«Τεμαχίζουν» τη Γερμανία οι τράπεζες
Μια ειδική αποστολή φαίνεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη με πολλούς εμπλεκόμενους, με στόχο να «τεμαχιστεί» ο γερμανικός χρηματοπιστωτικός κλάδος. Διότι δεν είναι μόνο το σήριαλ που βλέπουμε με την Commerzbank, αλλά και η BNP Paribas απέκτησε τις τελευταίες ημέρες τον γερμανικό βραχίονα της HSBC.
Γι’ αυτό και στο Βερολίνο επικρατεί οργή, καθώς βλέπουν ότι οι Ιταλοί έχουν κινηθεί γρήγορα αλλά μεθοδικά προκειμένου να πάρουν τον έλεγχο της Commerzbank. Η UniCredit δεν προσέγγισε την κυβέρνηση σχετικά με μια πιθανή σχέση με την Commerzbank με την ανακοίνωση του Βερολίνου ότι θα διαθέσει το μερίδιό της και της δημοπρασίας.
Ωστόσο, άνθρωποι που γνωρίζουν τις κινήσεις της UniCredit είπαν ότι είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά μετοχών σε εκπροσώπους της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά το μέγεθος του μεριδίου και η έλλειψη ειδικών δικαιωμάτων που συνδέονται με αυτό σήμαινε ότι η τράπεζα ήταν οικονομικός και όχι στρατηγικός επενδυτής.
Ωστόσο, όπως αποκάλυψαν πρόσφατα οι Financial Times, οι τραπεζίτες της JPMorgan, που συμβούλευσαν την κυβέρνηση για την πώληση του 4,5% κάλεσαν την ιταλική τράπεζα να συμμετάσχει στο πρόσφατο book building, δίνοντάς της την εντύπωση ότι το Βερολίνο καλωσόρισε το ενδιαφέρον της.
Με βοήθεια από Barclays και Βank of America η εξαγορά της Commerzbank
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το Bloomberg, o διευθύνων σύμβουλος της UniCredit, Andrea Orcell, χρησιμοποίησε τις Barclays και Βank of America για να δημιουργήσει θέση στην Commerzbank.
Η Βarclays διευθέτησε παράγωγα συνδεδεμένα με την Commerzbank για λογαριασμό του ιταλικού πιστωτικού ομίλου προτού το Βερολίνο πωλήσει το μερίδιό του στις αρχές του μηνός
Στη συνέχεια, η Barclays και η Bank of America βοήθησαν την ιταλική τράπεζα να αυξήσει το μερίδιό της στην Commerzbank στο 21%…
Όταν μια εταιρεία χρησιμοποιεί παράγωγα για να δημιουργήσει μερίδιο σε άλλη εταιρεία, συχνά συνεργάζεται με επενδυτικές τράπεζες που αναλαμβάνουν ένα λεγόμενο «κολάρο» για τον αγοραστή.
Το κόλπο του «κολάρου»
Αυτή η στρατηγική σημαίνει ότι η εταιρεία παραιτείται από τυχόν κέρδη από τη συμμετοχή της πέραν ενός καθορισμένου ανώτατου ορίου με αντάλλαγμα το δικαίωμα πώλησης μετοχών εάν πέσουν κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο, αποκλείοντας ουσιαστικά μεγάλες απώλειες ή κέρδη από την επένδυση.
Μια άλλη πολύπλοκη συμφωνία γνωστή ως swap μετοχών συχνά συμπληρώνει το «κολάρο», γεγονός που εμποδίζει τον αγοραστή να κατέχει νόμιμα πρόσθετες μετοχές.
Ο αγοραστής μπορεί στη συνέχεια να ζητήσει από τις αναλαμβάνουσες τράπεζες να παραδώσουν τις μετοχές, οπότε επιδιώκουν να τις αγοράσουν στην ανοιχτή αγορά για μια περίοδο που μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες για να αποφευχθεί η πρόκληση ισχυρών διακυμάνσεων των τιμών.
Ο «φυσικός διακανονισμός» των παραγώγων, ο οποίος θα μετέτρεπε την UniCredit σε επίσημο ιδιοκτήτη των μετοχών της Commerzbank και συνεπώς τον μεγαλύτερο επενδυτή του γερμανικού δανειστή, «μπορεί να συμβεί μόνο αφού ληφθούν οι απαιτούμενες εγκρίσεις», ανέφερε η UniCredit στη δήλωση τη Δευτέρα.
Η ιταλική τράπεζα ζητά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει το μερίδιό του έως και 29,9%.
Η αποχώρηση της Goldman Sachs
Η Goldman, η οποία διοργάνωσε το πρώτο book building μαζί με την JPMorgan, αναγκάστηκε να αποσυρθεί στα μέσα της διαδικασίας, μόλις το ενδιαφέρον της UniCredit κατέστη σαφές, αφήνοντας την JPMorgan να ολοκληρώσει μόνη της τη διαδικασία.
