθέτουν τεχνικές υπηρεσίες, με αποτέλεσμα πολλά έργα να μένουν στάσιμα στο στάδιο των μελετών.
Η ΕΤΕ προτείνει τη δημιουργία μιας Εθνικής Αρχής Υποδομών Νησιών, που θα συγκεντρώνει πόρους, θα ιεραρχεί έργα και θα επιταχύνει την υλοποίηση μέσω ψηφιακών μηχανισμών fast-track αδειοδοτήσεων. Παράλληλα, απαιτείται θεσμικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και τεχνική υποστήριξη για τους δήμους, με διαδημοτικά clusters μηχανικών και δείκτες απόδοσης.
Η ευκαιρία είναι υπαρκτή. Η αύξηση της ζήτησης από μακρινές αγορές υψηλής δαπάνης και η στροφή προς ταξίδια εκτός αιχμής μπορούν να μετατρέψουν την ποσοτική ανάπτυξη σε ποιοτική. Αν αξιοποιηθούν σωστά, οι τουριστικές εισπράξεις μπορούν να αυξηθούν κατά 45% (+5 δισ. ευρώ) και το ΑΕΠ των νησιών να φτάσει τα 30 δισ. ευρώ.
Το πραγματικό διακύβευμα δεν είναι ο αριθμός των αφίξεων. Είναι η ικανότητα της Ελλάδας — και κυρίως των νησιών της — να διαχειριστούν την επιτυχία τους και να τη μετατρέψουν σε διατηρήσιμο πλεονέκτημα. Χωρίς στρατηγική, η κορυφή μπορεί να γίνει γκρεμός.
