Σε διαμερίσματα… τσέπης μετατρέπονται ημιυπόγεια καταστήματα
Κάθε… σπιθαμή γης εκμεταλλεύονται πλέον οι ιδιοκτήτες στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να αξιοποιήσουν τα ακίνητά τους.
Η ενοικίαση και αγορά διαμερισμάτων έχει εξελιχθεί σε πολύ ακριβό… σπορ τα τελευταία χρόνια, κάτι που κάνει κάθε ιδιοκτησία πολύτιμη.
Στο πλαίσιο αυτό, ολοένα και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα, αξιοποιούνται πολύ μικρά καταστήματα, κυρίως ισόγεια και ημιυπόγεια, που παρέμεναν για χρόνια στα αζήτητα και ρήμαζαν ερμητικά κλειστά.
Τα καταστήματα αυτά που πριν από κάποια χρόνια δεν «γέμιζαν» το μάτι… των υποψηφίων αγοραστών φαίνεται πώς λειτουργούν σαν επενδυτική ευκαιρία. Μετατρέπονται σε διαμερίσματα «τσέπης» και λειτουργούν κερδοφόρα.
Τέτοια καταστήματα που μετατράπηκαν σε μικρά διαμερίσματα συναντά κανείς στην ανατολική Θεσσαλονίκη (στις φωτό τρεις χώροι σε οδό στην περιοχή Μαρτίου, τα οποία παλαιότερα λειτουργούσαν ως μικρά καταστήματα, και ενώ κατέβασαν ρολά για πολλά χρόνια, πρόσφατα μετατράπηκαν σε μίνι διαμερίσματα.
Παρόμοιες περιπτώσεις καταγράφονται και σε περιοχές περιφερειακά του ιστορικού κέντρου, στο οποίο άλλωστε η ενοικίαση στέγης έχει εκτοξευτεί στα ύψη τα τελευταία χρόνια.
Στη δυτική πλευρά της πόλης αυτή η τάση φαίνεται πώς δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη.
«Αυτή η τάση στην αγορά των ακινήτων ξεκίνησε λίγο πριν την πανδημία του κορονοϊού και ενισχύθηκε αμέσως μετά», αναφέρει μιλώντας στο TheOpinion ο Κώστας Γεωργάκος, μεσίτης και πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Τιμών και Εκτιμήσεων Ακινήτων Ν.Α. Ευρώπη.
Όπως εξηγεί ο κ. Γεωργάκος, «όσο δεν υπάρχουν διαθέσιμα ακίνητα προς μίσθωση τα ισόγεια και σε κάποιες περιπτώσεις τα ημιυπόγεια παίρνουν αξία».
Αυτή η εξέλιξη στην αγορά ακινήτων χαρακτηρίζεται «θετική» από τον πρόεδρο του Παρατηρητηρίου Τιμών και Εκτιμήσεων Ακινήτων Ν.Α. Ευρώπη καθώς όπως σημειώνει, «σε διαφορετική περίπτωση δεν θα υπήρχε αυτή η επιχειρηματική αξιοποίηση».
Η νέα τάση αγοράς
Ως επενδυτική ευκαιρία βρίσκει μερίδα επιχειρηματιών την αγορά πολύ μικρών καταστημάτων υπόγειων και ημιυπόγειων που ήταν κλειστά και δημιουργούσαν μια εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης. Τα μετατρέπουν σε χώρους διαμονής με υψηλής αισθητικής. Ουσιαστικά, αγοράζουν σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές και στη συνέχεια τα πουλάνε ή τα διαχειρίζονται οι ίδιοι, αφού προχωρήσουν στη μετατροπή τους σε σπίτια.
Αναφορικά με το κόστος αγοράς αυτών των ακινήτων, ο κ. Γεωργάκος εξηγεί ότι, «η τιμή αγοράς τους κινείται στα 600- 700 ευρώ και σε πολλές περιπτώσεις 1.000 ευρώ, ενώ παλαιότερα η τιμή κυμαίνονταν στα 300 με 500 ευρώ!».