Η Goldman είναι μακροχρόνιος στρατηγικός σύμβουλος της Commerzbank και τώρα συμβουλεύει για την άμυνα της εξαγοράς της. Η JPMorgan υπήρξε στο παρελθόν σύμβουλος της UniCredit.
Οργή Scholz
Οι παραπάνω ενέργειες όμως έχουν εξοργίσει το Βερολίνο. Η προσπάθεια της UniCredit να συμμετάσχει στην Commerzbank χωρίς διαβούλευση είναι μια «μη φιλική» πράξη και δεν αρμόζει στην Ευρώπη και στη Γερμανία, δήλωσε ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz.
«Οι μη φιλικές πράξεις, οι εχθρικές εξαγορές δεν είναι καλό πράγμα για τις τράπεζες και γι’ αυτό η γερμανική κυβέρνηση έχει σαφώς τοποθετηθεί προς αυτή την κατεύθυνση», σημείωσε, μιλώντας στο περιθώριο επίσκεψης στη Νέα Υόρκη.
Ο Andrea Orcel της Unicredit προκαλεί το γερμανικό κατεστημένο
Οι παραπάνω εξελίξεις ρίχνουν λάδι στη μεγάλη αναταραχή που έχει προκαλέσει τελικά ο Andrea Orcel της Unicredit στη Γερμανία. Η ίδια η διοίκηση της Commerzbank διαρρέει ότι η κίνηση της ιταλικής τράπεζας να μπει στον γερμανικό τραπεζικό κλάδο θα είναι απειλή για τις γερμανικές επιχειρήσεις.
Αλλά αυτήν την άποψη δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι τραπεζικές αρχές της Ευρωζώνης, στην Φρανκφούρτη μάλιστα, καθώς προτρέπουν σε κάθε ευκαιρία για συγχωνεύσεις.
Ο ρόλος Orcel
Έχουν περάσει 17 χρόνια μετά την τελευταία σημαντική διασυνοριακή ευρωπαϊκή τραπεζική συμφωνία, και η Commerzbank με την Unocredit μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι η επόμενη.
Το 2007, ο Andrea Orcel ήταν τραπεζίτης στη Merrill Lynch. Ο σύμβουλος που ήταν ο εγκέφαλος της περίπλοκης εξαγοράς και διάλυσης της ολλανδικής ABN Amro από την απίστευτα φιλόδοξη Royal Bank of Scotland.
Σήμερα, έχοντας θητεία από σύμβουλος CEO μέχρι και ο ίδιος ο Διευθύνων Σύμβουλος τράπεζας, ο Orcel φαίνεται να τοποθετείται για μια παρόμοια τολμηρή διασυνοριακή συμφωνία – μια εξαγορά από την UniCredit, την ιταλική τράπεζα που διευθύνει, της γερμανικής ανταγωνιστικής Commerzbank.
Την περασμένη εβδομάδα, προέκυψε ότι η UniCredit είχε αποκτήσει μερίδιο 9% στη δεύτερη μεγαλύτερη εισηγμένη τράπεζα της Γερμανίας, μετά από ένα διπλό χτύπημα – μια μυστική συσσώρευση βασισμένης σε παράγωγα, συν μια πιο διαφανή απόκτηση μεριδίου που πουλήθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση (Το κράτος εξακολουθεί να κατέχει το 12% της Commerzbank, ένα κατάλοιπο του προγράμματος διάσωσης του 2008).
Αντιδράσεις
Εκ πρώτης όψεως, το σχέδιο απέτυχε. Πολιτικοί όλων των πλευρών έσπευσαν να υπερασπιστούν την τιμή της Commerzbank, και ανώτερα στελέχη μιας φαινομενικά απογοητευμένης γερμανικής κυβέρνησης μίλησαν για την «μη φιλική» πράξη της UniCredit.
Η πλήρης συγχώνευση που ο Orcel δεν έχει κρύψει ότι θέλει φαίνεται εκτός συζήτησης. Αλλά αυτό θα σήμαινε να υποτιμήσουμε έναν τραπεζίτη που είναι γνωστός τόσο για την γοητεία του όσο και για τις τεχνοκρατικές του ικανότητες και την σθεναρή του αποφασιστικότητα.
Έχει δηλώσει ότι είναι «πολύ υπομονετικός» και έχει ξεκάθαρη «προαίρεση» όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες. Τουλάχιστον, η ιταλική τράπεζα έχει ένα ογκώδες μερίδιο σε έναν ανταγωνιστή που έχει τη δυνατότητα να αυξηθεί σε αξία.
Η θέση της UniCredit έχει ενισχυθεί σημαντικά χάρη στην αύξηση της τιμής της μετοχής της κατά 65% το περασμένο έτος, λόγω των ισχυρότερων κερδών.
Ο Orcel μπορεί να ασκήσει πίεση για παρόμοια απόδοση στην Commerzbank.
