Η επικρατούσα οικονομική κατάσταση της χώρας που θάφτηκε στην 86η ΔΕΘ

Η επικρατούσα οικονομική κατάσταση της χώρας που θάφτηκε στην 86η ΔΕΘ
70 / 100

Η επικρατούσα οικονομική κατάσταση που θάφτηκε στην 86η ΔΕΘ: Το έναυσμα για να αποτυπωθούν οι γραμμές αυτές, δόθηκε από την ανάγνωση του ιδιαίτερα ενδιαφέροντος βιβλίου, του Παναγιώτη Σάμιου «Αγοραπωλησίες ακινήτων 1941-1944. Οι χρυσές ευκαιρίες της κατοχής». Σχεδόν ταυτόχονα πραγματοποιήθηκε η 86η έκθεση της Θεσσαλονίκης, με τις «πλουσιοπάρχες» εξαγγελίες της κυβέρνησης εν μέσω «πανηγυρισμών» από την «έξοδο» της ενισχυμένης εποπτείας (βέβαια «απορίας άξιο» είναι ότι η ψήφιση οποιουδήποτε δημοσιονομικού μέτρου προυποθέτει την έγκριση των «δανειστών).

Γράφει ο Γιάννης Περάκης-Οικονομολόγος

Φυσικό επακόλουθο να αρχίσουν οι πρώτοι συνειρμοί για τις συγκρίσεις των καταστροφών μεταξύ των ετών 1941-1944 και των καταστροφών των μνημονίων από το 2011 μέχρι σήμερα.

Για λόγους αξιοπιστίας των συγκρίσεων και των τυχόν ομοιοτήτων θα πρέπει να τονιστεί η διαφορά του είδους της κατοχής στρατιωτικής τότε, και της οικονομικής σήμερα. Η διαφορά αυτή εκ των προτέρων εξαιρεί τις ανθρώπινες απώλειες.

Το πεδίο σύγκρισης αφορά τα οικονομικά στοιχεία των καταστροφών των δυο ανώμαλων (από τις πολλές) περιόδων της πολιτικής ιστορίας της πατρίδας μας.

Βασικά οικονομικά μεγέθη

Η απελευθέρωση βρίσκει την Ελλάδα κατεστραμμένη με τεράστιες απώλειες, σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό αλλά και βασικές υποδομές. Ο Πίνακας-1 είναι ενδεικτικός της λεηλασίας της ναζιστικής λαίλαπας και του πολέμου.

πινακας1

Από το «μακρινό» 1944 έχουν περάσει 67 έτη μέχρι το 2011 και περίπου ογδόντα μέχρι σήμερα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται για πολλοστή φορά, με θύματα τους πολίτες αυτής της χώρας. Τα μεγέθη της οικονομικής καταστροφής θεωρούνται συγκρίσιμα με αυτά της κατοχής. Ο ισχυρισμός αυτός επαληθεύεται με τα βασικά οικονομικά μεγέθη μεταξύ των ετών 2009-2021, όπως αποτυπώνονται στον Πίνακα-2:

πινακας2
Οι αριθμοί συνήθως δεν είναι κάποιοι τυχαίοι «ψυχροί» αριθμοί, αλλά η ερμηνεία της πραγματικότητας. Το λεχθέν έχει μεγαλύτερη ισχύ όταν γνωρίζεις τα «ψιλά» γράμματα των στατιστικών στοιχείων. Ας λάβουμε μερικά δείγματα των λεγόμενων «ψιλών» γραμμάτων:

1) Πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχιας ή κοινωνικό αποκλεισμό: Οι φωστήρες της Ε.Ε. λόγω των υψηλού ποσοστού των φτωχών άλλαξαν τον τρόπο υπολογισμού. Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 5.269 ευρώ ετησίως (το 2019) ή 439,00 ευρώ/μήνα, ανά μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 11.064 ευρώ ή 922,00 μηνιαία για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών.

Ορίζεται δε στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών. Με βάση τα στοιχεία της Έρευνας (ΕΛΣΤΑΤ, 23/09/2021, ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ), o πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέρχεται στο 28,9% του πληθυσμού της Χώρας (3.043.869 άτομα). Έλα όμως που οι αριθμοί της ΑΑΔΕ «λένε πολύ περισσότερα» για την φτώχια. Ο Πίνακας-3 της ΑΑΔΕ «ομιλεί» για 4.100.000…μια «μικρή»…..διαφορά της τάξης του 1.050.000 πολιτών.

