Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ;;;

 

“Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι το 2020 σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής, ιδιαίτερα όσον αφορά τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης”, εκτιμά ο Αντρέας Βίρσινγκ, καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Μονάχου και διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ιστορίας με έδρα το Βερολίνο και το Μόναχο. Ο ίδιος πιστεύει ότι ενώ τα τελευταία πενήντα χρόνια σημαδεύτηκαν από τη διεθνοποίηση και την παγκοσμιοποίηση, η εποχή αυτή “υφίσταται σοβαρές αλλαγές, αν δεν τερματίζεται κιόλας”. Και όλα αυτά λόγω κορονοϊού;

“Εδώ και μισό χρόνο η διασυνοριακή κινητικότητα, που αποτελεί κύριο γνώρισμα της παγκοσμιοποίησης, έχει συρρικνωθεί, για να μην πούμε ότι έχει εκλείψει” λέει ο Γερμανός ιστορικός. “Πρόκειται για μία εξέλιξη που κόβει την ανάσα. Αλλά και ο διεθνής καταμερισμός εργασίας- επίσης χαρακτηριστικό γνώρισμα της παγκοσμιοποίησης- επανεξετάζεται διαρκώς. Επιπλέον η πανδημία αποκάλυψε την εξάρτηση της Ευρώπης και της Δύσης από την Ασία στον κλάδο της μεταποίησης. Όλα αυτά δεν πρόκειται να μείνουν χωρίς συνέπειες”, τονίζει ο Αντρέας Βίρσινγκ στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA).

Την ίδια στιγμή ενισχύεται εκ των πραγμάτων ο ρόλος του εθνικού κράτους, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στην παγκοσμιοποίηση. “Στη διάρκεια της πανδημίας μόνο το εθνικό κράτος και οι θεσμοί εθνικής εμβέλειας, όπως τα ομοσπονδιακά κρατίδια ή η Τοπική Αυτοδιοίκηση κατάφεραν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις”, λέει ο Αντρέας Βίρσινγκ. Αντιθέτως, κανένας από τους πολυεθνικούς ή υπερεθνικούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ ή ακόμη και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) δεν ήταν σε θέση να λάβει αποτελεσματικά μέτρα. Πανδημίες γρίπης είχαν ασφαλώς εκδηλωθεί και παλαιότερα, για παράδειγμα το 1957 ή στην περίοδο 1968-70, αλλά δεν χρειάστηκαν τόσο αυστηρά περιοριστικά μέτρα. Από αυτή την άποψη δεν έχουν άδικο όσοι μιλούν για τη “μεγαλύτερη πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”. Εξαιρείται η Πτώση του Τείχους και η κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στα τέλη της δεκαετίας του ’80, εξέλιξη με ευρύτατες πολιτικές διαστάσεις που ασφαλώς δεν μπορεί να συγκριθεί με μία πανδημία.

Σοβαρές οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας

ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΠΙΛ ΓΚΕΪΤΣ: ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ !!!

Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου.


Mια μεγάλη σύγκρουση θα καθορίσει το μέλλον της ανθρωπότητας, μια σύγκρουση όχι μόνο ανάμεσα σε δυο πολιτικοοικονομικά μοντέλα. Αλλά ανάμεσα στην ελευθερία από τη μια πλευρά και τη δικτατορία που θέλει να εκμεταλλευθεί τον φόβο από την άλλη.


Η δυστοπική παγκοσμιοποίηση


Όσοι θέλουν ολοκληρωτικό έλεγχο και κατάργηση των ελευθεριών του ατόμου, με πρόσχημα τη βιοασφάλεια, συντάσσονται με το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ, τη Γερμανοκρατούμενη ΕΕ και τον Μπιλ Γκέιτς,ως υπέρμαχο του βιοτεχνολογικού και ψηφιακού ελέγχου της ανθρωπότητας, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον ΟΗΕ που έχουν στενή σχέση με την ολοκληρωτική Κίνα, την οποία έχουν πλέον σαν πρότυπο οι Παγκοσμιοποιητές γιατί έχει καταργήσει όλες τις ελευθερίες στους πολίτες και τους ελέγχει μέσω κινητών και καμερών, ενώ αξιολογεί τις ζωές τους με πόιντ σύστεμ.

ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ: ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ & ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ !!!

