ΔΡΟΥΝ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ
«Πάρτι» πορτοφολάδων στο κέντρο της Αθήνας.

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, στην οδό Νίκης, λίγα μόλις στενά από την πλατεία Συντάγματος, οι περίοικοι γίναμε αυτόπτες μάρτυρες μιας καταδίωξης. Ενα ζευγάρι έτρεχε να ξεφύγει από έναν νεαρό. Ολοι κοιτούσαμε παραξενεμένοι, κυρίως γιατί το ζευγάρι ήταν καλοντυμένο, η κοπέλα κρατούσε έναν ταξιδιωτικό χάρτη της Αθήνας και περισσότερο έμοιαζαν με φοβισμένους τουρίστες παρά με κλέφτες. Εκατό μέτρα πιο κάτω, ο Παναγιώτης Ξιαρχογιαννόπουλος, ο νεαρός που τους κυνηγούσε, κατάφερε να ακινητοποιήσει την κοπέλα. «Δώσε μου το κινητό που έκλεψες», της φώναξε. Εκείνη το έκανε. Ο συνεργός της στεκόταν δίπλα και τους κοιτούσε απαθής. Ηξερε πως την είχε γλιτώσει καθώς ήταν πρακτικά δύσκολο να πιάσει και εκείνον. Περπατώντας, απομακρύνθηκε.
Ο Ξιαρχογιαννόπουλος, μέλος της εθνικής ομάδας τοξοβολίας, δουλεύει τα τελευταία χρόνια σε ένα από τα καφέ της γειτονιάς. Τη συγκεκριμένη κοπέλα την είχε δει αμέτρητες φορές στην περιοχή να κινείται ύποπτα, ακόμα και να κλέβει. Τις περισσότερες φορές ήταν με τον ίδιο νεαρό άνδρα, άλλες φορές με δύο κοπέλες. Οταν εκείνο το πρωί αντιλήφθηκε πως είχε κλέψει το κινητό μιας περαστικής, παράτησε το βαλιτσάκι με τους καφέδες που είχε να παραδώσει και τους πήρε στο κυνήγι.
Λίγα λεπτά αργότερα, κρατώντας τη γερά από το μπράτσο, την οδήγησε στο Εβραϊκό Μουσείο όπου υπάρχει μόνιμα αστυνομική φύλαξη. Από εκεί, θα φώναζαν την αστυνομία και θα τη συνελάμβαναν. Φτάνοντας εκεί όμως, συνειδητοποίησε πως είχε πέσει σε παγίδα. Το κινητό που του είχε δείξει δεν ήταν το κλεμμένο. Ηταν το δικό της. Αυτό που είχε κλέψει είχε καταφέρει να το «περάσει» στον συνεργό της. Απογοητευμένος ο Ξιαρχογιαννόπουλος επέστρεψε στη δουλειά του γνωρίζοντας πως για ακόμη μία φορά δεν θα γινόταν τίποτα. Και πράγματι, δύο ημέρες αργότερα οι καταστηματάρχες την είδαν ξανά να περπατάει στη γειτονιά ψάχνοντας το επόμενο θύμα της. Της φώναξαν να φύγει, εκείνη όμως δεν τους έδωσε σημασία.
«Είναι δυστυχώς η καθημερινότητα που ζούμε», είπαν στην «Κ» οι καταστηματάρχες που ήταν παρόντες στο συγκεκριμένο περιστατικό. Κάποιοι από αυτούς προειδοποιούν αμέσως τους πελάτες πως πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα τα πράγματά τους, κάποιοι όμως προτιμούν να μην το κάνουν: «Δεν θέλω να νιώθουν πως είμαστε σαν μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, πως ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν», εξηγεί ένας από τους ιδιοκτήτες καφέ που για να προφυλάξει τους πελάτες του, περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σε ένα συγκεκριμένο σημείο ώστε να έχει ορατότητα σε όλα τα τραπέζια.