Αρπαγή ακινήτων από funds: Το “όπλο” στα χέρια των δήμων
Oι αρμοδιότητες των Δήμων, σχετικά με την παροχή μιας σειράς υπηρεσιών σε ακίνητα, έχουν ως πρώτο στοιχείο αναζήτησης της ταυτότητας κάθε ακινήτου, τα συμβόλαια ιδιοκτησίας. Άμεσα λοιπόν για ιδιοκτήτες – «κοράκια» που έχουν αγοράσει ακίνητα (πρώτη κατοικία κυρίως) από Funds προκύπτει θέμα νομιμότητας των τίτλων.
Είναι γνωστή η πρόσφατη απόφαση υπ’ αριθμόν 822/2022 του Α2 Τμήματος Αρείου Πάγου που αμφισβητεί το δικαίωμα των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων να επισπεύδουν πλειστηριασμούς. Η νεότερη απόφαση του Αρείου Πάγου (1102/2022) του Α2 Τμήματος προβλήθηκε ως αντίθετη με την 822/2022. Το σίγουρο είναι ότι οι δύο αποφάσεις δημιουργούν ασάφεια σχετικά με την δραστηριότητα που αναπτύσσουν τα Funds γύρω από την εκποίηση ακινήτων. Τρεις νόμοι, ο νόμος 3156/2003, ο νόμος 4354/2015 και ο νόμος 4381/2016 συνεισφέρουν στην δημιουργία ασάφειας.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι μόνο οι συμβάσεις ανάθεσης διαχείρισης, βάσει του νόμου 4354/2015 παρέχουν δυνατότητα στα Funds να εκποιούν δάνεια. Το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε απαιτεί νέα νομοθετική ρύθμιση για καθαρές λύσεις, εννοείται υπέρ των δανειοληπτών. Υπάρχει βέβαια και ο δρόμος της ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Αυτή η λύση δίνει χρονική παράταση της αγωνίας των δανειοληπτών και προφανώς παρέχει πολιτική υπεκφυγή στο κεντρικό κράτος. Η θεωρία των κακοπληρωτών εύκολα απορρίπτεται εάν αξιοποιώντας τα πληροφοριακά συστήματα, διαμορφώσουμε το προφίλ κάθε οφειλέτη (ΔΟΥ, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ). Με αυτά τα δεδομένα η τοπική Αυτοδιοίκηση έχει ένα όπλο στα χέρια της.
Την αμφισβήτηση των ιδιοκτησιακών τίτλων, που θα κατέχουν τα «κοράκια», όταν έρθουν στις υπηρεσίες του κάθε Δήμου, ώστε να πάρουν συνδέσεις ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτρικού κ.λπ. Αμέσως να γίνεται προσφυγή στη Δικαιοσύνη για αμφισβήτηση της εγκυρότητας και νομιμότητας των τίτλων. Η τακτική αυτή μπορεί να έχει θεραπευτικά αλλά και προληπτικά αποτελέσματα. Θα σταλεί από τους δήμους μήνυμα απαξίωσης των εκποιούμενων ακινήτων από τα funds, αλλά και καθυστέρησης περαιτέρω εκμετάλλευσής τους από τους αγοραστές.
