ΜΕ 2 ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ - ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟ ΘΕΜΑ
Αντισυνταγματική κρίθηκε, κατ’ αρχάς, η αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων των εταιρειών και επιχειρήσεων έναντι τρίτων, αλλά το τελικό λόγο θα έχει η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, που παραπέμφθηκε το όλο θέμα προς οριστική κρίση.
Ειδικότερα, η 7μελής σύνθεσης του Β΄ Τμήματος του ΣτΕ με τις υπ΄ αριθμ. 2238 και 2339/2018 αποφάσεις του (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Μαίρη Σάρπ) έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων και για το λόγο αυτό παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του ΣτΕ.
Επισφαλείς απαιτήσεις
Όμως για τους μη επιχειρηματίες ανακύπτει το ερώτημα τι είναι επισφαλείς απαιτήσεις. Για παράδειγμα μια εταιρεία στέλνει εμπόρευμα σε μια άλλη εταιρεία, κόβει πιστωτικό τιμολόγιο και συμφωνούν ότι το τιμολόγιο θα εξοφληθεί στο μέλλον. Τα οικονομικά δεδομένα της δεύτερης αυτής εταιρείας που παρέλαβε τα εμπορεύματα, δεν είναι και τόσο καλά.
Ωστόσο η πρώτη εταιρεία που έδωσε τα εμπορεύματα γνωρίζει ότι μπορεί και να μην εισπράξει ποτέ το τιμολόγιο, καθώς η εταιρεία που τα παρέλαβε αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Έτσι η απαίτηση αυτή της εταιρείας που εξέδωσε το τιμολόγιο και αναμένει να το εισπράξει χαρακτηρίζεται επισφαλής απαίτησης.
Εάν η επισφαλής αυτή απαίτησης ικανοποιηθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, δηλαδή εξοφληθεί το πιστωτικό τιμολόγιο μέσα στις επόμενες οικονομικές χρήσεις, τότε το ποσό του τιμολογίου υπόκεινται κανονικά σε φόρο.
Αντισυνταγματική κρίθηκε, κατ’ αρχάς, η αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων των εταιρειών και επιχειρήσεων έναντι τρίτων, αλλά το τελικό λόγο θα έχει η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, που παραπέμφθηκε το όλο θέμα προς οριστική κρίση.
Επισφαλείς απαιτήσεις
Όμως για τους μη επιχειρηματίες ανακύπτει το ερώτημα τι είναι επισφαλείς απαιτήσεις. Για παράδειγμα μια εταιρεία στέλνει εμπόρευμα σε μια άλλη εταιρεία, κόβει πιστωτικό τιμολόγιο και συμφωνούν ότι το τιμολόγιο θα εξοφληθεί στο μέλλον. Τα οικονομικά δεδομένα της δεύτερης αυτής εταιρείας που παρέλαβε τα εμπορεύματα, δεν είναι και τόσο καλά.
Ωστόσο η πρώτη εταιρεία που έδωσε τα εμπορεύματα γνωρίζει ότι μπορεί και να μην εισπράξει ποτέ το τιμολόγιο, καθώς η εταιρεία που τα παρέλαβε αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Έτσι η απαίτηση αυτή της εταιρείας που εξέδωσε το τιμολόγιο και αναμένει να το εισπράξει χαρακτηρίζεται επισφαλής απαίτησης.
Εάν η επισφαλής αυτή απαίτησης ικανοποιηθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, δηλαδή εξοφληθεί το πιστωτικό τιμολόγιο μέσα στις επόμενες οικονομικές χρήσεις, τότε το ποσό του τιμολογίου υπόκεινται κανονικά σε φόρο.