πινακας3
2) Προς επίρρωση του ανωτέρου ισχυρισμού, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας (ΗΔΙΚΑ-ΗΛΙΟΣ) οι συνταξιούχοι για τον μήνα Μάρτιο 2022:

· 1.109.665 συνταξιούχοι (45,2% του συνόλου) έχουν κύρια σύνταξη έως 700 ευρώ μεικτά (658 ευρώ καθαρά),

· 911.822 συνταξιούχοι (37,2%) έχουν κύρια σύνταξη έως 600 ευρώ (564 ευρώ καθαρά),

· 657.146 (27,8%) έχουν κύρια σύνταξη έως 500 ευρώ μεικτά (470 ευρώ καθαρά).

3) Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα

Μεικτός μισθός των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα: Οι μισθοί αναφέρονται σε μικτές αποδοχές, κατά συνέπεια θα πρέπει να μειωθούν οι εισφορές των εργαζομένων κατά -22,5%):

πινακας3β

Αθροίζοντας τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους (1.109.655+911.822+57.146+ 1.376.032=4.054.655), άθροισμα που συμφωνεί με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, μετά την επιβολή των δωδεκαετών μνημονίων.

Η ακίνητη περιουσία

Έτερο συγκρίσιμο οικονομικό στοιχείο, αποτελεί από τη μια πλευρά, το θέμα των «μεταβιβάσεων» των ακινήτων 1941-1944 και από την άλλη, αυτή των κατασχέσεων κατά τη διάρκεια των μνημονίων, που θα ενταθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Στα χρόνια της κατοχής, το μέγεθος και η έκταση της υφαρπαγής περιουσιών, αποδεικνύονται με επίσημους αναλυτικούς πίνακες. Όσον αφορά το μέγεθος των ακινήτων που «μεταβιβάστηκαν», συνοψίζονται σε:

Αστικά- 110.000, Αγροτικά-239.000, Βιομηχανικά-1.000. Σύνολο-350.000.

Όσον αφορά την αξία «πώλησης» ο Πίνακας-5 «τα λέει όλα»:

πινακας4
Από το σύνολο των 350.000 «μεταβιβασθέντων» ακινήτων επί κατοχής, βάσει του αρχείου των πρωτοδικείου της Αθήνας, εκδικάστηκαν 10.427 υποθέσεις….

Πραγματατοποιώντας χρονικό άλμα στο σήμερα, διαθέτοντας τα επεξεργασμένα στατιστικά στοιχεία, θα οδηγηθούμε αβίαστα σε συμπεράσματα. Φωτογραφίζοντας μια χρονική περίοδο, την περίοδο 2015-2019 με τον Πίνακα-6:

πινακας5
Το πρώτο συμπέρασμα βάσει του Πίνακα-5 είναι ότι 124 χιλιάδες πολίτες έχασαν τα ακίνητα τους, ενώ σε 6.700 νομικά πρόσωπα αυξήθηκε. Εννοείται ότι τα φυσικά πρόσωπα δεν αποφάσισαν «ξαφνικά» να μετατραπούν σε νομικά.

Στο προηγούμενο να προστεθούν και οι αποποιήσεις κληρονομιών μεταξύ των ετών 2013-2017, λόγω οικονομικής ανέχειας και αδυναμίας πληρωμής του ΕΝΦΙΑ.

πινακας6

Οι προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης ως συνέχεια των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, δεν αποκρύπτονται. Tα ακίνητα που συνοδεύουν τα δάνεια που έχουν τιτλοποιηθεί φτάνουν τις 500.000-600.000. Από αυτά ο αριθμός αυτών που θα βγουν προς πώληση υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τις 100.000. Οι «αγοραπωλησίες» που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη χρονιά ανέρχονται σε 40.000.

