Avramar: Κανόνι μισού δις τρομάζει τις τράπεζες!
Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζει το τελευταίο διάστημα η Avramar, η μεγαλύτερη εταιρεία ιχθυοκαλλιεργειών της Ελλάδας, η οποία προήλθε από την εξαγορά και συγχώνευση των Ανδρομέδα, Νηρέα και Σελόντα.
Η εταιρεία σε ενοποιημένη βάση – σε Ελλάδα και Ισπανία – υπολογίζεται ότι τζιράρει περί τα 400 εκατ. ευρώ. Ωστόσο βρίσκεται να κουβαλάει στις πλάτες της δάνεια που αγγίζουν το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 450 εκατ. ευρώ για τα οποία φέρεται, σύμφωνα με γνώστες των διαδραματιζόμενων στην επιχείρηση, να βρίσκεται σε αδυναμία εξυπηρέτησης.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι η εξαγορά των μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου πριν λίγα χρόνια έδινε παράθυρο για θετικές εξελίξεις, εν τέλει τα πράγματα δείχνουν να εξελίσσονται κόντρα σε κάθε θετική προσδοκία. Ειδικά για τις τράπεζες που έχουν χρηματοδοτήσει αδρά την εταιρεία και παρακολουθούν το μετέωρο βήμα της.
Εκτός των άλλων η Avramar έχει βρεθεί να ταλανίζεται από διοικητική ασυνέχεια με διαδοχικές αλλαγές και αντικαταστάσεις προσώπων σε ανώτατες διοικητικές θέσεις. Επιπροσθέτως βαρύνεται από λανθασμένες επιλογές που σχετίζονται με την επιλογή του παραγόμενου προϊόντος. Είναι χαρακτηριστικό ότι από διοικητικά στελέχη της εταιρείας δόθηκε βάρος σε είδη όπως ο κρανιός και το μαγιάτικο. Πρόκειται για ψάρια τα οποία απέχουν σημαντικά από το μεσογειακό πρότυπο κατανάλωσης με ψάρια όπως το φαγκρί, η τσιπούρα και το λαβράκι, ενώ απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος για την ανάπτυξή τους ούτως ώστε να είναι εμπορεύσιμα.
Το σοβαρότερο όμως όλων είναι ότι η εταιρεία μοιάζει να βρίσκεται περίπου δύο χρόνια μετά και την τυπική συγχώνευση των εξαγοραζόμενων οντοτήτων, σχεδόν στο σημείο από όπου ξεκίνησε. Με δυσβάσταχτο δανειακό φόρτο, το οποίο, όπως αναφέρθηκε, οι πληροφορίες συγκλίνουν, ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει. Οι τράπεζες καλούνται να δώσουν ανάσα ρευστότητας μέσω δανεισμού – γέφυρας, προκειμένου να στηρίξουν την εταιρεία αφενός υπό την προοπτική εύρεσης επενδυτή, αφετέρου υπό τη σκιά ραγδαίων και ανεπιθύμητων εξελίξεων. Ο ενδιάμεσος δανεισμός κρίνεται απαραίτητος προκειμένου να προσφέρει τις ανάσες που χρειάζεται η εταιρεία για να καλύψει τις υποχρεώσεις της καθότι διαχειρίζεται ζωντανούς οργανισμούς, όπου κάθε αστοχία, θα μπορούσε να αποτελέσει εφαλτήριο για απρόβλεπτα γεγονότα όχι μόνο για την ίδια την εταιρεία αλλά και για το σύνολο της αγοράς ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα. Έγκυρες πληροφορίες φέρουν την εταιρεία στο πλαίσιο εξυπηρέτησης του χρέους της να έχει ενημερώσει τις τράπεζες ότι μπορεί να καταβάλει στην παρούσα φάση μόνο τους τόκους και να ζητάει νέο δανεισμό για την καταβολή των προβλεπόμενων χρεολυσίων.