ΛΟΓΩ ΤΕΚΜΑΡΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ
Διατάξεις-παγίδες που έχουν ως συνέπεια χιλιάδες οικονομικά αδύναμοι φορολογούμενοι να χάνουν δικαιώματα είσπραξης κοινωνικών επιδομάτων και απαλλαγής από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. ή να εισπράττουν από τον ΟΠΕΚΑ επιδόματα στήριξης τέκνων μειωμένα κατά 40% σε σύγκριση με αυτά που δικαιούνται στην πραγματικότητα περιλαμβάνει ο ισχύων Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Από τις διατάξεις αυτές του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) προκύπτει ότι σε κάθε περίπτωση οικογένειας με εξαρτώμενο άγαμο τέκνο άνω των 18 ετών (ενήλικο άγαμο τέκνο που συνοικεί με τους γονείς του ή είναι φοιτητής και έχει ετήσιο εισόδημα μέχρι 3.000 ευρώ), το τέκνο αυτό, αν κατά το προηγούμενο έτος είχε στο όνομά του έστω και 0,01 ευρώ εισόδημα από τόκους καταθέσεων ή από οποιανδήποτε άλλη πηγή, υποχρεούται κατά το τρέχον έτος να υποβάλει δική του δήλωση φορολογίας εισοδήματος.
Στη δήλωση αυτή οφείλει να αναγράψει το ποσό του εισοδήματός του, όποιο κι αν είναι αυτό, ακόμη δηλαδή κι αν είναι της τάξεως των 0,01 ευρώ και αφορά τόκους καταθέσεων.
Με τον τρόπο αυτό θα προκύψει τεκμαρτό εισόδημα τουλάχιστον 3.000 ευρώ, το οποίο θα προστεθεί στο οικογενειακό εισόδημα, προσαυξάνοντάς το και έτσι μπορεί να οδηγήσει την οικογένεια να ξεπεράσει τα κατώτερα όρια εισοδήματος που ισχύουν για την καταβολή μια σειράς επιδομάτων (επίδομα παιδιού κ.ά.) αλλά και για την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ.
Oι συγκεκριμένες διατάξεις ισχύουν από το 2014 και είναι κατάφωρα άδικες, αφού μειώνονται ή ακόμα μηδενίζονται επιδόματα που δικαιούνται οι φορολογούμενοι, με βάση πλασματικά, τεκμαρτά εισοδήματα, αλλά συνεχίζουν να εφαρμόζονται.
Θα πρέπει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να εξετάσει το θέμα, το οποίο προφανώς «χάνεται» μέσα στο δαίδαλο των φορολογικών διατάξεων, και να αποκαταστήσει την αδικία. Διότι προφανώς όλα τα τεκμήρια δεν είναι ίδια. Άλλο είναι να είναι το παιδί κάτοχος ενός πολυτελούς αυτοκινήτου, για παράδειγμα και άλλο είναι να διαθέτει ένα τραπεζικό λογαριασμό για να εξυπηρετείται ως φοιτητής.
Διατάξεις-παγίδες που έχουν ως συνέπεια χιλιάδες οικονομικά αδύναμοι φορολογούμενοι να χάνουν δικαιώματα είσπραξης κοινωνικών επιδομάτων και απαλλαγής από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. ή να εισπράττουν από τον ΟΠΕΚΑ επιδόματα στήριξης τέκνων μειωμένα κατά 40% σε σύγκριση με αυτά που δικαιούνται στην πραγματικότητα περιλαμβάνει ο ισχύων Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Από τις διατάξεις αυτές του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) προκύπτει ότι σε κάθε περίπτωση οικογένειας με εξαρτώμενο άγαμο τέκνο άνω των 18 ετών (ενήλικο άγαμο τέκνο που συνοικεί με τους γονείς του ή είναι φοιτητής και έχει ετήσιο εισόδημα μέχρι 3.000 ευρώ), το τέκνο αυτό, αν κατά το προηγούμενο έτος είχε στο όνομά του έστω και 0,01 ευρώ εισόδημα από τόκους καταθέσεων ή από οποιανδήποτε άλλη πηγή, υποχρεούται κατά το τρέχον έτος να υποβάλει δική του δήλωση φορολογίας εισοδήματος.
Στη δήλωση αυτή οφείλει να αναγράψει το ποσό του εισοδήματός του, όποιο κι αν είναι αυτό, ακόμη δηλαδή κι αν είναι της τάξεως των 0,01 ευρώ και αφορά τόκους καταθέσεων.
Με τον τρόπο αυτό θα προκύψει τεκμαρτό εισόδημα τουλάχιστον 3.000 ευρώ, το οποίο θα προστεθεί στο οικογενειακό εισόδημα, προσαυξάνοντάς το και έτσι μπορεί να οδηγήσει την οικογένεια να ξεπεράσει τα κατώτερα όρια εισοδήματος που ισχύουν για την καταβολή μια σειράς επιδομάτων (επίδομα παιδιού κ.ά.) αλλά και για την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ.
Oι συγκεκριμένες διατάξεις ισχύουν από το 2014 και είναι κατάφωρα άδικες, αφού μειώνονται ή ακόμα μηδενίζονται επιδόματα που δικαιούνται οι φορολογούμενοι, με βάση πλασματικά, τεκμαρτά εισοδήματα, αλλά συνεχίζουν να εφαρμόζονται.
Θα πρέπει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να εξετάσει το θέμα, το οποίο προφανώς «χάνεται» μέσα στο δαίδαλο των φορολογικών διατάξεων, και να αποκαταστήσει την αδικία. Διότι προφανώς όλα τα τεκμήρια δεν είναι ίδια. Άλλο είναι να είναι το παιδί κάτοχος ενός πολυτελούς αυτοκινήτου, για παράδειγμα και άλλο είναι να διαθέτει ένα τραπεζικό λογαριασμό για να εξυπηρετείται ως φοιτητής.