2019: διεύρυνση των ανισοτήτων, ενώ οι πλούσιοι παριστάνουν τους «ευαίσθητους»


Του Γιάννου Νικολάου

Δύο εκθέσεις-reports που δημοσιεύτηκαν στις αρχές Δεκέμβρη του 2019 επιβεβαιώνουν αυτό που η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα βιώνουν όλο και πιο έντονα: τη χειροτέρευση του βιοτικού τους επιπέδου και την αύξηση των ανισοτήτων, η οποία έγινε ακόμη εντονότερη την τελευταία δεκαετία κατά της διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Πρόκειται για την ετήσια έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για την «Ανθρώπινη Ανάπτυξη για το 2019» και την έκθεση για το 2020 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) σχετικά με τις «Ανισότητες μεταξύ των φύλων».

ΟΗΕ: κάτι δε λειτουργεί σωστά…

«Το κύμα των διαδηλώσεων που σαρώνει τη μια χώρα μετά την άλλη αποτελεί μια ξεκάθαρη ένδειξη ότι, παρά την πρόοδό μας, κάτι δεν λειτουργεί σωστά στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας. Οι άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους για διάφορους λόγους: για το κόστος των εισιτηρίων, την τιμή της βενζίνης, ή έχοντας πολιτικά αιτήματα. Υπάρχει όμως κάτι που τα συνδέει όλα αυτά και είναι βαθύ. Πρόκειται για την αυξανόμενη απογοήτευση του κόσμου λόγω των ανισοτήτων.»

Η προηγούμενη παράγραφος δεν βρίσκεται σε κάποιο editorial αριστερού ή έστω προοδευτικού εντύπου, αλλά πρόκειται για τις φράσεις με τις οποίες ξεκινάει η ετήσια έκθεση του ΟΗΕ για την «ανθρώπινη ανάπτυξη». Ο ΟΗΕ δεν είναι βέβαια κάποιος αριστερός ή προοδευτικός οργανισμός – κάθε άλλο! Και βέβαια πέρα από τις διαπιστώσεις, υπάρχει και το στοιχείο της ευθύνης που φέρει, όντας ένας διεθνής οργανισμός που λειτουργεί στα πλαίσια του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού κόσμου που ζούμε άρα και των αντιφάσεων που υπάρχουν σε αυτές. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά.

BANK OF AMERICA: Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 2020 ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ !!!

Την άποψη ότι μία από τις τάσεις που θα επικρατήσει στη δεκαετία του 2020 θα είναι το τέλος της παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα σε χώρες στις οποίες το εν λόγω φαινόμενο έχει προκαλέσει κοινωνική αναταραχή και ανισότητες, εκφράζει η Bank of America.

Οι αναλυτές του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού ομίλου σε report τους αναφορικά με τις τάσεις που θα επικρατήσουν τη νέα 10ετία που ξεκινά σε λίγες ημέρες, εκτιμούν ότι «η παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίσαμε στο διάστημα 1981 – 2016 φθάνει στο τέλος της».

Η αλλαγή αυτή θα λάβει χώρα εξαιτίας του ότι «υπάρχει διευρυμένη κατανόηση ότι λόγω της παγκοσμιοποίησης υπήρξαν χαμηλότερες τιμές πληθωρισμού, αλλά και χαμηλότερη ανάπτυξη, αβεβαιότητες στην απασχόληση και κοινωνική αναταραχή».

ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ;;;

Είναι πολύ πιθανό λένε οι αναλυτές της Capital Economics...

Η παγκοσμιοποίηση έχει κορυφωθεί. Μπορεί να ανακοπεί για την επόμενη δεκαετία, ενώ μια περίοδος από-παγκοσμιοποίησης είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσει.

Σύμφωνα με τους αναλυτές της Capital Economics, εάν κάτι τέτοιο γίνει εξαιτίας των νέων τεχνολογιών, δεν θα είναι κακό για την παγκόσμια οικονομία. Αλλά θα μπορούσε να πάρει άσχημη τροπή, καθοδηγούμενη από την πολιτική.

Εάν ο εμπορικός πόλεμος αντιπροσωπεύει την στρατηγική απειλή της Κίνας προς τις ΗΠΑ, τότε κάποιας μορφής αποσύνδεση είναι αναπόφευκτη, που θα έχει δυσμενή επίπτωση στο παγκόσμιο ΑΕΠ.

Το τρέχον κύμα της παγκοσμιοποίησης, που φαίνεται στο αυξανόμενο εμπόριο, στη μεγάλη κίνηση κεφαλαίων και πληροφοριών, αυξάνεται από τη δεκαετία του 1990, εξαιτίας της τεχνολογικής προόδου όπως το διαδίκτυο.