Tο 74% των συνολικών πωλήσεων αφορούσε οικιστικά ακίνητα (διαμερίσματα, μεζονέτες/μονοκατοικίες), ενώ τα οικόπεδα και τα επαγγελματικά ακίνητα κατέλαβαν μερίδιο της τάξεως του 18% και 8%, αντιστοίχως, επί του συνόλου των συναλλαγών. Στην Αττική, το 81% των πωληθέντων ακινήτων ήταν κατοικίες. Τα οικόπεδα-αγροτεμάχια έφτασαν στο 10% του συνόλου των αγοραπωλησιών, ενώ 9% ήταν το ποσοστό για τα επαγγελματικά ακίνητα

Οι πλειστηριασμοί ακινήτων, θα αποτελέσουν βασική πηγή για την απόκτηση κατοικίας από υποψήφιους αγοραστές σε «ρεαλιστικές» τιμές, ειδικά με τη δυνατότητα που δίνει το νέο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο επιτρέπει πλέον τη μείωση των τιμών πρώτης εκκίνησης χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Υπενθυμίζεται ότι με διάταξη που ψηφίστηκε πέρυσι η τιμή του ακινήτου θα μπορεί να μειώνεται αυτόματα εφόσον ο πρώτος πλειστηριασμός αποβεί άγονος χωρίς να απαιτείται δικαστική απόφαση. Ο δανειολήπτης για την αγορά ενός ακινήτου, σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ, στο 91% των νέων εκταμιεύσεων θα πρέπει να συμβάλει με ίδια κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 20% της αξίας του.

Ιδού οι εξαγγελίες της νεοφιλεύθερης κυβέρνησης για «φθηνά και επιδοτούμενα» στεγαστικά δάνεια. Από κατασχέσεις θα είναι για κερδίσουν και “κάτι τις” τα funds…..

Οι αναπόφευκτες συγκρίσεις

Κατά τη διάρκεια της κατοχής «μεταβιβάστηκαν» 350.000 ακίνητα με μέση αξία 1/15 ή το στο 16% της προπολεμικής αξίας τους.

Τα χρόνια των μνημονίων η αξία της της μεταβίβασης των κατεσχεθέντων ακινήτων στα λεγόμενα funds ή εταιρείες «δράκουλες», με μέση αξία το 5-15% της αξίας του ακινήτου.

Αν συνυπολογίσουμε και το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων στις εξευτελιστικές τιμές που «μεταβιβάστηκαν» χαριστικά και «διακομματικά», τότε δικαίως επαληθεύεται ο ισχυρισμός ότι η ιστορία της κατοχής επαναλαμβάνεται σήμερα…

Οι πολιτικοί εκφραστές και οι εκτελεστές των μνημονίων είναι γνωστοί. Άλλοι από εθελοδουλία και άλλοι «εκβιαζόμενοι».

Ίσως κάποια στιγμή αναζητηθούν οι ευθύνες των εκτελεστών των μνημονίων. Μεταπολεμικά τους νέους και γνωστούς πλουτίσαντες επί κατοχής αλλά και τους πολιτικούς εκτελεστές των πολιτικών αυτών τους αποκαλούμε πολιτικο-οικονομικούς δοσίλογους.

Αλήθεια σήμερα πως θα πρέπει να αποκαλούμε τους εκτελεστές των μνημονίων;;;

Προς τους ένθεν και ένθεν της Αριστεράς: Η ανατροπή της υπάρχουσας πολιτικής πραγματικότητας βάσει της κοινής λογικής, δεν μπορεί να προέλθει με κοινοβουλευτικά ποσοστά της τάξης του 3,5% ή του 6,5%. Απαιτείται μια αξιόπιστη πολιτική πρόταση που προυποθέτει την συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων που επαγγέλονται την ανατροπή της. Επαναλαμβάνονται οι λέξεις και οι φράσεις του Χ. Φλωράκη που ίσως σήμερα να είναι πιο επίκαιρες από ποτέ…..«τι θα πει συμβιβασμός; Θα πει να κάνεις πίσω και να βλάπτεις τα συμφέροντα του λαού. Όταν κάνεις πίσω προς όφελος του λαού, είναι συμβιβασμός ή είναι ένας αναγκαίος ελιγμός; (…) Εμ, το άλλο! Ότι, αφού κάναμε συμβιβασμό, γιατί δεν τον κάναμε με την Αριστερά του ΠΑΣΟΚ, που είναι πλατιά, και προτιμήσαμε την ΕΑΡ και τα γκρουπούσκουλα! Αλλά, σύντροφοι, αν δε συμφιλιωνόμαστε με τ’ αδέρφια μας, πως θα πείθαμε τους γείτονες για τις καλές προθέσεις μας; (από το βιβλίο του Χ. Θεοχαράτου, «Χαρίλαος Φλωράκης-Ο Λαικός Ηγέτης», σελ. 437 και σελ. 444).