Προσοχή: Παραπληροφόρηση δανειοληπτών για τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου
Προσοχή: Παραπληροφόρηση δανειοληπτών για τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου!
Διαβάστε τι γράφει και ο δικηγόρος Μάριος Μαρινάκος στο προφίλ του στο Facebook:
Μεγάλη ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ προσπάθεια (ακόμα και από ιστοσελίδες νομικού περιεχομένου) γίνεται, ώστε να εμφανιστεί, ότι τάχα ο Άρειος Πάγος με μεταγενέστερες αποφάσεις του αυτοαναιρεί την προηγούμενη κρίση του, περί ελλείψεως νομιμοποίησης των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων του Ν. 3156/2003, όπως αυτή διατυπώθηκε στην ΑΠ 909/2021 και ήδη στην ΑΠ 822/2022.
Εντούτοις, με βάση την ΝΟΜΙΚΗ πραγματικότητα, όπως αυτή προκύπτει από τις ίδιες αποφάσεις, τίποτα από αυτά που γράφονται δεν ισχύει.
Με βάση την αρχή της διαθέσεως (106-107 ΚΠολΔ) που ορίζει ότι “Το δικαστήριο ενεργεί μόνο ύστερα από αίτηση διαδίκου και αποφασίζει με βάση τους πραγματικούς ισχυρισμούς που προτείνουν και αποδεικνύουν οι διάδικοι και τις αιτήσεις που υποβάλλουν, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά” σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των δικαστικών αποφάσεων που αίφνης εμφανίζονται ως τάχα “ανατρεπτικές” της προηγούμενης δικανικής κρίσης, δεν προκύπτει ο ισχυρισμός περί ελλείψεως νομιμοποίησης των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων να προεβλήθη, με οποιοδήποτε τρόπο, ενώπιον του Αρείου Πάγου.
Έτσι, οι περιφερόμενες από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα αποφάσεις δέχονται μεν τις αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις που άσκησαν εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων ως νόμιμες, πλην όμως, στο συμπέρασμα τούτο κατέληξαν εφόσον προηγούμενα ουδείς ισχυρισμός που να πλήττει τη νομιμοποίησή τους προεβλήθη ενώπιον δικαστηρίου.
Άλλωστε, ακόμα και εάν ήθελε υποτεθεί ότι ανέκυψε διαφορετική κρίση του Δικαστηρίου σε σχέση με το θέμα αυτό, τότε η λειτουργική υποχρέωση των δικαστών θα ήταν να παραπέμψουν το ζήτημα στην Ολομέλεια, ώστε να ερμηνευτούν κατά τρόπο δεσμευτικό για τα δικαστήρια όλης της χώρας (580§4 ΚΠολΔ) τα ανακύπτοντα νομικά ζητήματα.
Όμως τέτοια παραπομπή δεν συνέβη, όχι προφανώς γιατί ο Άρειος Πάγος δημιούργησε και συντηρεί ανασφάλεια δικαίου, αλλά διότι ακριβώς, ουδέποτε ανετράπη η κρίση των ΑΠ 909/2021 και ΑΠ 822/2022 από άλλες αποφάσεις στις οποίες το ζήτημα δεν προέκυψε, ούτε καν παρεμπιπτόντως.