Όμως, ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Κίνας και η ταυτόχρονη άνοδος των λαϊκιστικών κινημάτων σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, έχει θέσει υπό αμφισβήτηση την παγκοσμιοποίηση.

Η άποψη του Capital Economics είναι πως ανεξάρτητα από τον εμπορικό πόλεμο, η παγκοσμιοποίηση έχει φτάσει στο μέγιστό της, κυρίως επειδή οι προηγμένες τεχνικές παραγωγής δεν εξαρτώνται από την εύρεση φθηνών εργατικών χεριών.

Η παγκοσμιοποίηση θα σταματήσει κατά την επόμενη δεκαετία και θα ξεκινήσει μια περίοδος από-παγκοσμιοποίησης. Έτσι, θα μειωθούν και οι διασυνοριακές ροές εμπορίου και κεφαλαίων, ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΛΙΤ !!!

Τι γράφει το analyst.gr :

Οι σημερινές πολιτικές και οικονομικές ελίτ δεν βλέπουν καμία απειλή από τα αριστερά – την οποία θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν με ακροδεξιές, φασιστικές ομάδες. Αντίθετα θεωρούν πως ο πατριωτικός δημοκρατικός χώρος, ως ένα κίνημα που εκφράζει τη δυσαρέσκεια των χαμένων της παγκοσμιοποίησης και της πολιτικής λιτότητας, κυρίως των μεσαίων και κατώτερων εισοδηματικών τάξεων, αποτελεί τον πραγματικό κίνδυνο αποσταθεροποίησης του δικού τους συστήματος – ο οποίος θα μπορούσε να ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας», προκαλώντας τεράστιες ρωγμές στο οικοδόμημα τους με ανυπολόγιστα επακόλουθα.

Ανάλυση

Χωρίς καμία αμφιβολία, το χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 επιτάχυνε την κρίση της παγκοσμιοποίησης – ενώ η διαχείριση του υφιστάμενης κατάστασης (status quo) από τα παραδοσιακά, ελιτίστικα ουσιαστικά κόμματα των φιλελευθέρων, συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών, είναι πλέον επισφαλής και αβέβαιη, όπως διαπιστώνεται από τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό τους. Αμφισβητούνται δε κυρίως από τα «πατριωτικά, λαϊκά κόμματα», τα οποία αφενός μεν προσεγγίζουν θετικά τόσο τον κ. Trump, όσο και τον κ. Putin, αφετέρου σε πάρα πολλές χώρες έχουν καταφέρει να αναδειχθούν στη θέση της σημαντικότερης αντιπολίτευσης – με ρεαλιστικές πιθανότητες να διεκδικήσουν την κυβέρνηση. Στην Ανατολική Ευρώπη το έχουν ήδη επιτύχει στην Ουγγαρία και στην Πολωνία, ενώ στη Δύση η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας ελέγχεται πλήρως από το «πατριωτικό» της σκέλος – με την Αυστρία να αποτελεί μία ιδιάζουσα περίπτωση , όταν στη Γαλλία η κυρία Le Pen κέρδισε τις Ευρωεκλογές.

Σε πλήρη αντίθεση, η αριστερά έχει μικρές μόνο επιτυχίες στη Βρετανία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία ή στη Γαλλία – ενώ στην Ελλάδα χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία της να παρουσιαστεί ως μία εναλλακτική λύση στα ελιτίστικα κόμματα. Η πλήρης αποτυχία της κάποτε αριστερής ελληνικής κυβέρνησης, κυρίως η άνευ όρων υποταγή της στην πολιτική της υποτέλειας, των υποκλίσεων, της διεθνούς επαιτείας και των νεοφιλελεύθερων μνημονίων των προκατόχων της, σε συνδυασμό με την παροιμιώδη ανικανότητα της, ζημίωσε σε μεγάλο βαθμό τα αντίστοιχα κόμματα στην Ευρώπη – αρκετά από τα οποία έχασαν την αξιοπιστία τους, όσον αφορά τον «εναλλακτικό» τους λόγο.

ΠΩΣ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ !!!

