
Του Andreas Kluth - Bloomberg
Οι Γερμανοί είναι γνωστοί για τον αγχώδη χαρακτήρα τους γενικά και για την αγωνία τους για τον πληθωρισμό ειδικότερα. Άλλωστε, ο υπερπληθωρισμός κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης οδήγησε στην πολιτική ανάδυση του Αδόλφου Χίτλερ και των ναζί, σωστά;
Η συγκεκριμένη συλλογική ανάμνηση έχει αναφερθεί αμέτρητες φορές τόσο εντός όσο και εκτός Γερμανίας ως ψυχολογικού χαρακτήρα εξήγηση για τη "σκληρή" νομισματική κουλτούρα της χώρας και τις μόνιμες εδώ και χρόνια επιθέσεις Γερμανών συντηρητικών εναντίον της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την "χαλαρότητά" της.
Τώρα ο πληθωρισμός αυξάνεται ξανά σε περίπου 3% σε ετήσια βάση στη χώρα, πολύ πάνω από το βασικό επιτόκιο της ζώνης του ευρώ και από τον στόχο του 2% της ΕΚΤ. Οι Γερμανοί δεν έχουν φθάσει ακόμη σε επίπεδα υστερίας, ωστόσο μπορεί να περιμένει κανείς ότι θα ακούσει ξανά για το "φάντασμα της Βαϊμάρης" αρκετά σύντομα.
Η ανάμνηση είναι... λάθος
Στο σημείο αυτό εισέρχονται στη συζήτηση οι Lukas Haffert, Nils Redeker και Tobias Rommel, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, στη Σχολή Διακυβέρνησης Hertie στο Βερολίνο και στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, αντίστοιχα. Δημοσίευσαν μία μελέτη η οποία δείχνει ότι η γερμανική αφήγηση, η οποία συνδέει τον υπερπληθωρισμό με την άνοδο του Τρίτου Ράιχ, είναι απλώς λανθασμένη.
Υπήρχε υπερπληθωρισμός κατά την περίοδο της Βαϊμάρης και συνέβαλε σε μια γενική αίσθηση χάους, η οποία υπονόμευσε τη νεοσύστατη δημοκρατία. Ωστόσο το φαινόμενο κορυφώθηκε το 1923, τη χρονιά κατά την οποία ο Χίτλερ επιχείρησε πραξικόπημα και κατέληξε στη φυλακή - μία ολόκληρη δεκαετία πριν καταλάβει την εξουσία.
Αντίθετα, το νομισματικό και οικονομικό γεγονός το οποίο συνέβαλε άμεσα στην ανάληψη της εξουσίας από τους ναζί ήταν η κρίση των αρχών της δεκαετίας του 1930 - και συγκεκριμένα ο αποπληθωρισμός ή γενικά η πτώση των τιμών, που προκάλεσε μαζική ανεργία.