Άρθρο-καταπέλτης καθηγητή μέσης εκπαίδευσης που βρίθει από αλήθειες. Διαβάστε το:
Ο Νέος Πτωχευτικός Κώδικας ή πώς ο κορωνο-ιός κάνει καλό στις τράπεζες
Του Ιάσωνα Κωσταρόπουλου*
Το θέμα του άρθρου αυτού είναι ο ν. 4738 (ΦΕΚ 207/Α΄/27-10-2020), ο περίφημος νέος πτωχευτικός κώδικας με τον εξωραϊστικό τίτλο «Ρύθμιση οφειλών και παροχή δεύτερης ευκαιρίας και άλλες διατάξεις». Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι προβλέπει ο εν λόγω νόμος, ο οποίος φέρει φαρδιές-πλατιές τις υπογραφές δεκαπέντε υπουργών και της Προέδρου της Δημοκρατίας. Με τον νόμο αυτό για πρώτη φορά θεσμοθετείται η πτώχευση φυσικών προσώπων. Ενώ μέχρι τώρα γνωρίζαμε την πτώχευση εμπορικών επιχειρήσεων, πλέον υπεισέρχεται στο δίκαιο και η έννοια της πτώχευσης φυσικών προσώπων χωρίς εμπορική ιδιότητα, όπως μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, άνεργοι. Με τον τρόπο αυτό, στην ουσία, εξισώνονται τα νοικοκυριά με τις επιχειρήσεις και οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι με τους εμπόρους. Τα φυσικά πρόσωπα που θα ενταχθούν στον πτωχευτικό κώδικα θα τεθούν υπό ρευστοποίηση περιουσίας, δηλαδή θα έχουν να αντιμετωπίσουν την απώλεια της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους. Δεν είναι τυχαίο που ζητείται από τον οφειλέτη να καταθέσει κατάλογο των κινητών και ακινήτων περιουσιακών στοιχείων του, όπου κι αν βρίσκονται αυτά, εντός ή εκτός Ελλάδας (άρθρο 9). Επίσης, ο οφειλέτης μπορεί να παράσχει άδεια – ουσιαστικά εκβιάζεται – στους πιστωτές του ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση σε φορολογικά στοιχεία (Ε1, Ε3, Ε9, ΕΝ.Φ.Ι.Α.) (άρθρο 12).
Στον νόμο αυτό προβλέπεται η ύπαρξη Φορέων Απόκτησης και Επαναμίσθωσης. Οι φορείς αυτοί είναι νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα που αναλαμβάνουν, για λογαριασμό των πιστωτών, την υποχρέωση απόκτησης της κύριας κατοικίας των ευάλωτων οφειλετών, τη μίσθωσή της και τη μεταβίβασή της σε αυτούς (άρθρο 218). Ο Φορέας αποκτά το ιδιοκτησιακό δικαίωμα του δικαιούχου επί της κύριας κατοικίας του αφού καταβάλει κάποιο χρηματικό ποσό στον υπάλληλο πλειστηριασμού ή στον σύνδικο (άρθρο 221). Ο Φορέας μάλιστα αποκτά το ιδιοκτησιακό δικαίωμα ελεύθερο από κάθε βάρος ή διεκδίκηση τρίτου (άρθρο 221). Φυσικά, όλα αυτά με το αζημίωτο γιατί, όπως προβλέπεται στο άρθρο 218, στη σύμβαση παραχώρησης προς τον Φορέα θα καθορίζεται και ένα χρηματικό ποσό που θα αντιστοιχεί στην ανάληψη κινδύνου από την πλευρά του Δημοσίου. Δηλαδή, μονά-ζυγά οι Φορείς κερδίζουν!! Οι Φορείς αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από τα λεγόμενα αρπακτικά funds, διαχειριστές και εκπρόσωποι διεθνών τοκογλύφων και κερδοσκόπων που εφορμούν ως γύπες, διψασμένοι για το αίμα και τις σάρκες των ανυπεράσπιστων ανθρώπων του μόχθου, οπουδήποτε στον κόσμο παρουσιαστούν ευκαιρίες με μηδενικό κόστος. Είναι δε πολύ πιθανό ότι πίσω από τα funds κρύβονται μεγαλοστελέχη και μεγαλομέτοχοι ελληνικών τραπεζών.