του Δρ. Κωνσταντίνου Βέργου

Καθηγητή Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία

Ενώ τα συστημικά, συνήθως εξαγορασμένα από πολυεθνικές, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας τοσο στην Ευρωζώνη όσο και αλλού σπέρνουν τον πανικό για ‘εισβολή ακροδεξιών’ στην Αγγλία, για τον ‘κομμουνιστή’ Κόρμπιν, και τον ‘παρανοικό’ Τράμπ, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Κάθε άλλο παρά υποφέρουν οι χωρες που γκρεμίζουν την Παγκοσμιοποίηση. Οι επιχειρήσεις και οι λαοί των χωρών που πρωτοστατούν στο γκρέμισμα της Παγκοσμιοποίησης, από τις ΗΠΑ και Αγγλία, ως την Τσεχία και την Ουγγαρία κυριολεκτικάγλεντάνε το γκρέμισμα της ‘παλιάς Ρωμης’, της δικτατορίας των πολυεθνικών που βαφτίστηκε παγκοσμιοποίηση και στηρίζουν τους ηγέτες τους με συντριπτικά ποσοστά.

ΑΝΤΙΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩ !!!

Πού βρέθηκαν τόσοι Έλληνες να χλευάζουν την έννοια της πατρίδας, να απαξιώνουν κάθε τι που εμφανίζεται ελληνικό, να καταδικάζουν κάθε πολιτική που υπερασπίζεται εδάφη και κυριαρχίες της χώρας και να περηφανεύονται ότι είναι αντιεθνικιστές; Μα, στα ελληνικά πανεπιστήμια, στα απομεινάρια μιας εμμονικής αριστεράς και, κυρίως, στα κονδύλια αμερικανικών και ευρωπαϊκών ιδρυμάτων, που μετά το ’80 χρηματοδότησαν ανθρώπους σε χώρες όπου η έννοια πατρίδα ήταν φρένο στην παγκοσμιοποίηση.

Επειδή η παγκοσμιοποίηση είναι το αύριο του καπιταλιστικού συστήματος. Και ο μόνος που μπορεί να καθυστερήσει το χτίσιμό του είναι τα σύνορα. Οι πατρίδες. Αν δεν υπήρχαν πατρίδες δεν θα υπήρχαν και σύνορα.

Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ο αριστερός διεθνισμός ταυτίζεται στο στόχο αυτό με τον καπιταλισμό! Όχι πατρίδες, όχι σύνορα. Όπως άλλωστε ταυτίζονται και στο μείζον: Ότι ο άνθρωπος είναι οικονομικό ζώο και ότι όλα τα της ζωής του εξαρτώνται από την οικονομία. Και ταυτίζονται και στο ότι ευημερία σημαίνει οικονομική ευημερία. Πού διαφέρουν; Στη διαχείριση αυτής της ιδεολογίας του homo economicus. Όχι στην ιδεολογία! Ο Μαρξ διαφωνούσε με τη διαχείριση που κάνει ο καπιταλισμός στο κεφάλαιο. Όχι με το κεφάλαιο αυτό καθεαυτό σαν αξία.

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΜΕΝΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΣΤΟ ΝΤΑΒΟΣ: ΓΛΕΙΦΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΦΤΥΝΟΥΝ !!!

Μπορεί οι διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων ημερών να έχουν χαθεί μέσα στην κυβερνητική παρωδία για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Παρόλα αυτά, αυτό που έγινε στο φετινό Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός στην Ελβετία, ήταν άκρως ενδιαφέρον και εκπαιδευτικό για τις κοινωνίες όλων των χωρών του πλανήτη. 

Όσοι κατάφεραν να αποσπάσουν την προσοχή τους από το τραγικό θέατρο των Αθηνών, έγιναν μάρτυρες μια απαράμιλλης υποκρισίας, ενός αποσαθρωμένου συστήματος το οποίο έχει πεθάνει, και προσπαθεί πεισματικά να παρουσιάσει μια εικόνα ότι είναι ζωντανό. Για μια ακόμη φορά κεντρικό πρόσωπο σε αυτό το σημαντικό γεγονός ήταν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ. 

Ο Αμερικανός Πρόεδρος από τη στιγμή που έκατσε στην καρέκλα του Οβάλ Γραφείου, στο Λευκό Οίκο, δεν περνά λεπτό που να μην δεχθεί επίθεση, κυρίως για θέματα που δεν απασχολούν την κοινωνία και τους πολίτες, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά παγκοσμίως. Οι επιθέσεις αυτές, έχει γίνει κατανοητό πλέον και στα μικρά παιδιά, έχουν ως εφαλτήριο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης, και τους υπαλλήλους τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, αλλά και την απαξιωμένη, ηθικά και πολιτικά, κοινότητα του Χόλυγουντ, που ζει με την πλάνη ότι την παίρνει κανείς στα σοβαρά. 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ !!!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ;;;