Του Γιώργου Δαλιάνη,
Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός
Πρόσφατα, με την υπ’ αριθ. 1566/28-6-2021 απόφαση της ΔΕΔ (Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών) Θεσσαλονίκης, κρίθηκε ότι δεν υπάρχει εικονικότητα για τον λήπτη από τιμολόγιο που έλαβε για πραγματική συναλλαγή από πρόσωπο διαφορετικό από αυτό του στοιχείου. Η ΔΕΔ πήρε αυτή την θέση, ακυρώνοντας τον έλεγχο της ελεγκτικής αρχής και μάλιστα αυτή η απόφαση έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί αφορά μία μικρή φορολογική επιβάρυνση (252,40 ευρώ).
Η θέση αυτή, η οποία στηρίζεται στην ισχύουσα νομοθεσία, όπως θα δούμε παρακάτω, προστατεύει τον καλόπιστο λήπτη του εκδοθέντος στοιχείου, δεδομένου ότι δεν υπάρχει (ή τουλάχιστον δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις) ένα αξιόπιστο σύστημα επαλήθευσης και ταυτοποίησης των στοιχείων του εκδότη του φορολογικού στοιχείου και συναλλασσόμενου.
Η ΔΕΔ εφάρμοσε τις τροποποιημένες με το ν. 4337/2015 (ΦΕΚ Α 129/17-10-2015) διατάξεις του άρθρου 66 παράγραφος 5 του ν. 4714/2013 σύμφωνα με τις οποίες: "5…..Εικονικό είναι το φορολογικό στοιχείο που εκδίδεται για συναλλαγή ανύπαρκτη στο σύνολό της ή για μέρος αυτής ή για συναλλαγή στην οποία το ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη που αναγράφονται στο στοιχείο είναι άγνωστο φορολογικώς πρόσωπο, με την έννοια ότι δεν έχει δηλώσει την έναρξη του επιτηδεύματός του ούτε έχει θεωρήσει στοιχεία στη Φορολογική Διοίκηση. Εικονικό είναι επίσης το στοιχείο που φέρεται ότι εκδόθηκε ή έχει ληφθεί από εικονική εταιρία, κοινοπραξία, κοινωνία ή άλλη οποιασδήποτε μορφής επιχείρηση ή νομική οντότητα ή από φυσικό πρόσωπο για το οποίο αποδεικνύεται ότι είναι παντελώς αμέτοχο με τη συγκεκριμένη συναλλαγή, οπότε στην τελευταία αυτή περίπτωση η ποινική δίωξη ασκείται κατά του πραγματικού υπευθύνου που υποκρύπτεται. Τα φορολογικά στοιχεία στα οποία αναγράφεται αξία συναλλαγής κατώτερη της πραγματικής θεωρούνται πάντοτε για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ως ανακριβή, ενώ τα φορολογικά στοιχεία στα οποία αναγράφεται αξία μεγαλύτερη της πραγματικής θεωρούνται ως εικονικά κατά το μέρος της μεγαλύτερης αυτής αξίας.
Πρόσφατα, με την υπ’ αριθ. 1566/28-6-2021 απόφαση της ΔΕΔ (Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών) Θεσσαλονίκης, κρίθηκε ότι δεν υπάρχει εικονικότητα για τον λήπτη από τιμολόγιο που έλαβε για πραγματική συναλλαγή από πρόσωπο διαφορετικό από αυτό του στοιχείου. Η ΔΕΔ πήρε αυτή την θέση, ακυρώνοντας τον έλεγχο της ελεγκτικής αρχής και μάλιστα αυτή η απόφαση έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί αφορά μία μικρή φορολογική επιβάρυνση (252,40 ευρώ).
Η θέση αυτή, η οποία στηρίζεται στην ισχύουσα νομοθεσία, όπως θα δούμε παρακάτω, προστατεύει τον καλόπιστο λήπτη του εκδοθέντος στοιχείου, δεδομένου ότι δεν υπάρχει (ή τουλάχιστον δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις) ένα αξιόπιστο σύστημα επαλήθευσης και ταυτοποίησης των στοιχείων του εκδότη του φορολογικού στοιχείου και συναλλασσόμενου.
Η ΔΕΔ εφάρμοσε τις τροποποιημένες με το ν. 4337/2015 (ΦΕΚ Α 129/17-10-2015) διατάξεις του άρθρου 66 παράγραφος 5 του ν. 4714/2013 σύμφωνα με τις οποίες: "5…..Εικονικό είναι το φορολογικό στοιχείο που εκδίδεται για συναλλαγή ανύπαρκτη στο σύνολό της ή για μέρος αυτής ή για συναλλαγή στην οποία το ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη που αναγράφονται στο στοιχείο είναι άγνωστο φορολογικώς πρόσωπο, με την έννοια ότι δεν έχει δηλώσει την έναρξη του επιτηδεύματός του ούτε έχει θεωρήσει στοιχεία στη Φορολογική Διοίκηση. Εικονικό είναι επίσης το στοιχείο που φέρεται ότι εκδόθηκε ή έχει ληφθεί από εικονική εταιρία, κοινοπραξία, κοινωνία ή άλλη οποιασδήποτε μορφής επιχείρηση ή νομική οντότητα ή από φυσικό πρόσωπο για το οποίο αποδεικνύεται ότι είναι παντελώς αμέτοχο με τη συγκεκριμένη συναλλαγή, οπότε στην τελευταία αυτή περίπτωση η ποινική δίωξη ασκείται κατά του πραγματικού υπευθύνου που υποκρύπτεται. Τα φορολογικά στοιχεία στα οποία αναγράφεται αξία συναλλαγής κατώτερη της πραγματικής θεωρούνται πάντοτε για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ως ανακριβή, ενώ τα φορολογικά στοιχεία στα οποία αναγράφεται αξία μεγαλύτερη της πραγματικής θεωρούνται ως εικονικά κατά το μέρος της μεγαλύτερης αυτής αξίας.
